Ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου θα αναβιώσει μετά από αναίρεση προηγούμενης καταδικαστικής απόφασης ένα τραγικό θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα που συγκλόνισε τον Ιούνιο του 2012 την κοινωνία της Ρόδου.
Πιο συγκεκριμένα το ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με την υπ’ αρίθ,. 280/2018 απόφαση που εξέδωσε αναίρεσε την υπ’ αριθ. 217/2016 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Δωδεκανήσου με πολιτικώς ενάγοντες τους Σ. Χ. του Μ. και Σ. – Σ. Χ. του Μ..
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Δωδεκανήσου, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα για την πράξη της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 20 μηνών, με τριετή αναστολή .
Στο αιτιολογικό της ανωτέρω απόφασης το δικάσαν εφετείο , μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευόμενων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε ανελέγκτως, κατά πιστή μεταφορά, τα εξής πραγματικά περιστατικά:
“Στις 24.6.2012 και περί ώρα 06:55, ο κατηγορούμενος οδηγούσε Δ.Χ. τουριστικό λεωφορείο και έβαινε επί της εθνικής οδού Ρόδου – Λίνδου με κατεύθυνση προς Λίνδο, κινούμενος στη δεξιά λωρίδα του ρεύματος κυκλοφορίας του. Όταν έφθασε στο 20° περίπου χιλιόμετρο της ως άνω οδού, σκόπευε να πραγματοποιήσει δεξιά στροφή, προκειμένου να εισέλθει σε ξενοδοχείο, και να αποβιβάσει τους επιβαίνοντες στο λεωφορείο επιβάτες.
Προς τούτο κινήθηκε αρχικά προς τα αριστερά, για να πετύχει επαρκή ακτίνα καμπυλότητας λόγω του μεγάλου όγκου του οχήματος, άναψε τα αλάρμ και εν συνεχεία άναψε το δεξί φλας έστριψε δεξιά για να εισέλθει στο δρομάκι δεξιά που οδηγεί στο ως άνω ξενοδοχείο.
Τη στιγμή που ο κατηγορούμενος είχε ξεκινήσει την προς τα δεξιά στροφή ο Δ. Χ., ηλικίας τότε 35 ετών, οδηγώντας δίκυκλη μοτοσικλέτα, μάρκας Yamaha, ο οποίος εκινείτο ομόρροπα και όπισθεν του λεωφορείου στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας επέπεσε με την εμπρόσθια και αριστερή πλευρά της μοτοσικλέτας του στην εμπρόσθια δεξιά μπαγκαζιέρα αποσκευών του λεωφορείου καθόσον το λεωφορείο του έκλεισε την πορεία εντελώς ξαφνικά, δηλαδή στο σημείο πριν την εμπρόσθια δεξιά ρόδα, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.
Υπαίτιος για το θανάσιμο τραυματισμό του Δ. Χ. είναι ο οδηγός του τουριστικού λεωφορείου, ο οποίος δεν επέδειξε την επιμέλεια που μπορούσε και όφειλε να επιδείξει ο μέσος συνετός οδηγός υπό τις αυτές συνθήκες οδήγησης.
Ειδικότερα, ενώ σκόπευε να στρίψει αριστερά αν και αυτό απαγορεύεται προκειμένου να μπορέσει να πάρει τη στροφή και εν συνεχεία δεξιά, έπρεπε να ελέγξει με ιδιαίτερη προσοχή τους καθρέπτες του, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να δείχνουν τυχόν κινούμενα οχήματα πίσω του ή παράλληλα και μόνο εφ’ όσον διαπίστωνε την ανυπαρξία οχημάτων θα έπρεπε να επιχειρήσει τους ελιγμούς που επιχείρησε με απερισκεψία αν και γνώριζε ότι οδηγούσε ένα ιδιαίτερα μεγάλο όχημα, το οποίο για να πραγματοποιήσει αυτούς (ελιγμούς) χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα, γεγονός που επιτείνει την παντελή έλλειψη προσοχής και ευθύνης για τα τυχόν κινούμενα συγχρόνως με αυτόν στο ίδιο σημείο της οδού οχήματα δεδομένου ότι είχε διαθέσιμο κάποιο χρόνο προκειμένου να αντιδράσει και να αποφύγει το επελθόν αποτέλεσμα. Αντιθέτως χωρίς κανένα έλεγχο, όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα των κινήσεών του, ενώ άναψε αλάρμ και κατευθύνθηκε αριστερά στην λωρίδα εν συνεχεία άναψε δεξιό φλας και έστριψε δεξιά, έκλεισε με τον όγκο του και τα δύο ρεύματα της λωρίδας που Κινούταν, με συνέπεια ο οδηγός της μηχανής που κινούταν ομόρροπα και πίσω του να αποπροσανατολισθεί κατ’ αρχάς βλέποντας μπροστά του τα αλάρμ, εν συνεχεία την αριστερή στροφή και αμέσως μετά δεξί φλας και δεξιά στροφή και να αιφνιδιασθεί από το μεγάλο όχημα που του ανέκοψε εντελώς ξαφνικά την πορεία του και να επιπέσει αναπόφευκτα