H σοβαρότερη λόγω ύψους ποσού υπόθεση παράβασης των capital controls με την χρήση τερματικών ηλεκτρονικών συναλλαγών με κάρτες myPOS από τις 55 δικογραφίες που σχηματίστηκαν κατόπιν ελέγχων σε 113 επιχειρήσεις του νησιού θα απασχολήσει το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου την 15η Μαρτίου 2022.
Κατηγορούμενοι για παράβαση άρθρου πρώτου §§4, 10β’ και 14 της από 18-7-2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ Α΄/84/18-7-2015), που κυρώθηκε με το άρθρο 4 του Ν. 4350/2015, από κοινού και κατ’ εξακολούθηση (αρθ. 45,98 ΠΚ) είναι 5 κάτοικοι Ρόδου και Αθηνών εκπρόσωποι ανώνυμης εταιρείας που λειτουργεί στη Ρόδο.
Κατηγορούνται ως υπαίτιοι του ό,τι κατά το χρονικό διάστημα από 27-1-2016 έως 20-8-2016, ενεργώντας από κοινού και μετά από συναπόφαση και με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, προέβησαν σε μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, ενώ αυτό απαγορεύεται, με την κατάρτιση συμβάσεων αποδοχής συναλλαγών με κάρτες πληρωμών, η εκκαθάριση των οποίων πραγματοποιείται με πίστωση λογαριασμού του εμπόρου, ο οποίος τηρείται εκτός Ελλάδος σε φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμών.
Συγκεκριμένα, πραγματοποίησαν κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα 521 συναλλαγές με πελάτες της επιχείρησης συνολικής χρηματικής αξίας 59.789,54 ευρώ με τη χρήση μίας τερματικής συσκευής αποδοχής πληρωμών “myPOS” η οποία ήταν συνδεδεμένη σε τραπεζικό λογαριασμό της εταιρείας στην Τράπεζα SATABANK PLC στη Μάλτα, όπου και πιστώνονταν το ανωτέρω αντίτιμο των συναλλαγών.
Σημειώνεται ότι μέχρι στιγμής στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι κατηγορούμενοι σε ίδιες υποθέσεις έχουν αθωωθεί, ενώ το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου έχει κρίνει ανυπόστατη τη δίωξη διότι δεν υπάρχει έγκλημα.
Μετά τη δημοσίευση της Π.Ν.Π. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 18/07/2015 (ΦΕΚ Α΄84), η κυβέρνηση έπρεπε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 44 του Συντάγματος να καταρτίσει σχετικό νομοσχέδιο και να το καταθέσει – υποβάλει στη Βουλή προς κύρωση εντός (σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 72 § 1 του Συντάγματος) σαράντα ημερών από την έκδοση ή από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο, δηλ. έως και τις 27/08/2015, (σημειωτέον ότι τελευταία ημέρα των εργασιών της Συνόδου της Βουλής ήταν η 28/08/2015), η δε έγκριση από τη Βουλή του εν λόγω νομοσχεδίου θα έπρεπε να γίνει εντός τριών (3) μηνών από την υποβολή του (δηλ. το αργότερο στις 27/11/2015, αν είχε κατατεθεί – υποβληθεί εντός της προβλεπόμενης από το Σύνταγμα προθεσμίας, δηλ. μέχρι τις 27/08/2015).
Ο κυρωτικός της εν λόγω Π.Ν.Π. νόμος 4350/2015, όμως, κατατέθηκε στη Βουλή προς ψήφιση στις 03/11/2015, ψηφίστηκε στις 24/11/2015 αλλά απέκτησε ισχύ νόμου μόλις από τη δημοσίευσή του στην ΕτΚ στις 30/11/2015.
Εφόσον έστω και μία (πολύ δε περισσότερο που εν προκειμένω όλες) από τις ως άνω αναφερόμενες συνταγματικά προβλεπόμενες προθεσμίες παρήλθαν άπρακτες, η Π.Ν.Π. έχασε έκτοτε (δηλ. από τις 28/08/2015) την ισχύ της, και έκτοτε ΔΕΝ παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα!
Πρόκειται, κατά συνέπεια, για μία ακόμη εφαρμοζόμενη καίτοι αυτοδίκαια (συνταγματικά!) ανίσχυρη Π.Ν.Π.. Έχουμε δηλ. «διατάξεις ποινικού νόμου» ανυπόστατες – ανύπαρκτες (λόγω μη τήρησης συνταγματικών όρων και προθεσμιών).
