Οι γιορτές των Χριστουγέννων δεν είναι συνδεδεμένες μονάχα με τα κάλαντα, τα πολύχρωμα στολίδια και τα δώρα. Αποτελούν επίσης, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για πλούσια γεύματα και νέες γευστικές εμπειρίες…
Ένα μέρος της ανυπομονησίας μας για τις γιορτές, πέρα από τη χαλάρωση και τη δυνατότητα να περάσουμε περισσότερο χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους, οφείλεται και στο ονειρικό γιορτινό μενού. Όλοι λίγο πολύ περιμένουμε τις γιορτές για να κάνουμε τις πιο τολμηρές γευστικές μας υπερβάσεις.
Δύο διαφορετικά μενού 7 πιάτων με εκλεπτυσμένες γεύσεις έχει ετοιμάσει ο σεφ του Νaval για τα φετινά ρεβεγιόν κ. Γιάννης Γιαννούτσος.
Ο κ. Γιαννούτσος μίλησε στην “δημοκρατική”:
«Η καταγωγή μου είναι ένα κράμα μεταξύ Κρήτης, Πελοποννήσου και Μικράς Ασίας. Είμαι γεννημένος στην Αθήνα, αλλά τα τελευταία χρόνια ζω και εργάζομαι στη Ρόδο.
– Γιάννη μου, με τι θέλεις να ασχοληθείς παιδί μου;
– Θέλω να γίνω ζωγράφος ή διακοσμητής ή μάγειρας .
– Μα τι σχέση έχει ο μάγειρας με τα υπόλοιπα ;
– Έχει μαμά, αφού μου αρέσει να τρώω !
Κάπως έτσι, από πολύ μικρός αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μαγειρική. Ακόμα και σήμερα, αυτός είναι ο βασικός μου γνώμονας όταν σκέφτομαι ένα καινούριο μενού. Η αγάπη για το φαγητό , το αληθινό φαγητό, αυτό που ξυπνάει μνήμες. Το φαγητό που μαζεύει παρέες και οικογένειες της Κυριακές γύρω από το τραπέζι».
Σε ότι αφορά τις σπουδές του:
«Φοίτησα στη σχολή τουριστικών επαγγελμάτων Ηρακλείου Κρήτης και στο ΤΕΙ οικονομίας και διοίκησης τουριστικών επιχειρήσεων Αθήνας.
Δίδαξα μαγειρική στις σχολές του ΟΤΕΚ, διδάχτηκα σκάλισμα σε φρούτα και λαχανικά στην Ταϋλάνδη, μαγείρεψα και μίλησα στην Ουάσινγκτον για την ιστορία της ελληνικής γαστρονομίας ,απόλαυσα τα φιλόξενα γεύματα φυλής ιθαγενών στις ζούγκλες της Κεράλα στην Ινδία, μάζεψα ρύζι και έφαγα με τους ντόπιους στο χωριό Κελίκι του Μπαλί. Μου αρέσει να ταξιδεύω και να μαζεύω εμπειρίες για την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής των λαών του κόσμου.
Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ και παντρεύω αυτό το φαγητό που με μεγάλωσε, το φαγητό που με ταξίδεψε, με την μεγάλη μου αγάπη για τη διακόσμηση και γενικότερα την τέχνη.
Το φαγητό είναι κάτι υποκειμενικό, το ίδιο και η τέχνη. Άρα το φαγητό είναι τέχνη»
