Η απόφασή του να «τσαλακωθεί», η άρνηση στις δελεαστικές προτάσεις από το εξωτερικό, η συνεχής προσφορά στους συγχωριανούς του και η επιθυμία του να κρατά την οικογένειά του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας
Ο Σωτήρης Τσιόδρας, ο «αντιστάρ» επιστήμονας με βιογραφικό που θυμίζει βιβλίο, δεν «κάθισε» πάνω στις δόξες των ακριβοθώρητων πτυχίων και διακρίσεων. Επέλεξε να «τσαλακωθεί», να «λερώσει» τα χέρια του και να σταθεί δίπλα σε όσους τον έχουν ανάγκη. Κατάφερε να κάμψει την αυστηρότητα της επιστήμης και να την παντρέψει με την απλότητα.
Η ασκητική του φιγούρα, το ευπροσήγορο ύφος, τα γκρίζα μαλλιά και τα πάντα συντηρητικά κοστούμια του τον έκαναν συμπαθή από την πρώτη ημέρα που εμφανίστηκε στη ζωντανή ενημέρωση των 6. ∆εν κέρδισε, όμως, την εμπιστοσύνη του κόσμου από το παρουσιαστικό του.
Αφησε για τις… αίθουσες των πανεπιστημίων το δασκαλίστικο ύφος και μίλησε στην ψυχή του Ελληνα. Ακόμα και του «αντιδραστικού», που ιδιοσυγκρασιακά περιμένει τη συμβουλή των επιστημόνων για να πράξει το αντίθετο. Ισως αυτό να είναι και το μυστικό της επιτυχίας του. Ο Σωτήρης Τσιόδρας έβαλε στην «κουβέντα», εκτός από την επιστημοσύνη του, το συναίσθημα. Κάποιες φορές ακόμα και την ποιητικότητα: «Την τελευταία λέξη δεν θα την έχει ο θάνατος. Πρέπει κάθε γλώσσα να μιλεί την καλοσύνη της ημέρας. Ας γίνει αυτός ο αγώνας όλων μας».
Το φετινό Πάσχα είναι διαφορετικό για εκείνον. Υπό κανονικές συνθήκες θα αφιέρωνε καθημερινά πολλές ώρες μπροστά σε ένα ξύλινο αναλόγιο στις εκκλησίες, βιώνοντας με τον δικό του μοναχικό τρόπο το δράμα του Θεανθρώπου. Ισως και να «έκλεβε» κάποιες ημέρες για να πάει στο χωριό του, το Νεοχώρι Αρκαδίας, όπου ζουν οι γονείς του, ο κυρ Παναγιώτης και η κυρα-Φωτούλα. Το αγαπημένο ξωκλήσι του καθηγητή στο χωριό είναι ο Αγιος Γεώργιος. Ο πατήρ Βασίλης έχει λειτουργήσει αρκετές φορές στον Αϊ-Γιώργη έχοντας στο πλευρό του ψάλτη τον επιστήμονα του Χάρβαρντ και του MIT.
«Εχει βοηθήσει πολύ κόσμο. Αθόρυβα και χωρίς να το ξέρει κανείς»
«Ο Σωτήρης γεννήθηκε στην Αυστραλία. Εκεί ζούσαν οι γονείς του, οι οποίοι ήταν μετανάστες. Μέχρι που μετακόμισαν κάποια στιγμή στην Αθήνα και άνοιξαν καθαριστήριο ρούχων. Στο χωριό εγκαταστάθηκαν πολλά χρόνια μετά. Ο Σωτήρης ερχόταν εδώ από μικρός. Τα χρόνια που σπούδαζε γιατρός τον είχαμε χάσει. ∆εν είχε ξεχάσει, όμως, το χωριό του. Οταν τελείωσε με τα πτυχία του, άρχισε να μας επισκέπτεται. Οσο καλός επιστήμονας εί- ναι, άλλο τόσο είναι και καλός ψάλτης. Η δουλειά του δεν του επέτρεπε να έρχεται κάθε Πάσχα. Οταν, όμως, μας επισκεπτόταν, το σίγουρο ήταν ότι δεν θα έχανε την ευκαιρία να ψάλει μαζί με τους ιερείς» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο πατήρ Βασίλης Νάσης.
Η οικειότητα του χωριού έδινε σε όλους το «δικαίωμα» να τον σταματήσουν στον δρόμο και να τον συμβουλευτούν. «∆εν υπήρχε περίπτωση να αρρωστήσει άνθρωπος στο χωριό και να μην πάει να τον εξετάσει. Εχει βοηθήσει πολύ κόσμο. Αθόρυ- βα και χωρίς να το ξέρει κανείς. Πίσω από τον επιστήμονα υπάρχει ένας σπουδαίος άνθρωπος, που προσφέρει βοήθεια σε όποιον το έχει ανάγκη» προσθέτει ο παπα-Βασίλης.
Αρκετοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί ο καθηγητής δεν είπε τα χρόνια που προηγήθηκαν το «ναι» στις άκρως δελεαστικές επαγγελματικές προτάσεις που είχε από το εξωτερικό.
Την απάντηση δίνει μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής» ο ξάδερφός του, Παναγιώτης Τσιόδρας: «Είναι προσωπική επιλογή του ίδιου και της οικογένειάς του να μείνουν στην Ελλάδα. Επέλεξε να κάτσει εδώ και να βοηθήσει την πατρίδα του. Θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή -εάν ήθελε- να φύγει, όπως έχουν κάνει τόσα και τόσα μεγάλα μυαλά αυτού του τόπου. Είναι ένας άνθρωπος σεμνός και ταπεινός, ο οποίος σηκώνει το τηλέφωνό του σε όποιον χρειάζεται τη βοήθειά του. ∆εν κοιτάει ποιος είναι αυτός που έχει απέναντί του, τον ενδιαφέρει μόνο να προσφέρει».
«Αντισυστημικός»
Ο Σωτήρης Τσιόδρας δεν ήταν ποτέ ο «αγαπημένος» λοιμωξιολόγος των media. ∆εν διαθέτει εξοικείωση με τις κάμερες και τους δημοσιογράφους, ενώ δεν μετείχε ποτέ στις κόντρες που κατά καιρούς ξεσπούν ανάμεσα σε επιστήμονες για την «πρωτιά».
∆ιατήρησε μια ισορροπία ανάμεσα στην ιδιότητα του καθηγητή και του γιατρού «επί του πεδίου». Οι συνάδελφοί του δεν ξαφνιάστηκαν όταν τον είδαν να πηγαίνει στον καταυλισμό Ρομά στη Νέα Σμύρνη Λάρισας για να δει με τα μάτια του την κατά- σταση, ύστερα από την εκδήλωση κρουσμάτων κορονοϊού. Αρκετοί ήταν αυτοί που ξαφνιάστηκαν με τις φωτογραφίες που τον εμφάνιζαν περικυκλωμένο από κόσμο στη Λάρισα, χωρίς να τηρείται η απόσταση ασφαλείας των δύο μέτρων.
Η απάντηση του ίδιου ήταν αφοπλιστική: «Τους συγχωρούμε για τα πέντε λεπτά που ήταν κοντά μας, γιατί ήταν από αγάπη». ∆εν έμεινε, όμως, σε αυτό. Ο καθηγητής άδραξε την ευκαιρία και τσάκισε με δυο λόγια τον ρατσισμό σε βάρος των Ρομά: «∆εν είναι απειλή. Είναι ευάλωτη ομάδα. ∆εν υπάρχει χώρος για διακρίσεις, μίσος, φόβο, διχασμό και διαιρέσεις. Αυτό που θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε την πανδημία είναι η ενότητα και η αλληλεγγύη».
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που αψήφησε τον κίνδυνο, πιστός στον όρκο του Ιπποκράτη. Το ίδιο είχε πράξει όταν μετέβη «αθόρυβα» στον καταυλισμό προσφύγων στη Μόρια για να κάνει εμβόλια διφθερίτιδας σε ασθενείς της δομής.
«Πίσω από τον επιστήμονα υπάρχει ένας σπουδαίος άνθρωπος» τονίζει ο παπα-Βασίλης, ο οποίος έχει λειτουργήσει αρκετές φορές έχοντας στο πλευρό του ψάλτη τον επιστήμονα του Χάρβαρντ και του MIT
Οταν «ξεκλέβει» χρόνο από το βαρύ πρόγραμμά του
Μελέτη βυζαντινών ύμνων και περίπατοι με τις ώρες
Οι δημοσιες εμγανίσεις του κ. Τσιόδρα είναι ελάχιστες. Ο φωτογραφικός φακός τον έχει απαθανατίσει μόνο μία φορά με τη σύζυγό του, Ασημίνα, και καμία με κάποιο από τα επτά παιδιά του. Παρά το «βαρύ» πρόγραμμα, φροντίζει πάντα να βρίσκει χρόνο γι’ αυτά, ενώ συνηθίζει να τα παίρνει μαζί του όταν επισκέπτεται το χωριό του. Εχει δύο μικρότερα αδέρφια, τον Θανάση και τον Τάσο, του αρέσει να περπατάει με τις ώρες, κατοικεί στην Κηφισιά και είναι μελετητής της βυζαντινής υμνολογίας. Από τη στιγμή που επελέγη για να εκπροσωπήσει το υπουργείο Υγείας για τον κορονοϊό, έχει ξεχάσει τα χόμπι του και οι δικοί του άνθρωποι τον βλέπουν ελάχιστα. Για τον εαυτό του δεν μιλάει σχεδόν ποτέ. Οι φίλοι του θυμούνται ότι είχε τελειώσει το γυμνάσιο και το λύκειο στην Κυψέλη με βαθμό 19,7. Το 1993 ξεκίνησε διεθνή καριέρα σε κάποια από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και το 2001 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου έκανε το αγροτικό του σε Κέντρο Υγείας της Μεσσηνίας. Σε μια στιγμή χαλάρωσης, λίγο πριν από την καθιερωμένη ενημέρωση των 6 μ.μ., αποκάλυψε και τις… οπαδικές του προτιμήσεις.
Οταν ένας δημοσιογράφος παρατήρησε ότι το πρόσωπό του είναι κόκκινο, τότε εκείνος γύρισε με το γνωστό μειλίχιο ύφος του και του απάντησε: «Γενικώς είμαι κόκκινος. Ολυμπιακός δηλαδή». Η γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» έγραψε ότι «χάρη στον Σωτήρη Τσιόδρα οι Ελληνες έχουν αποφύγει να συνομιλήσουν με τον θάνατο». Ο ίδιος επιμένει: «Είμαστε όλοι μαζί. Υγειονομικοί και λαός». Στις δηλώσεις του τονίζει ότι «τα δύσκολα είναι μπροστά μας» και ότι «για τα εμβόλια η ανθρωπότητα είναι μακριά ακόμη». Το αισιό- δοξο, όμως, είναι ότι ως χριστιανός πιστεύει βαθιά στην… Ανάσταση.
