Η κυβέρνηση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ προχωρά στην εκποίηση του Κρατικού Αερολιμένα Ρόδου «Διαγόρας» (ΚΑΡΔ), μαζί με πλειάδα άλλων αεροδρομίων της χώρας. Μοναδικό επιχείρημά της η «αξιοποίηση» και ο «εκσυγχρονισμός» του. Με διαδικασίες αδιαφανείς και σίγουρα απροσπέλαστες από την τοπική κοινωνία.
Το αεροδρόμιο της Ρόδου, κτίσθηκε με χρήματα του Ελληνικού Λαού, σε Ροδίτικη γη που αρπάχθηκε βίαια από τους ιδιοκτήτες της σε καιρούς ανώμαλης διακυβέρνησης της χώρας. Δεν έχει συνεπώς καμμιά κυβέρνηση και πολύ περισσότερο κανένα ΤΑΙΠΕΔ το ηθικό δικαίωμα αλλά ούτε καν το νομικό, να προχωρήσει στο ξεπούλημα του συγκεκριμένου δημόσιου περιουσιακού στοιχείου.
Η ταυτότητα του ΚΑΡ «Διαγόρας».
Ο ΚΑΡΔ με βάση τα στοιχεία του 2013 και παρά την σκόπιμη αδιαφορία της κυβέρνησης να προχωρήσει στην οποιαδήποτε αναβάθμιση του, είχε ετήσια έσοδα της τάξης των 32,00 εκατομμυρίων ευρώ και από αυτά καθαρά κέρδη της τάξης των 10,00 εκατομμυρίων ευρώ. Τα στοιχεία αυτά αναμένεται να είναι ακόμα καλύτερα το 2014, λόγω αύξησης της επιβατικής κίνησης. Το λεγόμενο τέλος εκσυγχρονισμού (γνωστό και ως σπατόσημο) είναι σήμερα της τάξης των 12,00 ευρώ/επιβάτη εντός Σέγκεν και τα τέλη προσγείωσης αεροσκαφών (landing) μειωμένα κατά 50% έως και μηδενικά, με μέση επιβάρυνση της τάξης των 0,50ευρώ/επιβάτη. Να σημειωθεί ότι ο ΚΑΡΔ, είναι ένας πλήρης και λειτουργικός αερολιμένας, με την έννοια ότι δεν χρειάζεται ούτε επέκταση διαδρόμων προσγείωσης, ούτε άμεση ή σοβαρή αύξηση των χώρων στάθμευσης αεροσκαφών. Αυτό που έχει ανάγκη κυρίως, είναι η διάθεση κάποιων κονδυλίων από τα ετήσια κέρδη του σε συνδυασμό με πόρους ευρωπαϊκών προγραμμάτων για συντήρηση και εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων εγκαταστάσεων του, στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού (master plan). Αποτελεί λοιπόν μια «επιχείρηση» απόλυτα και άμεσα λειτουργική, κερδοφόρα και ανταγωνιστική.
Γιατί λοιπόν τον ξεπουλά η κυβέρνηση;
Είναι προφανές πως αισθάνεται ανίκανη να διαχειρισθεί με σχέδιο και αναπτυξιακό προσανατολισμό ακόμα και τα κερδοφόρα δημόσια περιουσιακά στοιχεία. Είναι ακόμα πιο προφανές πως έχει παραδοθεί άνευ όρων στις απαιτήσεις της τρόικας και των δανειστών και στη γραμμή αυτή ξεπουλά όσο όσο ακόμα και τα ασημικά, προκειμένου να εξυπηρετήσει δήθεν το δημόσιο χρέος. Το οποίο όμως αντί να μειώνεται, αυξάνεται συνεχώς. Την ώρα που απογειώνεται η δυστυχία του λαού.
Γιατί ενδιαφέρονται να αγοράσουν οι «επενδυτές»;
Γιατί αγοράζουν μαγαζί γωνία, δεν αγοράζουν το αεροδρόμιο του Καστελόριζου ή της Κάσου. Και αγοράζουν φτηνά, με χρήματα μάλιστα που δεν θα βάλουν από τη τσέπη τους αλλά από τις τράπεζες που θα χρηματοδοτήσουν τα «επενδυτικά» τους σχέδια. Τη βιωσιμότητα όμως των τραπεζών την χρηματοδοτούμε εμείς.
Γιατί δεν αναλαμβάνουν καμμιά δέσμευση όσον αφορά τους εργαζόμενους, παρά την ευχή να τους δουν με συμπάθεια και καλό μάτι, εφόσον βέβαια και αυτοί αποδεχθούν συνεργάσιμοι και καλά παιδιά, δουλεύοντας με μισθούς πείνας.
Γιατί δεν φορτώνονται με καμμιά υποχρέωση να χρηματοδοτήσουν τη λειτουργία των μικρών αεροδρομίων ή να επενδύσουν έστω κι ένα ευρώ στα γειτονικά χωριά (Παραδείσι) ως αντιστάθμισμα στην επιβάρυνση που προκαλεί σ’ αυτά η λειτουργία του ΚΑΡΔ.
