Της Νίκης Ζορμπά
Τα καλά νέα των ημερών, είναι ότι το ενδεχόμενο για “καυτό” καλοκαίρι με σκηνές απείρου κάλλους και σουρτα- φερτα Τσίπρα σε Βρυξέλλες, αποσοβήθηκε πλήρως.
Η ένταση Αθήνας- Βερολίνου, κόπασε ( για την ώρα), η χώρα θα πάρει 8,5 δις για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της και κάτι… ψιλά από αυτά θα πέσουν στην αγορά, ενώ το θέμα “ρύθμιση χρέους”, δεν έληξε μεν, αλλά η συζήτηση μόλις αρχίζει.
Αν τα παραπάνω είναι αρκετά για να “ισοφαρίσουν” μέτρα ύψους 5 δις που έλαβε προκαταβολικώς η Κυβέρνηση για τη διετία 2019-2020 , κατά την οποία μάλιστα ο στόχος είναι να βρίσκεται εκτός προγράμματος, “ελέγχεται”.
Στο Μαξίμου εμφανίζονται ενθουσιωδώς ικανοποιημένοι από την απόφαση του Eurogroup. Στο κόμμα επικρατεί γενικώς, ανακούφιση. Την οψιόν “πάμε να κάνουμε χαμό στη Σύνοδο Κορυφής”, ακόμη κι αν έκαναν οι περισσότεροι την κομματική ανάγκη , φιλότιμο και τη στήριξαν, ουδείς ( ή έστω ελάχιστοι) πίστευε -ότι δεδομένου του κλίματος- θα μπορούσε πράγματι να αποτελέσει πεδίο δόξης λαμπρό για την Κυβέρνηση.
Χωρίς QE αλλά με …έξοδο
Μετά την ψυχρολουσία που πήρε η Κυβέρνηση στο Eurogroup της 22ης Μαϊου από τη σύμπλευση ΔΝΤ- Βερολίνου, εμπέδωσαν άπαντες ότι ο οδικός χάρτης περί ένταξης στο QE, έχει υποστεί ανεπανόρθωτο τσαλάκωμα και η γραμμή αναπροσαρμόστηκε: Να σώσουμε ό,τι σώζεται τουλάχιστον από το αφήγημα περί οριστικής εξόδου από τα μνημόνια αρχής γενομένης από το ισχυρό σήμα σταθερότητας προς τις αγορές.
Εν πολλοίς, το στοίχημα αυτό, στραπατσαρισμένο έστω, αφού ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ δεν προβλέπεται άμεσα, διασώζεται. Εάν στο μεταξύ, δεν υπάρξουν … έκτακτα περιστατικά.
Η στρατηγική εφεξής της κυβέρνησης ενέχει μπόλικη δόση επικοινωνιακής αντεπίθεσης ( σε αυτό στοχεύει και ο κύκλος επαφών του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς) και ενέσεις αισιοδοξίας για βελτίωση κομματικού αλλά και οικονομικού κλίματος.
Μετά τα ραντεβού Τσίπρα στο Μαξίμου άλλωστε με τους αρχηγούς των κομμάτων ( πλην Μιχαλολιάκου, ασφαλώς), συνεδριάζει και το υπουργικό συμβούλιο για να δοθεί ( για μια ακόμα φορά) σινιάλο ότι … σηκώνουμε μανίκια- προχωράμε σε φυγή προς τα εμπρός και άλλα τέτοια γλαφυρά που έχουν ειπωθεί από τον πρωθυπουργό το τελευταίο εξάμηνο, επανειλημμένως.
Διάσταση
Τους πανηγυρισμούς αυτούς πάντως, δε συμμερίζονται όλοι στην Κυβέρνηση και κυρίως- δεν τους συμμερίζεται ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Όπερ διαπιστώθηκε αμέσως κιόλας από το βράδυ της Πέμπτης μετά το πέρας του Eurogroup: Το Μαξίμου εκδίδει διθυραμβική (ανεπίσημη ) ανακοίνωση με την οποία διατρανώνει ότι “πήραμε από το Eurogroup αυτά που θέλαμε”.
Ταυτοχρόνως, σχεδόν, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, από το Λουξεμβούργο, έστειλε πιο “απολογητικό” μήνυμα , διερωτώμενος: “Είναι αυτή που αξίζει ο ελληνικός λαός, μετά τις θυσίες που έκανε, είναι επαρκής;” δίνοντας και την απάντηση: “Ίσως όχι, αλλά αναγνωρίζουμε ότι δεν θέλουμε το τέλειο να είναι ο εχθρός του καλού και αναγνωρίζουμε ότι όλες οι πλευρές έχουν επιχειρήσει να φτάσουν σε έναν συμβιβασμό”.
