Δημοσιογράφος: -Μήπως θα έπρεπε να πάρετε χρυσό και οι δύο;
Γιαννιώτης-Θα μου έκανες την ίδια ερώτηση αν ήμουν εγώ ο πρώτος;
Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά τερματίσατε στον ίδιο χρόνο με τον Ολλανδό…
Γιαννιώτης: – Όχι, ακούμπησε πιο μπροστά από μένα. Υπάρχει φώτο φίνις και έτσι είναι.
Να λοιπόν, που δεν υπάρχουν μόνο οι αδικημένοι που συνωμοτούν εναντίον τους και εναντίον της χώρας οι «κακοί ξένοι» και τα Νεφελίμ. Ξέρει ότι είναι ένας αγώνας του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού, που το νόημά του είναι η συμμετοχή, ο συναγωνισμός, η άμιλλα, η προσπάθεια. Να λοιπόν που δεν υπάρχει μόνο η «μαγκιά» πως θα κοροϊδέψουμε τους άλλους , της πλαγίας οδού με τους μπάρμπες στην Κορώνη. Που δεν υπάρχουν μόνο οι φωνασκούντες , μισαλόδοξοι, υπερφίαλοι κατέχοντες θέσεις «σωτήρες». Αν κάποτε αποφασίσουμε να τους βάλουμε στην άκρη όλους αυτούς και παραδειγματιστούμε από ανθρώπους του αγώνα, της επιμονής και της σεμνότητας, θα έχουμε κάνει ένα βήμα προς την αλλαγή που χρειαζόμαστε. Θα έχουμε βρει το ήθος που μας λείπει. Είπαμε πριν την οικονομική πτώχευση προηγήθηκε η πτώχευση ήθους και αξιών.