λόγω της παντελούς ελλείψεως χρόνου, απόστασης αλλά και χώρου αντίδρασης της μοτοσικλέτας του στην εμπρόσθια δεξιά μπαγκαζιέρα αποσκευών του λεωφορείο, να ανατραπεί η μηχανή και ο ίδιος να βρεθεί κάτω από τον εμπρόσθιο δεξιό τροχό του λεωφορείου, που του συνέθλιψε την κεφαλή περνώντας από πάνω του. Από την ίδια δε την απολογία του κατηγορουμένου στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, προκύπτει η σύγχυση που δημιούργησαν οι προαναφερόμενοι ελιγμοί του λεωφορείου στον οδηγό της μηχανής ο οποίος (κατηγορούμενος) κατέθεσε συγκεκριμένα: “Εγώ λέω ότι αυτός δεν πρόσεξε το λεωφορείο, έβλεπε κάπου αλλού. Δεν πρόσεξε το φλας που έβγαλα για να πάω δεξιά. Νόμιζε ότι εγώ θα πήγαινα αριστερά”. Τα ανωτέρω όμως αντιστρατεύονται με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, αφού δεν είναι δυνατόν το δεξιό φλας να υποδηλώνει πρόθεση αριστερής πορείας. Σε κάθε δε περίπτωση η ενεργοποίηση του φλας απλώς προειδοποιεί τους άλλους οδηγούς και δεν υποχρεώνει αυτούς σε παραχρήμα συμμόρφωση με αυτό και συνεπώς δεν απαλλάσσει τον οδηγό που ενεργεί τον ελιγμό και έχει ενεργοποιήσει το φλας από την προσοχή και την επιμέλεια που πρέπει να επιδείξει, αφού η ευθύνη του παραμένει ακέραια, πολλώ δε μάλλον όταν άλλη είναι η ένδειξη του φλας και άλλη και αντίθετη η αλλαγή πορείας, όπως εν προκειμένω. Εξ άλλου η ταχύτητα της μηχανής, χωρίς να μπορεί να υπολογισθεί με ακρίβεια δεν φαίνεται να ξεπερνούσε κατά πολύ την προβλεπόμενη στο σημείο των 30 χιλιομέτρων ανά ώρα, όπως τούτο προκύπτει από την από 20.12.2012 τεχνική έκθεση και συνηγορούν προς τούτο οι ελάχιστες ζημίες που υπέστη η μηχανή, μόνο στο χερούλι ως την πατίστρα, ενώ το λεωφορείο έφερε μόνο εκδορές στο σημείο της δεξιάς μπαγκαζιέρας. Αν είχε μεγάλη ταχύτητα, όπως υποστηρίζει ο κατηγορούμενος θα είχε εμβολίσει το λεωφορείο και δεν θα συνεβαινε πλευρική σύγκρουση των οχημάτων, όπως στην παρούσα περίπτωση. Εξ άλλου ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου είναι ότι ο οδηγός της μηχανής δεν πρόσεξε το λεωφορείο δεν ευσταθεί καθόσον δεν είναι δυνατόν ο οδηγός μιας μηχανής που κινείται στην ίδια κατεύθυνση ακριβώς πίσω από ένα μεγάλο όχημα να μην τα έχει αντιληφθεί”.
Με βάση τις παραδοχές αυτές το δικαστήριο κήρυξε, στη συνέχεια, ένοχο τον κατηγορούμενο.
Ο Αρειος Πάγος με την απόφασή του έκρινε ότι με αυτά που δέχθηκε η απόφαση, δεν έχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, δεδομένου ότι έχει ασάφεια, και αντιφάσεις, καθόσον εκτίθενται κατά τέτοιο τρόπο τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, ώστε να αποκλείεται η διάγνωση του συντρέξαντος όρου που επέφερε τον θάνατο του οδηγού της μοτοσικλέτας.
Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε, στο μεν σκεπτικό, ότι ο αναιρεσείων, οδηγώντας το τουριστικό λεωφορείο, κινήθηκε αρχικά προς τα αριστερά (προκειμένου να επιτύχει επαρκή ακτίνα καμπυλότητας λόγω του μεγάλου όγκου του οχήματος), ανάβοντας τα “αλάρμ”, στη συνέχεια δε, άναψε το δεξιό “φλας” και έστριψε δεξιά για να εισέλθει στο στενό δρόμο που ήταν δεξιά του. Αντίθετα, στο διατακτικό δέχθηκε ότι ο αναιρεσείων οδηγός προέβη στους παραπάνω ελιγμούς χωρίς να ειδοποιήσει τους οδηγούς των οχημάτων που ακολουθούσαν και ειδικότερα τον οδηγό της μοτοσικλέτας, με ενεργοποίηση των φωτεινών ενδείξεων (φλας) του οχήματος του. Δηλαδή, από τη σύγκριση σκεπτικού και διατακτικού προκύπτει ότι το δικαστήριο παραθέτει αντιφατικές παραδοχές ως προς την παράβαση που δέχθηκε ότι τέλεσε, ο αναιρεσείων, αφού στο σκεπτικό δέχεται ότι προειδοποίησε πρώτα με “αλάρμ” και μετά με “φλας” τους όπισθεν κινούμενους και ότι προκάλεσε σύγχυση με αυτή τη συμπεριφορά του, ενώ στο διατακτικό δέχεται ότι δεν τους προειδοποίησα με “φλας” αλλά αντιθέτως τους αιφνιδίασε με την πραγματοποίηση ξαφνικών ελιγμών πρώτα αριστερά και μετά δεξιά.
Αναβιώνει μετά από αναίρεση τραγικό θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα
