Το πρώτο σχόλιο το οποίο μπορεί να γίνει με βάση τα καταγεγραμμένα αποτελέσματα, τα οποία δεν μπορούν, σε καμιά περίπτωση να ανατραπούν, δημιουργώντας νέα δεδομένα, είναι, ότι έπεσαν ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις έξω, όχι μόνο σε επίπεδο Δήμου Ρόδου και Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, αλλά και πανελλαδικά, αφού παντού σχεδόν καταποντίσθηκαν τα φερόμενα ως φαβορί.
Σε ό,τι αφορά το Δήμο Ρόδου, ουδέποτε και από κανέναν αμφισβητήθηκε η πρωτιά Χατζηδιάκου, το εύρος, όμως, είναι μεγαλύτερο του προβλεφθέντος. Απ’ εκεί και πέρα έκπληξη μπορεί να θεωρηθεί η δεύτερη θέση του κ. Στράτου Καρίκη. Είναι προφανές ότι οι περισσότεροι Νεοδημοκράτες ψήφισαν Καρίκη και ότι λειτούργησαν «συγκοινωνούντα δοχεία». Εδώ οφείλεται, προφανώς, και η πτώση του Χατζή, σε συνδυασμό με την αδυναμία του να εμφανίσει δυναμική παρουσία στον επικοινωνιακό τομέα (έλειπε ακόμα και η φωτογραφία του από τα Μέσα) και να συμπληρώσει ψηφοδέλτιο σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα.
Επιπλέον δέχθηκε συντονισμένο και λυσσαλέο πόλεμο φθοράς και αμφισβήτησης από πολλά κέντρα καθώς θεωρήθηκε από την πρώτη στιγμή ως ο μόνος ικανός αντίπαλος να αντιπαρατεθεί με το λεγόμενο «σύστημα». Να μην παραγνωρισθεί επίσης η δυναμική Στάγκα στην Ιαλυσό, που ήταν καταλυτική.
Είναι προφανές ότι ο Φ. Χατζηδιάκος πορεύεται προς τον δεύτερο γύρο με «άλλο αέρα», και δύσκολα θα χάσει την πρωτιά, αν και, όπως είναι «διαρθρωμένες» οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις (άθροισμα υπολοίπων παρατάξεων) θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια νέα έκπληξη.
Το ερώτημα, είναι, πόσο θα μπορούσε να επιτευχθεί μια «συνολική συμφωνία» των «λοιπών δυνάμεων» και αν θα επηρέαζε αυτό σε ικανό βαθμό το εκλογικό σώμα, που σε τέτοιες περιπτώσεις θέλει να είναι πάντα με τον φερόμενο ως «νικητή».
Τα επόμενα 24ωρα θα είναι ασφαλώς ενδεικτικά και των προθέσεων και των τυχόν παρασκηνιακών συμφωνιών σε χαμηλότερο ή υψηλότερο επίπεδο.
Σε επίπεδο Περιφέρειας τα πράγματα δείχνουν να είναι πιο περίπλοκα και πιο «περίεργα». Κατ’ αρχήν η πρώτη θέση του Γ. Χατζημάρκου δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Την κέρδισε η παράταξη με το «σπαθί» της και έγραψε καλή υποθήκη για τον δεύτερο γύρο.
Στην περίπτωση της Περιφέρειας μάλιστα είναι που ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις έπεσαν στα βράχια. Να μην ξεχνάμε μάλιστα ότι υπήρξε «ενορχηστρωμένη παρουσίαση» της «πρωτιάς» του Γ. Μαχαιρίδη, απ’ όλα τα αθηναϊκά ΜΕΣΑ.
Πολλές φορές, ωστόσο, και αυτά ακόμα τα φαινόμενα απατούν.
Το ερώτημα τώρα είναι αν η παράταξη «Μπροστά το Νότιο Αιγαίο» του κ. Γ. Χατζημάρκου «έπιασε» την οροφή και αν ο κ. Γ. Μαχαιρίδης θα μπορέσει να κάνει την ανατροπή κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτές οι προϋποθέσεις υποδηλώνουν, όμως, σύμπραξη πολλών δυνάμεων στον δεύτερο γύρο, πράγμα δύσκολο στην πράξη, καθώς μάλιστα ο κ. Γιάννης Μαχαιρίδης α) δείχνει να έχει «κουράσει» με την πολυετή παρουσία του στα κοινά πράγματα και β) θα έχει «απέναντί» του όλες σχεδόν τις δυνάμεις της αντιπολιτεύσεως, στις οποίες προσφέρεται η μοναδική ευκαιρία να τον βγάλουν από το παιχνίδι.
