Αναβιώνει υπόθεση εκβίασης υπερήλικης από ανδρόγυνο

Ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου θα αναβιώσει την 10η Ιουνίου 2019 υπόθεση με κατηγορούμενους για κακουργηματική εκβίαση, άμεση συνέργεια στην πράξη αυτή και κλοπή από κοινού ένα ανδρόγυνο από την Ρόδο, που έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ποινή κάθειρξης 12 ετών με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα υπό τους περιοριστικούς όρους της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 3.000 ευρώ, της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισής τους μια φορά κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας τους.
Αθώος κρίθηκε από τον πρώτο βαθμό ο γιος τους, κατηγορούμενος για κλοπή.
Οι κατηγορούμενοι καταμηνύθηκαν από μια 82χρονη χήρα, που έχει πλέον αποβιώσει.
Η υπερήλικη, όπως έγραψε η “δημοκρατική”, κατήγγειλε ότι µε τη χρήση διαφόρων τεχνασμάτων αλλά και µε το πρόσχηµα παροχής φροντίδας στα γηρατειά της «αφαιµάχθηκαν» οι λογαριασμοί της, ενώ ισχυρίστηκε ακόµη ότι αφαιρέθηκαν οικοσυσκευές από την κατοικία της. Ταυτόχρονα κατήγγειλε τη µεταβίβαση στην ιδιοκτησία των µηνυοµένων ενός ακινήτου της.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της κ. Μιχάλης Καντιδενός, έχει προσφύγει και ενώπιον του Πολυµελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, µε αίτηµα την ακύρωση, λόγω αντιθέσεως στα χρηστά ήθη, της µεταβίβασης του ακινήτου της υπερήλικης.
Ένας εκ των εγκαλουμένων, όπως ισχυρίζεται η πλευρά της 82χρονης, προσπάθησε και πέτυχε αφενός την απομάκρυνσή της από το παιδί της και αφετέρου µε την πλήρη εξουσίασή της, την όλο και πιο συχνή παρουσία του στο σπίτι της.
Υποστηρίζει ότι από τον Οκτώβριο του 2009, οι επισκέψεις της τριµελούς οικογένειας των εγκαλούµενων, άρχισαν να γίνονται συχνές, συνοδευόµενες µερικές φορές από φαγητό, κερδίζοντας µε τον καιρό τη συµπάθεια και την εµπιστοσύνη της για την φαινοµενικά άδολη προθυµία τους να την βοηθήσουν.
Διατείνεται µεταξύ άλλων ότι γνωρίζοντας την ύπαρξη καταθέσεών της σε Τράπεζες αφαίρεσαν δια σταδιακών αναλήψεων χωρίς τη συγκατάθεσή της άλλοτε δια της βίας και άλλοτε δι’ απειλών, αρκετά χρήματα.
Περί τα τέλη Φεβρουαρίου 2010, όπως ισχυρίζεται η πλευρά της 82χρονης, χρειάστηκε να εισαχθεί σε νοσοκοµείο για εγχείρηση και υποστηρίζει ότι µε το πρόσχηµα της ενδεχόµενης ανάγκης χρηµάτων για την κάλυψη των εξόδων νοσηλείας της για καταρράκτη, υπέγραψε εξουσιοδότηση που καθιστούσε έναν εκ των µηνυοµένων συνδικαιούχο λογαριασμού στον οποίο είχε χρήµατα σε προθεσµιακή κατάθεση.
Ισχυρίστηκε ότι πιέστηκε να τον καταστήσει συνδικαιούχο και σε άλλο τραπεζικό λογαριασµό στον οποίο κατατίθετο η σύνταξη και το επικουρικό επίδοµά της κάθε µήνα. Επίσης ισχυρίζεται ότι της αφαίρεσε 10.000 ευρώ σε μετρητά από το σπίτι της, τα οποία προέρχονταν από πώληση διαμερίσματος ιδιοκτησίας της, ως επίσης και ποσό 600 ευρώ τα οποία προέρχονταν από την πώληση του µεταχειρισµένου αυτοκινήτου της.
Η 82χρονη υποστήριξε πιο πέρα ότι αναγκάστηκε να ορίσει έναν εκ των εγκαλουµένων µοναδικό της κληρονόµο σ’ ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της.
Διατείνεται επίσης, και αυτό είναι ουσιαστικά και το αντικείµενο της αστικής δίκης, ότι µε τη χρήση απειλών και ψυχολογικής βίας της απέσπασαν µια οριζόντια ιδιοκτησία που είχε στη Ρόδο αντί εικονικού τιµήµατος 15.000 ευρώ.
Στο πρωτόδικο δικαστήριο κατέθεσαν ένας δικηγόρος της Ρόδου, ο γιος της εκλιπούσης και δύο φίλες της και η εγγονή της δικηγόρος.
Οι κατηγορούµενοι αρνήθηκαν κατηγορηµατικά τα καταγγελλόµενα σε βάρος τους και ισχυρίζονται ότι η ηλικιωµένη δεν είχε καλές σχέσεις µε τον γιο της και επειδή την φρόντιζαν ήθελε να τους ανταµείψει µε τον τρόπο αυτό.
Η στάση της απέναντί τους άλλαξε, όπως τονίζουν, όταν αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις της µε το παιδί της, ενώ υποστήριξαν ότι τα όσα διατείνεται σχετικά µε κλοπές χρηµάτων, εκβιασµούς και απειλές είναι παντελώς ψευδή.
Ο πρώτος κατηγορούμενος υποστήριξε ότι κατέβαλε το τίμημα για την αγορά του ακινήτου της υπερήλικης σε μετρητά τα οποία είχε στην οικία του σε δύο δόσεις κι ότι η δεύτερη καταβολή ύψους 3.000 ευρώ έγινε με χρήματα που ανέλαβε από λογαριασμό του.
Ενώ υποστήριξε ότι είχε άνεση χρημάτων και ότι σε ανύποπτο χρόνο πριν την επιβολή των capital controls είχε μετρητά στην οικία του δεν μπόρεσε να δώσει πειστικές εξηγήσεις για το γεγονός ότι ένα χρόνο μετά προσέφυγε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Ρόδου με αίτημα την υπαγωγή του στο νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών δηλώνοντας ότι το εισόδημά του ήταν στα προηγούμενα έτη μόλις 1.000 ευρώ.