Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου
Ο κ. Γιάννης Παναγόπουλος είναι πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος. Με αφορμή την διοργάνωση του 36ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ στην Ρόδο, μίλησε στην «δημοκρατική» για τα προβλήματα των εργαζόμενων στα χρόνια των μνημονίων και εμφανίζεται ιδιαίτερα απαισιόδοξος για τα μελλούμενα, καθώς η οικονομία γνωρίζει πρωτοφανή ύφεση χωρίς περιθώρια βελτίωσης.
Ο κ. Παναγόπουλος, ξεκαθαρίζει ότι εάν κυβερνούσαν τα συνδικάτα θα είχαν… λυθεί τα μεγάλα ζητήματα της χώρας, ενώ χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση ως aριστερή, με πολύ ομοφοβικό, ακροδεξιό εθνικιστικό «πασπαλιζέ»!!!
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Παναγόπουλε, θα ήθελα ένα πρώτο σχόλιο με αφορμή την πραγματοποίηση του 36ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ στην Ρόδο. Τι περιμένετε από αυτό;
Κατ’ αρχήν να μην μεγαλοποιούμε τα συνέδρια. Τα συνέδρια είναι μια ευκαιρία να συζητήσεις, να στοχαστείς και να πάρεις κάποιες αποφάσεις για το πώς θα κινηθείς στο μέλλον. Εάν τα συνέδρια μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα τεράστια προβλήματα της κοινωνίας μάλλον θα τα είχαμε λύσει. Γι’ αυτό μέσα από αυτή την διαδικασία προσπαθούμε να εστιάσουμε και να ανιχνεύσουμε το τι ‘μέλλει γενέσθαι’ και με τις δυνάμεις που έχουν μείνει να παλέψουμε. Πρέπει να πούμε εδώ ότι το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, λόγω των πολλών απολύσεων, της ανεργίας, του κατακερματισμού της παραγωγής, έχει μειώσει την δύναμή του και την συμμετοχή του, ενώ οι αντιδράσεις του δεν είναι αυτές που θα έπρεπε σε τέτοιες συνθήκες μεγάλης κρίσης που διέρχεται η χώρα. Θέλουμε να εστιάσουμε κυρίως στα ζητήματα της απασχόλησης. Για εμάς το μείζον πρόβλημα είναι οι άνεργοι που βρίσκονται εκτός εργασίας. Στα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων και της αποκατάστασης ενός ρυθμιστικού πλαισίου γιατί είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία, όμως, παρά τα προβλήματα δεν υπάρχει κανένα θεσμικό πλαίσιο που να ρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις και να δούμε πώς, μέσα από μια διαδικασία που θα εξισορροπεί την κατάσταση στην οικονομία, θα μπορέσουν να αποκατασταθούν οι αμοιβές των ήδη εργαζομένων. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το ζήτημα της ανεργίας είναι το πρωτεύον και φυσικά, λόγω της συγκυρίας, είναι το ασφαλιστικό, όπου η κυβέρνηση πολλά έταξε αλλά τίποτε δεν έκανε –όπως και σε πολλά άλλα πράγματα. Τελικά, και οι δημοσιονομικοί περιορισμοί θα υπάρχουν και το κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα θα υποστεί μια τεράστια μετάλλαξη που δεν ξέρω εάν τελικά παραμείνει ως «σύστημα» όπως πάει.
• Στην τοποθέτησή σας μιλήσατε για το μεταναστευτικό.
Η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού – προσφυγικού «δοκιμάζει» την Ευρώπη. Δοκιμάζει τις αρχές και τις αξίες που θεμελιώνουν τον πολιτικό της πολιτισμό. Παρέχει εφαλτήριο για την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων στην εξουσία. Και κυρίως δημιουργεί όρους ανθρωπιστικής κρίσης εντός των χωρών της ΕΕ και κυρίως της Ελλάδας με ορατό πλέον τον κίνδυνο η χώρα μας να μεταβληθεί σε «αποθήκη ψυχών». Πρόκειται για την επιτομή της λεγόμενης «ανθρωπιστικής κρίσης» που ήρθε μέσα στο σπίτι μας να μας θυμίσει πως τα προηγούμενα χρόνια o όρος αυτός στην Ελλάδα με επιπόλαιο τρόπο κακοποιήθηκε στο όνομα κομματικών επιδιώξεων και σκοπιμοτήτων. Τα ευρωπαϊκά συνδικάτα αποφάσισαν να προβάλλουν τις άμεσες προτεραιότητες. Οφείλουμε όλοι να εργαστούμε και να πιέσουμε ώστε να υιοθετηθούν.
Ασφαλώς και υπάρχουν ευθύνες και κρίσιμη καθυστέρηση στη χάραξη πολιτικής από την Κυβέρνηση, τόσο σε επείγοντα μέτρα, όσο και σε μεσοπρόθεσμες πολιτικές αντιμετώπισης. Η ελληνική κοινωνία, παρά την πολυετή σκληρή μάστιγα της λιτότητας, έδειξε υπευθυνότητα και αλληλεγγύη στην αντιμετώπιση των ροών και κυρίως οι νησιώτες.
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα που θα βρούμε μπροστά μας είναι η κοινωνική ένταξη των ανθρώπων αυτών που θα μείνουν στη χώρα μας.
Η ΓΣΕΕ είναι έτοιμη με εμπειρία και προτάσεις να συμμετάσχει σε κοινωνικό διάλογο για πολιτικές ένταξης με κύρια την ένταξη στην αγορά εργασίας και με άξονες: την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων από τη μη δυνατότητα νόμιμης απασχόλησης και ασφάλισης των αιτούντων άσυλο, την προστασία τους από την εργασιακή εκμετάλλευση, το σχεδιασμό και υλοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και την παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών για την πρόσβασή τους στην απασχόληση.