Οι οπαδοί των «συνωμοσιών» λένε από την άλλη ότι «προϋπήρξε» (δήθεν) συμφωνία για μοίρασμα των οφφικίων μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα να παραμείνει ο Δήμος Ρόδου στο ΠΑΣΟΚ και να περιέλθει η Περιφέρεια στην Νέα Δημοκρατία. Αυτή μάλιστα η θεωρία κυκλοφόρησε στην περιοχή από τον περασμένο Ιανουάριο, είναι, ωστόσο, «φύσει αδύνατον» να ισχύει, αν και εκεί που τελειώνει η λογική κατά κανόνα αρχίζει η Ελλάδα.
Γενικώς, πάντως, στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στο νομό Δωδ/νήσου σημειώθηκαν οι πιο απίθανες εκπλήξεις, πράγμα που δείχνει ότι το εκλογικό σώμα ήταν αποφασισμένο για μεγάλες ανατροπές, όχι, όμως, προς την κατεύθυνση που οδηγούσε τα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο Δήμο Κω, βαριά ήττα υπέστη ο Κώστας Κάισερλης και επανέρχεται στα πράγματα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο Γιώργος Κυρίτσης, ενώ ο Αρ. Παυλίδης καταποντίστηκε, όπως άλλωστε, αναμενόταν καθώς ήταν αδύνατον να περάσει ανάμεσα από τις «Συμπληγάδες» (Κυρίτσης – Κάισερλης). Αποδείχθηκε αυτό που υποστήριξε από την αρχή η «δ», ότι δηλαδή, αν ήθελε να έχει κάποια τύχη, θα έπρεπε να αναζητήσει την Περιφέρεια.
Στο Δήμο Καλυμνίων σημειώθηκε, επίσης, μεγάλη ανατροπή με τον δήμαρχο κ. Δημ. Διακομιχάλη να υφίσταται μεγάλη ήττα και να διεκδικούν τώρα και μάλιστα «επί ίσοις όροις» την νίκη, στον δεύτερο γύρο, οι κ.κ. Γιάννης Γαλουζής και Γιάννης Μαστροκούκος. Επειδή, πάντως, η Κάλυμνος μας έχει συνηθίσει, ως τώρα, ακόμα και στα πιο απίθανα εκλογικά αποτελέσματα, δεν θα έβλαπτε να αποφευχθούν τα «στοιχήματα» και τα «προγνωστικά».
Στη Σύμη, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Λευτέρης Παπακαλοδούκας, αν και είχε απέναντί του ένα δυναμικό αντίπαλο, τον κ. Πανορμίτη Μοσκιού (44,15%), κατάφερε να διατηρήσει, σχεδόν αλώβητες τις δυνάμεις του και να επανεκλεγεί δήμαρχος (55,85%).
Ηταν, σίγουρα, μια νέα δικαίωση, πολυετών αγώνων, με πολλές επιτυχίες και μάλιστα κάτω από πολλές αντίξοες συνθήκες.
Στο Δήμο Λέρου, όπως αναμενόταν, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Μιχαήλ Κόλιας κατάφερε να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο παρά την «πίεση» που δέχθηκε από τον κ. Μιχάλη Κοντραφούρη και έτσι οι Λεριοί, δεν θα υποστούν την βάσανο του δεύτερου γύρου.
Στο Δήμο Πάτμου, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Γρηγόρης Στόικος, επιβεβαίωσε με το κάτι παραπάνω τα προγνωστικά και επανεξελέγη δήμαρχος από τον α’ γύρο, με ποσοστό 60,25% συντρίβοντας στην κυριολεξία τους αντιπάλους του Πανάγο Ευγενικό (32,78%) και Σπυρίδωνα Μαυρωνά (6,97%).
Στο Δήμο Νισύρου, αντιθέτως, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Ν. Καρακωνσταντίνος δεν μπόρεσε να κρατήσει τις δυνάμεις του και υπέστη μεγάλη ήττα από τον αντίπαλό του Χριστοφή Κορωναίο, ο οποίος θα αναλάβει τις τύχες του νησιού. Οπως φαίνεται, η προσπάθεια παράνομης εγγραφής αλλοδαπών στους εκλογικούς καταλόγους, επηρέασε αισθητά τα πράγματα και «πείσμωσε» το εκλογικό σώμα.
