Ας μη πέφτουμε από τα σύννεφα με τον ρατσισμό του Λαζόπουλου. Ρατσιστής ήταν πάντα. Από τότε, που έκανε αναπαραγωγή στην εκπομπή του, τους δυστυχείς και άρρωστους ανθρώπους που έφερνε στην εκπομπή της η Πάνια, κάνοντας σχόλια δήθεν αστεία.
Αυτό, τότε που η εκπομπή του χτυπούσε 60-70% και τον χειροκροτούσαν χασκογελώντας.
Όπως χασκογελώντας, τον χειροκρότησαν και προχθές, για το σχόλιο που έκανε για τον Σόιμπλε. Και αυτό είναι το πρόβλημα. Τα χειροκροτήματα και η αποδοχή που ο γελωτοποιός έχει.
Το νοήμον κοινό που καταχειροκροτούσε την ακραία απολιτισιά. Όποτε κάνει εκπομπή, τα μηχανάκια της AGB τρελαίνονται, έχει φανατικούς φίλους. Οι οποίοι, ακούν για τους ανάπηρους με «τα καθηλωμένα μυαλά» και χειροκροτούν. Η επέλαση της χυδαιότητας, της παρακμής και της αισθητικής μας κατρακύλας.
Και όσο η κυριαρχία της φτήνιας στην ζωή μας αναζητείται στην εποχή της κρίσης, τόσο τα συμπεράσματα που θα προκύπτουν θα είναι λανθασμένα και θα οδηγούν στην επιδείνωση του προβλήματος και όχι στην λύση του.
Η κατανάλωση σκουπιδιών δεν είναι ούτε ενημέρωση, ούτε διασκέδαση, ούτε μέτρο αξιολόγησης. Πολύ περισσότερο πολιτική θέση και άποψη.
Γιατί, τρελαίνομαι, όταν ένας διασκεδαστής απερίγραπτης φτήνιας και κακογουστιάς, έχει κατακτήσει ρόλο μείζονος ρυθμιστικού παράγοντα της πολιτικής ζωής και τραβάει από την μύτη το σύνολο σχεδόν της υποτιθέμενης σοβαρής αστικής τάξης, η οποία επιμένει χρόνια τώρα να χορεύει στον ρυθμό του.
Πάμε στοίχημα ότι όλη αυτή η ιστορία θα ξεχαστεί σύντομα;
Υ.Γ. Οσον αφορά τη δήθεν συγγνώμη και τις δικαιολογίες προς τα ΑμΕΑ «εγώ δεν έλεγα για σας έλεγα για τον Σόιμπλε», το «Οταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος…» αφορά τον κάθε άνθρωπο και όχι μόνον τον συγκεκριμένο. Μια επανάληψη στις αόριστες αντωνυμίες καλή θα ήταν.
Ο γελωτοποιός και οι χειροκροτητές
