Η ομιλία του βουλευτή Δωδεκανήσου Δημήτρη Γάκη στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εσωτερικών «Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας – Ρυθμίσεις για την απονομή Ιθαγένειας – Διατάξεις σχετικές με τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», την Τρίτη 19 Μαρτίου στην Ολομέλεια της Βουλής.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΚΗΣ: «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το σημερινό νομοσχέδιο επιχειρείται να γίνει ένα ακόμα βήμα προς την κατάκτηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων. Αυτό που προφανώς επιχειρείται να δηλωθεί εξαρχής, ήδη με τον τίτλο του νομοσχεδίου, είναι η άποψη ότι δεν επαρκεί η νομική ισότητα, κατοχυρωμένη έτσι κι αλλιώς από το δικαιακό μας σύστημα και μάλιστα από τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας, για την εξάλειψη της ανισότητας των φύλων.
Όσοι δεν θέλουν να εθελοτυφλούν -γιατί υπάρχουν και τέτοιες φωνές που ακούστηκαν αρκετές φορές τις τελευταίες ιδιαίτερα μέρες που συζητάμε το νομοσχέδιο- δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσουν ότι η ανισότητα είναι παρούσα σε κάθε έκφανση της ιδιωτικής ή δημόσιας ζωής. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά παραδείγματα. Αρκούμαι, όμως, ενδεικτικά στα παρακάτω:
Στα εργασιακά, για παράδειγμα, η ανεργία και η χαμηλά αμειβόμενη εργασία είναι σταθερά σημαντικά υψηλότερη στον γυναικείο πληθυσμό. Επιπλέον, η μη αμειβόμενη οικιακή εργασία εξακολουθεί να επιβαρύνει αποκλειστικά σχεδόν τις γυναίκες, ακόμα και στις περιπτώσεις που εκείνες εργάζονται. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις που προανέφερα, η διάκριση σε βάρος των γυναικών είναι προφανώς αποτέλεσμα βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων που έχουν ως αποτέλεσμα ευρύτερα την υποεκπροσώπησή τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Ακόμη χειρότερα, οι σημαντικές γυναικείες κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών φαίνεται να απειλούνται από την άνοδο ακροδεξιών ρευμάτων στην Ευρώπη, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου. Η ακροδεξιά, που τώρα φαίνεται να επανακάμπτει, αμφισβητεί τη γυναικεία χειραφέτηση, με πρόθεση να περιορίσει ξανά τις γυναίκες στο σπίτι και στον ρόλο της συζύγου και της μητέρας. Ακούσαμε αντίστοιχες απόψεις να διατυπώνονται αυτές τις μέρες και στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και στο δικό μας Κοινοβούλιο την ώρα που συζητάμε το νομοσχέδιο. Οι συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας παραδοσιακά δεν είναι οι καλύτερες. Η ελληνική κοινωνία κυριαρχείται ακόμα από τα παραδοσιακά πατριαρχικά πρότυπα. Έχουμε, δυστυχώς, πρόσφατα παραδείγματα ακραίας – δολοφονικής βίας σε βάρος γυναικών και, παράλληλα, πολλά κρούσματα ακραίου σεξιστικού λόγου σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Όσον με αφορά προσωπικά, θα ήθελα από αυτό το Βήμα να μεταφέρω τη λύπη μου στην οικογένεια της Ελένης που βρήκε τραγικό θάνατο στη Ρόδο, ένα έγκλημα που συκοφάντησε την ίδια την ελληνική κοινωνία που συγκλονίστηκε από τη σκληρότητα του. Ταρακουνήθηκε όμως η τοπική κοινωνία και αντέδρασε. Το νομοσχέδιο προβλέπει ως πειθαρχικό αδίκημα την έμφυλη διάκριση στον λόγο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, για να περιοριστούν τα πρωτοσέλιδα που προσβάλλουν τον ίδιο τον πολιτισμό μας και υποσκάπτουν την αξιοπιστία του Τύπου.