Στο Δήμο Καρπάθου, η έκπληξη ήταν πιο «βροντερή» καθώς οι περισσότεροι εκεί πίστευαν ότι ο δήμαρχος κ. Μιχ. Χανιώτης κρατούσε «γερά». Η επέλαση ωστόσο του συνυποψηφίου του κ. Ηλία Λάμπρου, κυρίως την τελευταία εβδομάδα ήταν καταλυτική, με αποτέλεσμα να σημειώνεται στα Δωδ/νησα μια από τις πιο μεγάλες εκπλήξεις.
Στο Δήμο Κάσου, επιβεβαιώθηκαν, μάλλον, τα προγνωστικά και έτσι κέρδισε, μάλλον εύκολα, την νίκη η υποψήφια δήμαρχος κ. Μαίρη Σορώτου – Τσανάκη.
Στο Δήμο Χάλκης, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Μιχ. Πατρός δεν απειλήθηκε σοβαρά και έτσι μπόρεσε να επανεκλεγεί εις βάρος του αντιπάλου του κ. Βασίλη Ρουσσάκη.
Στους Δήμους Τήλου και Λειψών οι κ.κ. Μαρία Καμμά-Αλειφέρη και Φώτης Μάγγος, αντίστοιχα, εξελέγησαν δήμαρχοι χωρίς αντίπαλο (ήταν μοναδικοί υποψήφιοι) και αποδείχθηκε ότι υπάρχουν και περιπτώσεις, όπου μπορεί να υπάρξει συνεννόηση σε ένα κοινώς αποδεκτό πρόσωπο.
Στο Δήμο Αστυπάλαιας, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Πανορμίτης Κονταράτος, έδειξε ξανά την υπεροπλία του και κατάφερε να επικρατήσει, με σχετική μάλιστα ευκολία, του αντιπάλου του κ. Νικολάου Κομινέα.
Στο Δήμο Αγαθονησίου, ο εν ενεργεία δήμαρχος κ. Ευάγγελος Κόττορος απέδειξε, για μια ακόμα φορά, ότι δεν έχει αντίπαλο στην Αυτοδιοίκηση και έτσι επεκράτησε, σαν σε περίπατο, της αντιπάλου του κ. Παρασκευής Μιχελή.
Τέλος, στο Δήμο Μεγίστης (Καστελόριζο), το ντέρμπι μεταξύ των κ.κ. Παύλου Πανηγύρη και Γιώργου Αχλαδιώτη, έληξε υπέρ του πρώτου, για να διαπιστωθεί, για μια ακόμα φορά, ότι οι πολυετείς δικαστικές διενέξεις ευνόησαν τον πρώτο, δημιουργώντας πλέον ένα είδος «καθεστώτος Πανηγύρη» στο ακριτικό νησί.
Εν κατακλείδι και συμπερασματικά, ως πρώτο μετεκλογικό σχόλιο θα μπορούσαν να επισημανθούν τα ακόλουθα: 1) Τη δυναμική που παρουσίαζε στο Δήμο Ρόδου ευθύς εξ’ αρχής η υποψηφιότητα Χατζηδιάκου, μεγέθυνε η αδυναμία της (τοπικής) Νέας Δημοκρατίας να συνεννοηθεί (σύνηθες φαινόμενο), με αποτέλεσμα να πάει στις εκλογές διχασμένη και να χάσει για μια ακόμα φορά το Δήμο (δυστυχώς γηράσκουν αεί μη διδασκόμενοι) με ό,τι αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται για τη συνέχεια 2) Οι «υπόγειες διαδρομές» ήταν πιο «εκκωφαντικές» απ’ ό,τι θα μπορούσε κανείς να υποψιαστεί 3) Οι «κατεστημένες δομές» με τέτοια δεδομένα είναι, μάλλον, «ακτύπητες» 4) Στην Περιφέρεια η πολυετής παρουσία στα κοινά του κ. Γ. Μαχαιρίδη «κούρασε» το εκλογικό σώμα, που αναζήτησε την ανανέωση 5) Ο ρόλος του «φαβορί» αποδείχθηκε «μπούμερανγκ» και 6) Οι μεγάλες καθυστερήσεις στην εκτέλεση σημαντικών έργων υποδομής και η αδυναμία ελέγχου των εργολάβων, τον έπληξαν τελικά «θανάσιμα».
