Με τις αλλαγές που εξήγγειλε χθες το υπουργείο Οικονομικών στο εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών, το υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί ουσιαστικά να “ξαναλανσάρει” το πλαίσιο αυξάνοντας τον “όγκο” των υποχρεώσεων που θα τακτοποιηθούν μέσω του εξωδικαστικού.
Δύο είναι οι βασικές παρεμβάσεις: Η πρώτη είναι η τοποθέτηση “εμποδίων” στις τράπεζες ώστε να μην απορρίπτουν με το “έτσι θέλω” τις ρυθμίσεις ευάλωτων οφειλετών (σ.σ στο εξής θα χρειάζεται να καταφύγουν δικαστικά) και η δεύτερη (και πιο ενδιαφέρουσα για τους οφειλέτες) είναι η αύξηση του ποσοστού “κουρέματος” του χρέους.
Τι πραγματικά θα ισχύσει με το “κούρεμα”; Να αποσαφηνιστεί αυτό που αλλάζει και αυτό που ήδη ισχύει.
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός και σήμερα -πριν από τις αλλαγές- προβλέπει ότι:
1. Για οφειλές προς το Δημόσιο: κούρεμα έως 75% επί της βασικής οφειλής και κούρεμα έως 85% επί των προσαυξήσεων των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς ΑΑΔΕ και e-ΕΦΚΑ και έως 95% επί των προστίμων της ΑΑΔΕ
2. Για οφειλές προς τις τράπεζες και διαχειριστές δανείων: κούρεμα έως 80% επί της βασικής οφειλής, καθώς και έως 100% επί των τόκων.
Προσοχή στην λέξη “έως”. Για να πιάσει κάποιος τα εντυπωσιακά ποσοστά, θα πρέπει να “βγει” από έναν μαθηματικό τύπο ότι δεν υπάρχει ικανότητα αποπληρωμής χρεών. Πως υπολογίζεται αυτό; Αφού γίνει “ξεσκόνισμα” της οικονομικής και περιουσιακής του κατάστασης. Μαθηματικός τύπος -το λεγόμενο υπολογιστικό εργαλείο- του εξωδικαστικού βάζει κάτω εισοδήματα, καταθέσεις, ακίνητα, υποχρεώσεις, οικογενειακή κατάσταση κλπ- και καταλήγει σε ένα ποσό που μπορεί να καταβάλλει σε μηνιαία βάση ο οφειλέτης.
Στην πράξη, με τα σημερινά δεδομένα προκύπτει ότι αυτοί που εντάσσονται στον εξωδικαστικό επιτυγχάνουν μέσο κούρεμα της τάξεως του 25-26%. Υπάρχει και αυτός που κερδίζει πάνω από 60%, υπάρχει και αυτός που πέφτει κάτω από το 20%. Αυτό το ποσοστό θέλει να αυξήσει το υπουργείο Οικονομικών με τις αλλαγές που κάνει στο εργαλείο υπολογισμού. Η κύρια αλλαγή που γίνεται είναι τεχνικής φύσεως. Καταργείται το ελάχιστο ποσό ανάκτησης του μη εξασφαλισμένου μέρους του δανείου που καλύπτεται με εμπράγματη ασφάλεια (δηλαδή υποθήκη).
Και επειδή αυτό δεν γίνεται αντιληπτό από κανέναν, παρατίθενται τα ακόλουθα παραδείγματα για να φανεί η διαφορά στην πράξη:
1. Οφειλέτης χρωστάει 100.000 ευρώ και έχει ακίνητα αξίας 50.000 ευρώ. Με το σημερινό καθεστώς θα έπρεπε να ρυθμίσει χρέος 45.200 ευρώ και μετά τις αλλαγές το ποσό της ρύθμισης θα πέσει στα 32.500 ευρώ. Είναι η βελτίωση του 28% στην οποία αναφέρθηκε ο υπουργός Οικονομικών. Στην πραγματικότητα, γίνεται πρόσθετο κούρεμα περίπου 13.000 ευρώ.
2. Οφειλέτης χρωστάει 100.000 ευρώ αλλά έχει ακίνητα αξίας 70.000 ευρώ. Το ποσό που θα πρέπει να αποπληρώσει σε δόσεις θα μειωθεί από τα 55.308 ευρώ στα 45.500 ευρώ και η βελτίωση θα είναι 18%. Περίπου 10.000 ευρώ κέρδος για τον οφειλέτη.
3. Οφειλέτης με χρέος 100.000 ευρώ και αξία ακινήτου 100.000 ευρώ, θα πληρώσει 65.000 αντί για 70.440 ευρώ άρα και αυτός θα κερδίσει 5000 ευρώ.
4. Τέλος για αυτόν που έχει ακίνητο μεγαλύτερης αξίας από το χρέος (120.000 ευρώ έναντι 100.000 ευρώ) το κέρδος θα είναι της τάξεως των 2000 ευρώ αφού αντί για 80.528 ευρώ θα πληρώσει 78.000 ευρώ.
Συμπέρασμα: Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μεγαλύτερο κούρεμα. Ο εξωδικαστικός γίνεται πιο ελκυστικός. Και όσο μικρότερη είναι η καθαρή περιουσιακή κατάσταση οφειλέτη τόσο πιο ισχυρό γίνεται το κίνητρο να κινήσει τη διαδικασία και να απαλλαχθεί από τις συσσωρευμένες οφειλές.
Πηγή thetoc.gr
