Οι Δήμοι Ανατολικής Μάνης, Καρπάθου και Σύρου έχουν τις περισσότερες σημαντικές από περιβαλλοντικής άποψης παραλίες, οι οποίες θα μείνουν χωρίς ομπρελοκαθίσματα φέτος. Αυτό προκύπτει από τον κατάλογο των 198 «απάτητων», όπως τις ονόμασε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, παραλιών σε 49 δήμους της χώρας, που δημοσιεύθηκε χθες. Οι παραλίες χωρίς μισθώσεις είναι αισθητά περισσότερες από ό,τι μέχρι πέρυσι – με δύο «απουσίες»: τις παραλίες της Αργολίδας και τη διάσημη παραλία του Μύρτου στην Κεφαλλονιά.
Η εξαίρεση από τις μισθώσεις για ομπρελοκαθίσματα κάποιων από τις παραλίες που βρίσκονται σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, λόγω των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών, ισχύει για περισσότερο από μια δεκαετία. Ο κατάλογος ωστόσο παρέμενε ατελής, ενώ η σχετική απόφαση σε κάποιες περιπτώσεις ασαφής, καθώς δεν όριζε με συντεταγμένες τις παραλίες, αλλά συχνά με μια γενική περιγραφή (λ.χ. οι παραλίες που περιλαμβάνονται σε κάποια Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου). Σύμφωνα με τον τελευταίο νόμο για τις μισθώσεις παραλιών (ν. 5092/2024), ο νέος κατάλογος καταρτίζεται με βάση γνωμοδότηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος (ΟΦΥΠΕΚΑ, υπεύθυνος για τις προστατευόμενες περιοχές στη χώρα μας).
Τα κριτήρια με τα οποία επελέγησαν οι παραλίες αυτές είναι οικολογικά: περιλαμβάνουν πολύτιμα αμμοθινικά οικοσυστήματα, είναι παραλίες σημαντικές για την ωοτοκία της καρέτα καρέτα, είναι «καίριες περιοχές βιοποικιλότητας» (key biodiversity areas, KBAs) ή ακτές σημαντικές για κάποιο κρισίμως κινδυνεύον είδος. Να σημειωθεί πάντως ότι οι παραλίες αυτές είναι όλες επισκέψιμες από τους λουόμενους.
Το ποιος αποφασίζει για την ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων (όπου δεν υπάρχει προστασία από τον νόμο) παραμένει ένα ακανθώδες ζήτημα.
Ο κατάλογος, λοιπόν, τον οποίο εισηγήθηκε ο ΟΦΥΠΕΚΑ έτυχε επεξεργασίας από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και το τελικό αποτέλεσμα δημοσιεύθηκε χθες. Περιλαμβάνει 198 «απάτητες» παραλίες, σχεδόν στο σύνολό τους στη νησιωτική Ελλάδα και τη Δυτική Πελοπόννησο. Οι πιο πολλές σημαντικές περιβαλλοντικά παραλίες (17) βρίσκονται στον Δήμο Ανατολικής Μάνης, ενώ ακολουθούν η Κάρπαθος (13) και η Σύρος (11). Από 9 «απάτητες» παραλίες έχουν η Τήλος και οι Φούρνοι, 8 η Αλόννησος, 7 η Νάξος, από 6 ο Δήμος Πύλου – Νέστορος, τα Κύθηρα, η Κάλυμνος και η Κίμωλος, από 5 η Ανδρος, η Λέσβος, η Ζάκυνθος και η Μήλος και από 4 οι Δήμοι Ζαχάρως, Μεσολογγίου, Καρύστου, Τήνου και Σικίνου. Ανάμεσα σ’ όλες ξεχωρίζει… η μία παραλία της Αττικής που παραμένει χωρίς ομπρελοκαθίσματα, η παραλία του Σχινιά, στην καρδιά του ομώνυμου εθνικού πάρκου.
Σε σχέση με τον περυσινό κατάλογο «απουσιάζουν» οι παραλίες που είχαν επιλεγεί στην Αργολίδα (στη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου των Δήμων Αργους και Ναυπλιέων), αλλά και η διάσημη παραλία του Μύρτου, για την οποία προφανώς υπήρξε πίεση για εμπορική αξιοποίηση.
Η περυσινή απόφαση περιλάμβανε και 169 παραλίες που επίσης δεν θα μισθωθούν για ομπρελοκαθίσματα με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού, καθώς βρίσκονται μέσα ή κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους ή σημαντικά μνημεία. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος, ο κατάλογος αυτός παραμένει σταθερός και εξακολουθεί να ισχύει.
Πάντως, το ποιος αποφασίζει τη μίσθωση ή μη παραλιών για ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων (σε παραλίες που δεν προστατεύονται) παραμένει ένα ακανθώδες ζήτημα στις σχέσεις του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τους δήμους. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο δήμος μπορεί να γνωμοδοτεί αρνητικά για τη μίσθωση μιας παραλίας, το υπουργείο όμως δεν είναι υποχρεωμένο να σεβαστεί την επιθυμία του. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που δημοσιοποίησε πρόσφατα ο δήμαρχος Πάρου, Κώστας Μπιζάς, που ζήτησε από την κτηματική υπηρεσία Κυκλάδων να μη μισθωθεί η παραλία Μικρή Σάντα Μαρία, ωστόσο το αίτημά του δεν έγινε δεκτό. Σε ανάλογη κόντρα είχαν έρθει πέρυσι με το υπουργείο και άλλοι δήμοι, λ.χ. το (προηγούμενο) δημοτικό συμβούλιο Μυκόνου, που είχε ζητήσει να μη μισθωθούν πέντε παραλίες, αλλά η άποψή του δεν είχε γίνει σεβαστή.
Πηγή kathimerini.gr
