«Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της κοινωνίας! Δεν μπορούν κάποιοι ξεφτιλισμένοι να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής τους!Ε λοιπόν αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με διανοητική διαταραχή!» Θα ήθελα να μη χρειαστεί ούτε μια φορά στη ζωή μου να παραθέτω τις αισχρές και άθλιες εκφράσεις του Μητροπολίτη Αμβρόσιου εναντίον των ομοφυλόφιλων συμπολιτών μας. Αλλά δεν γίνεται. Πρέπει χίλιες φορές να τις διαβάσουμε και να καρφωθούν στο μυαλό μας, για να μην τις ξεχάσουμε ποτέ Μόνο έτσι θα κατανοήσουμε το μέγεθος του μίσους και μόνο έτσι θα είμαστε παντοτινά πανέτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε. Ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίπτωση! Το «φτύστε τους» βέβαια ήταν το λιγότερο. Το παραλήρημα συνεχίστηκε μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου, όπου δικαζόταν για τα παραπάνω για υποκίνηση μίσους. Δεν δίστασε μπροστά στους δικαστές : «Αν είχα όπλο και μπορούσα από το νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε» είπε στην απολογία του για την δημόσια υποκίνηση μίσους και βίας με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο. Και το δικαστήριο τον αθώωσε. Δεν θα μείνω όμως στην απόφαση του δικαστηρίου. Η περίπτωση του μητροπολίτη Αμβρόσιου αποτελεί πρόβλημα πρωτίστως εκκλησιολογικό που, δυστυχώς, δεν αντιμετωπίστηκε ως τέτοιο από τους θεσμούς Διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο λόγος του, διαχρονικά τοξικός,διχαστικός και εχθροπαθής είναι λόγος ευθέως αντιχριστιανικός και θα έπρεπε εξαιτίας αυτού να έχει καθαιρεθεί ώστε να διασωθεί το ποίμνιό του και να δοθεί στον ίδιο μια τελευταία ευκαιρία μετάνοιας. Τίποτα λιγότερο από αυτό.
«Μ’ αρέσει ο Χριστός σας. Δεν μ’ αρέσουν οι χριστιανοί σας. Οι χριστιανοί σας είναι τόσο διαφορετικοί από τον Χριστό.» (Μαχάτμα Γκάντι)
