Βόρειοι και Νότιοι

Ορατός είναι ο κίνδυνος μετεξέλιξης της ποδοσφαιρικής αντιπαράθεσης που έχει προκληθεί σε διχασμό μεταξύ «Βορρά» και «Νότου», αν κρίνει κανείς τα επακόλουθα -και όσα θα δούμε ακόμη- των όσων έγιναν την περασμένη Κυριακή στην Τούμπα . Αρχισαν να υψώνονται, για ευνόητους (ψηφοθηρικούς) λόγους, φωνές στήριξης από βουλευτές της Θεσσαλονίκης, ενώ θεωρείται βέβαιο πως ανάλογα και με τις εξελίξεις στο αθλητικό και δικαστικό επίπεδο, προβλέπεται να έχουμε φωνές και πολέμιων του «αθηναϊκού κατεστημένου». Μετά τα όσα ακούστηκαν στην Βουλή, η οποία μετατράπηκε σε κερκίδα, άκουγα με έκπληξη -και θλίψη- σε τηλεοπτικό πάνελ βουλευτή της Θεσσαλονίκης, όχι μόνον να απλώνει δίχτυ δίχτυ προστασίας στον κ. Ιβάν Σαββίδη, δίνοντάς του άφεση αμαρτιών για τα όσα είδε όλος ο πλανήτης το βράδυ της Κυριακής, αλλά να μιλά απαξιωτικά για το «Κέντρο». Στην αρχή νόμιζα πως ήταν κάποιος  ή οπαδος του ΠΑΟΚ. Μόνο ένας οπαδός θα χρησιμοποιούσε εκφράσεις κερκίδας και θα  αποκαλούσε «εγκληματία» τον διαιτητή και όχι ένας βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Και κατέληξε όλο αυτό σε «πόλεμο» μεταξύ Βόρειων και Νότιων, ξεκινώντας από το μετρό που έχει η Αθήνα και δεν έχει η Θεσσαλονίκη και καταλήγοντας στην… έδρα της ΕΠΟ που είναι στην Αθήνα και δεν είναι στην Θεσσαλονίκη. Διαχρονική αυτή η  μαχητική διάθεση έναντι της Αθήνας. Αποτελούσε προϋπόθεση για την κάθοδο στον πολιτικό στίβο. Το παράπονο της αδικημένης, της ριγμένης Θεσσαλονίκης, εξυπηρετούσε τους πάντες, έχτιζε και χτίζει πολιτικές καριέρες.