Γιατί εξασφαλίζουν ότι από την πρώτη μέρα θα ανεβάσουν το σπατόσημο στα 14,50 ευρώ/επιβάτη και μετά από τρία χρόνια και στα 20,00ευρώ/επιβάτη αν το επιθυμούν. Όσο για τα τέλη προσγείωσης αεροσκαφών, κανείς δεν ξέρει αν έχουν περιορισμούς.
Γιατί είναι βέβαιο ότι εκτός από τα παραπάνω που θα αποσβέσουν γρήγορα τα όποια χρήματα βάλουν και θα αφήσουν ζεστό χρήμα ως κέρδος, στόχευσή τους είναι να αυξήσουν τα έσοδα από την εκμετάλλευση εμπορικών και άλλων δραστηριοτήτων εντός και εκτός αεροδρομίου. Σήμερα αυτά αντιπροσωπεύουν λιγότερο από 10% των εσόδων του ΚΑΡΔ, μπορεί όμως να φτάσουν και στο 50% όπως συμβαίνει στους μεγάλους διεθνείς αερολιμένες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πάρουν στα χέρια τους εκτάσεις γύρω από το αεροδρόμιο που ήδη είναι υπό απαλλοτρίωση αλλά και άλλες (π.χ. Βάρη), που θα τους ξεπουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να χτίσουν ξενοδοχεία και υπεραγορές (mall).
Ποιες θα είναι οι συνέπειες για τον τόπο;
Σε επίπεδο εθνικής οικονομίας, από τον κρατικό προϋπολογισμό θα αφαιρεθούν έσοδα της τάξης των 250-300 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως (που προέρχονται από τα πωλούμενα αεροδρόμια) ενώ θα μπουν άπαξ στις τσέπες των δανειστών τα όποια χρήματα δώσουν οι «επενδυτές» για την εξαγορά. Ταυτόχρονα στο σκέλος των εξόδων θα παραμείνει η ανάγκη χρηματοδότησης των μικρών αεροδρομίων. Έτσι τα μικρά αεροδρόμια που αποτελούν ανάγκη επιβίωσης για τα νησιά μας, ή θα κλείσουν ή θα πεταχτούν ως μπαλάκι από το κράτος στους δήμους που τα έχουν για να τα διαχειριστούν με δικά τους έξοδα.
Σε επίπεδο τοπικής αλλά και εθνικής οικονομίας, είναι σίγουρο ότι οι αυξήσεις των τελών θα επιφέρουν μείωση της επιβατικής κίνησης και ιδιαίτερα του τουριστικού ρεύματος. Ταυτόχρονα οι μεγάλης κλίμακας προνομιακές εμπορικές και τουριστικές χρήσεις που θα αναπτύξουν στην περιοχή του αεροδρομίου θα πλήξουν καίρια τις χειμαζόμενες ήδη ντόπιες επιχειρήσεις.
Όσο για τη διάχυση των κερδών στην τοπική οικονομία και στο εισόδημα των Ροδιτών, αυτό πρέπει να θεωρηθεί μάλλον ως ανέκδοτο. Η σύνθεση των υποψήφιων «επενδυτικών» ομίλων μιλά από μόνη της.
Τέλος δεν πρέπει να παραγνωρίζει κανείς το γεγονός ότι τα αεροδρόμια της νησιωτικής κυρίως χώρας, αποτελούν εν δυνάμει κρίσιμες εγκαταστάσεις για την εθνική μας ασφάλεια.
H στάση του Ροδιακού λαού και του Δήμου Ρόδου.
Είναι ζήτημα επιβίωσης για τον τόπο, η αντίσταση και η ματαίωση της επιχειρούμενης διαδικασίας ξεπουλήματος. Είναι ζήτημα επιβίωσης για την αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με τους παραγωγικούς, επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς του τόπου να υπερασπιστεί το δημόσιο χαρακτήρα των αερολιμένων.
Γι’ αυτό οφείλουμε κι εμείς εδώ από τη Ρόδο, να ενώσουμε τη φωνή διαμαρτυρίας μας με εκείνη των φορέων της Κρήτης, της Κέρκυρας, της Ζακύνθου, της Κεφαλλονιάς, της Πρέβεζας, της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας, κλπ που αντιστέκονται στο ξεπούλημα.
Η παράταξή μας ΡΟΔΟΣ ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, σεβόμενη τις προεκλογικές της θέσεις και τιμώντας την ομόφωνη απόφαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου Ρόδου (Απρίλης 2014), συμπαραστέκεται και συμμετέχει στην «Κοινή Πρωτοβουλία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων»
Απαιτούμαι πρωτίστως, ο ΚΑΡΔ αλλά και τα υπόλοιπα αεροδρόμια της χώρας, να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο και διοίκηση.
Αν όμως το κράτος δεν είναι σε θέση να τα διαχειριστεί, να τα αναβαθμίσει και να τα αξιοποιήσει, τότε ας τα αποδώσει στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία σε συνεργασία με τους φορείς του τόπου μπορεί να τα διαχειριστεί και να τα αξιοποιήσει καλύτερα από τον οποιονδήποτε μεγαλοεργολάβο «επενδυτή». Η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα από το να διαχειρίζεται τα λύματα και τα σκουπίδια των τουριστών που επισκέπτονται το νησί μας.