Ελπίζουμε ότι η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας θα πάρει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση αυτή.
• Θα ήθελα ένα σχόλιο για την έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ που παρουσίασε ο κ. Αργείτης. Πώς είδατε τα αποτελέσματα και τις προτάσεις;
Κοιτάξτε, είναι η πρώτη φορά που τολμήσαμε να ετοιμάσουμε την συγκεκριμένη έκθεση εντός του πρώτου τριμήνου του έτους, διότι συνήθως την παρουσιάζαμε στην Έκθεση Θεσσαλονίκης–επειδή είχαμε περισσότερο χρόνο να αντλήσουμε τα απαραίτητα στοιχεία και σε επιστημονική βάση του Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ να εξηγήσει τι συνέβη στον προηγούμενο χρόνο. Από όσα είδαμε, ακόμη και με τα υπάρχοντα στοιχεία (από το 2015 μέχρι τώρα) μπορεί να δει κανείς πόσο καταστροφική ήταν η πολιτική της κυβέρνησης. Όταν δούμε τα στοιχεία αναλυτικά σε όλη τους την έκταση –ποιες ήταν π.χ. οι επιπτώσεις στην οικονομία της τραπεζικής αργίας και των capital controls στο σύνολο της- αποδεικνύεται πως όλη αυτή η πολιτική «λιτότητας» παρά τα όσα μας είχαν πει και μας είχαν τάξει οι νυν κυβερνώντες δεν έχουν κατορθώσει ούτε τις αβεβαιότητες να ανακόψουν ούτε την ύφεση να βελτιώσουν. Κι αν είναι μικρή η ύφεση της οικονομίας, οφείλεται κατά κύριο λόγο ότι περιορίστηκε πάρα πολύ η κατανάλωση, καθώς τα εισοδήματα μειώθηκαν κατακόρυφα –με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι η κατανάλωση. Ταυτόχρονα, αποδιοργανώθηκαν εντελώς οι εργασιακές σχέσεις και η κανονικότητα πλέον δεν είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία αλλά δυστυχώς οι επισφαλείς μορφές εργασίας.
• Εκτιμάτε ότι μπορεί να γίνει κάτι για να σωθεί η οικονομία της χώρας;
Αυτό αποτελεί και το βασικό θέμα της σύγκρουσης ανάμεσα στα συνδικάτα της χώρας. Είμαι από αυτούς που λέω ότι εάν υπήρχαν συνδικαλιστικές λύσεις στα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας, μάλλον θα είχαν βρεθεί. Αλλά αμιγείς συνδικαλιστικές λύσεις δεν υπάρχουν. Κάποτε και στο εξωτερικό, κάποιοι νόμιζαν ότι μπορούν να κυβερνούν τα συνδικάτα. Όμως αυτό δεν γίνεται. Τα συνδικάτα δεν έχουν εκλεγεί από το σύνολο του λαού. Έχουν όμως την υποχρέωση να προωθούν τα συμφέροντα των μελών τους.
Δυστυχώς, είμαι πολύ απαισιόδοξος για το τι μέλλει γενέσθαι. Κι αυτό γιατί στο πλαίσιο της λιτότητας που η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί αλλά και το ίδιο το μείγμα της οικονομικής πολιτικής το οποίο ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και το ακολουθεί με σκληρότερα μέτρα η παρούσα κυβέρνηση, βλέπω ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Και θα γίνουν δυσκολότερα τόσο για την μισθωτή εργασία όσο και για τις άλλες ομάδες πληθυσμού που πλήττονται.
• Κύριε Παναγόπουλε, τελικά γίνεται διάλογος με την κυβέρνηση;
Δεν υπάρχει κανένας διάλογος. Η κυβέρνηση επιλέγει να συζητά μόνο με τους εργοδότες. Την ΓΣΕΕ την έχουν μετατρέψει σε «εχθρό». Έχουν μια αντίληψη οι κυβερνώντες πως ό,τι δεν ελέγχουν, ό,τι δεν μπορούν να ελέγξουν –διατηρώντας ιδεοληπτική στάση σε πάρα πολλά ζητήματα- θέλουν να το καταγγέλλουν. Η ΓΣΕΕ όμως, δεν είναι η «διαπλοκή» που έχει έναν αόριστο χαρακτήρα. Είμαστε συγκεκριμένοι άνθρωποι, εκπροσωπούμε τον κόσμο της εργασίας. Η κυβέρνηση που προεκλογικά έταζε τα πάντα στους πάντες, τώρα με μια νέα δραματοποιημένη θεατρική παράσταση δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης, διαχειρίζεται επικοινωνιακά τα μεγάλα ζητήματα της χώρας, των ανθρώπων του μόχθου, του παραγωγικού ιστού της κοινωνίας.
• Για να κλείσουμε είναι τελικά «αριστερή» αυτή η κυβέρνηση; Έτσι τουλάχιστον εμφανιζόταν μέχρι και πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015…
Μια κυβέρνηση που επαγγέλλεται αριστερή ιδεολογία πράττει όλα αυτά που δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά. Αυτή η κυβέρνηση είναι αριστερή, με πολύ ομοφοβικό, ακροδεξιό εθνικιστικό «πασπαλιζέ»!!!
«Η κυβέρνηση είναι αριστερή με πολύ ομοφοβικό, ακροδεξιό εθνικιστικό πασπαλιζέ»!!