Λίγο μετά, ο πρόεδρός του, διαμήνυσε μέσω τουίτερ, τα ακριβως αντίθετα: “Έχουμε μια συμφωνία που ανταποκρίνεται στις θυσίες του ελληνικού λαού”.
Στην “κόντρα” αποτίμησης Τσίπρα- Τσακαλώτου, παρενέβη χθες και ο Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος είχε αραιώσει μέχρι πρότινος τις παρεμβάσεις του.
“Η απόφαση απέχει από αυτό που εμείς θα επιθυμούσαμε, ωστόσο είναι μία απόφαση με θετικά στοιχεία, τα οποία αναγνωρίζονται διεθνώς”, είπε ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης σε ένα εξαιρετικά προσεκτικό “άδειασμα” των μαξιμινών παιάνων.
Ούτε ο Πάνος Σκουρλέτης “ενθουσιάστηκε” με το αποτέλεσμα της σύναξης των ΥΠΟΙΚ κι έσπευσε να μιλήσει για συμβιβασμούς, ήττα διαρκείας και λιτότητα. Καμία έκπληξη ωστόσο (ούτε τριγμό) προκαλεί η παρέμβασή του, αφού εδώ και καιρό έχει ενταχθεί στις “αντιμνημονιακές” δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί δεν θα φύγει ο Τσακαλώτος
Καθώς ήγγικε η (πολυπόθητη) ώρα για την Κυβέρνηση που απελευθερώνεται ( έως την επόμενη αξιολόγηση) από την διαπραγμάτευση, φουντώνουν τα σενάρια για ανακάτεμα της υπουργικής τράπουλας από τον Αλέξη Τσίπρα ώστε να σηματοδοτήσει “νέα αρχή”. Με “κλειδί” του ανασχηματισμού, τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο. Η σχέση του άλλωστε με τον Αλέξη Τσίπρα, κάθε άλλο παρά ανέφελη, χαρακτηρίζεται.
Καταρχήν, καλά πληροφορημένες πηγές, μιλώντας στο “Κ”, επιμένουν: Ανασχηματισμός δεν πρόκειται να γίνει και ούτε υπάρχει στα πλάνα Τσίπρα, τουλάχιστον μέχρι το Φθινόπωρο. Συμπληρώνουν δε, “…Και αν γίνει”.
Δεύτερον, παρά τις πληροφορίες που φέρουν τον υπουργό Οικονομικών να ετοιμάζεται να “αποχαιρετίσει” την οδό Νίκης, έτερες έγκυρες πηγές, βεβαιώνουν: Ούτε επιθυμεί ο ίδιος να φύγει από το τιμόνι του ΥΠΟΙΚ , ούτε υπάρχει σχετικό πλάνο στα τεφτέρια Τσίπρα.
Κι αν οι κόντρες του με τον Αλέξη Τσίπρα, έχουν πολλάκις οδηγήσει σε καυγάδες, έμπειρα στελέχη εκτιμούν ότι καλώς ή κακώς είναι … καταδικασμένοι να συμπορεύονται, από το νυν πόστο του κ. Τσακαλώτου.
Υπάρχουν άλλωστε σειρά από αιτίες που δυσχεραίνουν τη μετακόμιση του Ευκλείδη σε έτερο θώκο ( έχει ακουστεί μέχρι και ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι διατεθειμένος να τον χρήσει αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης).
Κυρίως γιατί:
1. Ο ίδιος φέρεται αποφασισμένος να ολοκληρώσει το εγχείρημα της οριστικής εξόδου στις αγορές στο τέλος του τρίτου προγράμματος.
2. Έχει αποκτήσει σταθερούς διαύλους επικοινωνίας και “κοινή γλώσσα” με τους δανειστές. Σε αυτή τη φάση μια μετακίνησή του θα ενείχε τον κίνδυνο να χάσει κι άλλο χρόνο η Ελλάδα για τις συνεννοήσεις της με τους Θεσμούς.
3. Είναι ο μοναδικός από τους δυνητικούς αντικαταστάτες του ( Χουλιαράκης, Λιάκος) που έχει το ειδικό πολιτικό βάρος για να σηκώσει όλες τις αντιδημοφιλείς στον ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικές. Αυτό, προφανώς εξυπηρετεί τον πρωθυπουργό και στους εσωκομματικούς του χειρισμούς. Κοινώς, εάν ο “άτυπος ηγέτης” της αριστερής ομάδας των 53 ( ήτοι της θεσμικής εσωκομματικής αντιπολίτευσης) δεν μπορεί να επιτύχει καλύτερες αποφάσεις, τότε αυτό σημαίνει, ότι ουδείς μπορεί.
Αναδημοσίευση από το “Κεφάλαιο”