Επιτροπές Ισότητας φύλων σ’ όλη τη Ελλάδα
Στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών, αλλά και ευρύτερα της πρόληψης των διακρίσεων σε βάρος τους, το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία ενός δικτύου δομών σε όλη τη χώρα. Σε κάθε δήμο, σε κάθε περιφέρεια ιδρύονται Επιτροπές Ισότητας, ενώ πανελλαδικά υπάρχει το Κεντρικό Συμβούλιο Ισότητας των Φύλων, που είναι συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό όργανο για να διαβουλεύεται με τις κατά τόπους επιτροπές και τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής. Η δικτύωση και ο συντονισμός των ενεργειών είναι πολύ σημαντικός, ιδιαίτερα για τις περιφέρειες που αποτελούν επίσης μια σημαντική ανατροφοδότηση για εκείνους που χαράσσουν κεντρική πολιτική. Μέσα από τη συνεργασία και τη διάδραση μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, της Κοινωνίας των Πολιτών με τις οργανώσεις της, των τοπικών αρχών, του Κοινοβουλίου, με όλες τις εμπλεκόμενες Επιτροπές του, σε συνεργασία με τα Υπουργεία που χαράσσουν και υλοποιούν τις επιμέρους πολιτικές, έχοντας πάντοτε κατά νου την έμφυλη διάσταση, μπορούμε πλέον να έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι οδεύουμε προς μία υπέρβαση των έμφυλων διακρίσεων.
Δεν πρόκειται, βέβαια, για μια νομοθετική κατάργηση των πολλαπλών και ποικίλων διακρίσεων που έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά οι γυναίκες, αλλά και η ίδια η κοινωνία σε κάθε τομέα της ζωής μας. Θα ήταν τουλάχιστον αφέλεια να υποστηρίξει κανείς κάτι τέτοιο. Μπορούμε, όμως, να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, ένα βήμα προόδου προς αυτήν την κατεύθυνση, ένα βήμα προόδου για τη γυναικεία χειραφέτηση και την ελληνική κοινωνία συνολικά.
Αναφορικά τώρα με τα άλλα θέματα του νομοσχεδίου, είναι πάρα πολύ θετικό που αυτός ο πετυχημένος κατά 100% θεσμός των ΚΕΠ ενισχύεται με προσωπικό, αλλά και με αρμοδιότητες, δείχνοντας έναν σεβασμό κυρίως στα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα οποία ήταν εν μέρει σε μια «απομόνωση» από την πρόσβαση σε σύγχρονες υπηρεσίες προς των πολίτη. Για την απόδοση της ιθαγένειας, παρ’ ότι με τις τελευταίες παρεμβάσεις σε υπηρεσιακό επίπεδο έχει αποκατασταθεί η ταχύτητα υλοποίησης και ικανοποίησης των αιτημάτων, βρισκόμασταν μακριά σε «τεχνικές» λεπτομέρειες της εξέτασης, οι οποίες σήμερα αποκαθίστανται από το νομοσχέδιο. Τέλος, με την παρέμβαση που γίνεται στο εκλογικό σύστημα και ιδιαίτερα στις κοινότητες, ενισχύεται ο ρόλος των κοινοτήτων, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα έδαφος για την πλήρη ανεξαρτητοποίησή τους και την αποδέσμευσή τους από το κεντρικό ψηφοδέλτιο, από αυτόν τον μηχανισμό εξάρτησης που υπάρχει ανάμεσα στο κεντρικό δημοτικό ψηφοδέλτιο και στις επιμέρους κοινότητες, μέχρι την πλήρη απαλλαγή τους από αυτή τη «μέγγενη» της εξάρτησης και της διαπλοκής. Είναι απαραίτητος, κύριε Υπουργέ και ο ανεξάρτητος προϋπολογισμός για κάθε κοινότητα, ο οποίος θα πρέπει να είναι προσδιορισμένος σε δράσεις, οι οποίες θα αποφασίζονται από την κάθε κοινότητα ξεχωριστά. Επίσης, κατά την άποψή μου, θα πρέπει ο ελάχιστος αριθμός των πολιτών ανά κοινότητα που θα είναι υποχρεωτικός στο ενιαίο ψηφοδέλτιο χωρίς επικεφαλής, μέσα από το οποίο εκλέγεται ο Πρόεδρος της Κοινότητος, να αυξηθεί σημαντικά. Αυτό, βέβαια, είναι μια νέα συζήτηση, που σήμερα ανοίγει από αυτό το θεσμικό Βήμα».
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
-.-
