30 μέλη διοικήσεων του Λιμενικού Ταμείου ελέγχονται ποινικά για τη λειτουργία της μαρίνας Μανδρακίου!!

Προθεσμία ζήτησαν και έλαβαν χθες από τον Πταισματοδίκη Ρόδου 30 μέλη διοικήσεων από το έτος 2015 και εντεύθεν του Δημοτικου Λιμενικού Ταμείου Νότιας Δωδεκανήσου στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης που παραγγέλθηκε μετά από μηνυτήρια αναφορά δικηγόρου της Ρόδου κατά παντός υπευθύνου για παράβαση καθήκοντος – απείθεια, απάτη, υπεξαίρεση, εκβίαση και μη λήψη άδειας εργασιών
Οι ελεγχόμενοι θα ξεκινήσουν να υποβάλλουν τις έγγραφες εξηγήσεις τους δια των συνηγόρων τους κ.κ. Βασίλη Καταβενάκη και Ακη Δημητριάδη, την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου.
Οπως έγραψε η «δημοκρατική», ο μηνυτής τυγχάνει ιδιοκτήτης ιδιωτικού παραδοσιακού ιστιοφόρου σκάφους αναψυχής το οποίο ελλιμενίζει από το έτος 2003 στον λιμένα και μετέπειτα μαρίνα Μανδρακίου Ρόδου.
Οπως εκθέτει, ο λιμένας Μανδρακίου, με την υπ’ αριθμό 8814/2006 (ΦΕΚ Β 989/25-7-2006) απόφαση της υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, χαρακτηρίστηκε ως τουριστικός λιμένας (μαρίνα) και εγκρίθηκε το έτος 2006 ο Ειδικός Κανονισμός Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα (μαρίνας) Μανδρακίου Ρόδου.
Έκτοτε, ο Φορέας Διαχείρισης της μαρίνας, δηλαδή το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου (ΝΠΔΔ), τιμολογεί όλα τα σκάφη που ελλιμενίζονται εντός της μαρίνας Μανδρακίου με την υπ’ αριθμό 5309/2005 (ΦΕΚ Β 606/6-5-2005), απόφαση του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, δυνάμει της οποίας εγκρίθηκαν από τον αρμόδιο υπουργό τα τιμολόγια του τουριστικού λιμένα (μαρίνας) Μανδρακίου Ρόδου.
Συγκεκριμένα το δικό του σκάφος, τιμολογείται με ποσό 120 ευρώ ανά μήνα σύμφωνα με την ανωτέρω απόφαση.
Διατείνεται ότι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, ως Φορέας Διαχείρισης της μαρίνας Μανδρακίου Ρόδου, μετά τον χαρακτηρισμό του λιμένα ως μαρίνας και την ολοκλήρωση των έργων (που ποτέ δεν έγιναν), όφειλε να προβεί εντός διμήνου, σε έκδοση άδειας λειτουργίας μαρίνας, προκειμένου να μπορεί νόμιμα να εκμεταλλεύεται το Μανδράκι ως μαρίνα και να τιμολογεί με βάση την ανωτέρω Υπουργική απόφαση που αφορά τέλη ελλιμενισμού τουριστικού λιμένα (μαρίνας).
Διότι εάν ο Φορέας Διαχείρισης δεν έχει εκδώσει την απαιτούμενη άδεια λειτουργίας μαρίνας, τότε προφανώς, δεν έχει προβεί σε έναρξη εργασιών για Υπηρεσίες Τουριστικού Λιμένα (μαρίνας) και δεν έχει λάβει σχετικό Κωδικό Δραστηριότητας για Υπηρεσίες Τουριστικού Λιμένα (μαρίνας), ήτοι τον ΚΑΔ 52.22.11.05, και κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται οικονομικά το Μανδράκι ως μαρίνα, δηλαδή να τιμολογεί ως μαρίνα (με τέλη ελλιμενισμού μαρίνας), αλλά θα πρέπει να το εκμεταλλεύεται ως απλό λιμένα, και να τιμολογεί με βάση την ΚΥΑ 8122.1/29/2014 (ΦΕΚ Β 2032/2014) και την προγενέστερη αυτής ΚΥΑ 8122.1/14/06/2006 (ΦΕΚ Β 330/20-3-2006), των υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας, που αφορούν τα ανταποδοτικά δικαιώματα προσόρμισης, παραβολής, πρυμνοδέτησης κλπ. τέλη ελλιμενισμού, των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής, των ιδιωτικών πλοίων αναψυχής, των μικρών σκαφών, των επαγγελματικών τουριστικών ημερόπλοιων, καθώς και των παραδοσιακών πλοίων, όπως ορίζονται στον Ν.4256/2014, και δικαιούνται να εισπράττουν τα Λιμενικά Ταμεία και Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία, σε λιμένες που παρέχουν λιμενικές διευκολύνσεις (ρεύμα, νερό κλπ).
Σημειώνει δε ότι τις δύο τελευταίες ΚΥΑ (Υπουργού Οικονομικών και Υπουργού Ναυτιλίας), που αφορούν στους λιμένες (και όχι μαρίνες), το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο χρησιμοποιεί για τα τιμολόγια που εκδίδει στον λιμένα της περιοχής «Κολόνα» και στον Εμπορικό Λιμένα της Ρόδου, καθώς και στους λιμένες της ευρύτερης περιοχής δικαιοδοσίας της (π.χ. Σύμη, Τήλο). Υποστηρίζει ακόμη ότι μετά το έτος 2012, η έκδοση της άδειας λειτουργίας μαρίνας, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να εγκριθεί ο Ειδικός Κανονισμός Λειτουργίας, κάτι όμως που ομολογουμένως δεν ίσχυε το έτος 2006, συνεπώς νόμιμα εξεδόθη (το έτος 2006) ο Ειδικός Κανονισμός Λειτουργίας της μαρίνας Μανδρακίου Ρόδου, μολονότι δεν είχε προηγηθεί η έκδοση της άδειας λειτουργίας της μαρίνας.
Σε κάθε όμως περίπτωση, είτε πριν το 2012 (όπως εν προκειμένω), είτε μετά το έτος 2012 (τροποποίηση του νόμου για τις μαρίνες), η άδεια λειτουργίας μαρίνας, αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί βασική προϋπόθεση προκειμένου μία μαρίνα να λειτουργεί νόμιμα, συνεπώς να υπάγεται στις διατάξεις και τα προνόμια που αφορούν τις μαρίνες έναντι των απλών λιμένων, όπως μεταξύ άλλων αποτελεί και το ύψος των τελών ελλιμενισμού των σκαφών που ελλιμενίζονται στα λιμάνια και τις μαρίνες.
Με βάση δηλαδή την ΥΑ για τους λιμένες, θα έπρεπε να καταβάλλει στον Φορέα Διαχείρισης 300 ευρώ τον χρόνο για το δικό του σκάφος (30 ευρώ ανά μέτρο τον χρόνο) ή 25 ευρώ ανά μήνα, ενώ με βάση την ΥΑ για την μαρίνα (βλπ. σχετ. 3), καταβάλει περί τα 1.500 ευρώ τον χρόνο.
Τα αντίστοιχα ισχύουν για όλα τα σκάφη αναψυχής (Επαγγελματικά, Τουριστικά Ημερόπλοια και Παραδοσιακά), πλην των ιδιωτικών πλοίων αναψυχής (μειοψηφία στο Μανδράκι), στα οποία οι διαφορές είναι μικρές, πάντα όμως μεγαλύτερες στην μαρίνα σε σχέση με τον λιμένα.