Α-τυπος και υπογραμμός: Η… ανισότητα της ποσόστωσης

Πολλά ακούστηκαν για τον «Κλεισθένη». Ανοιξαν πολλά ζητήματα, εκτός από το αναχρονιστικό μέτρο της ποσόστωσης υπέρ (;) των γυναικών.
Θα περίμενε κανείς, πως αφού τέθηκε θέμα εκσυγχρονισμού του νόμου, θα βρισκόταν τουλάχιστον ένας ή μία, να θέσει το θέμα της ποσόστωσης. Αντ’ αυτού, απαιτείται ο συνδυασμός να απαρτίζεται από γυναίκες σε ποσοστό τουλάχιστον 40%, αντί του 30% που ισχύει σήμερα, θεωρώντας λανθασμένα ότι με τον τρόπο αυτό, ενθαρρύνεται η συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια.
Παρά το γεγονός ότι για το θέμα της ποσόστωσης σε βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, ακόμα και πολλές γυναικείες οργανώσεις τοποθετούνται θετικά και επιχαίρουν, είναι ένα βαθιά αναχρονιστικό μέτρο καθώς εκ προοιμίου θέτει την γυναίκα σε υποδεέστερη θέση έναντι του ανδρός. Αλλιώς, γιατί να χρειάζεται η θέσπιση της ποσόστωσης;
Η ποσόστωση, ενδεχομένως να ήταν χρήσιμη μέχρι και την δεκαετία του 1970, τότε που ελάχιστες γυναίκες κατείχαν αξιώματα. Στην πλειονότητά τους τότε ασχολούνταν με τα οικιακά και χρειαζόταν ένα κίνητρο, μία ώθηση, μια παρότρυνση για να ασχοληθούν με την πολιτική.
Από τότε μέχρι σήμερα, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Οι γυναίκες εργάζονται όσο και οι άντρες (πολλές φορές περισσότερο και συνήθως όχι από επιλογή) και το γεγονός ότι στην οικογένεια εργάζονται πλέον και οι δυο γονείς, έχει ανατρέψει παλιές κατεστημένες λογικές.
Είναι ρατσιστική αντιμετώπιση να θεωρείται ένας πολίτης, λιγότερο ικανός από έναν άλλον, όχι στο δικαίωμα του εκλέγειν αλλά του εκλέγεσθαι.
Κόμματα και παρατάξεις επιδίδονται σε αγώνα για να καλύψουν τα κενά της ποσόστωσης και πολλές φορές επιστρατεύουν γυναίκες μόνο και μόνο για να καλύψουν θέσεις, γυναίκες που υπό άλλες συνθήκες, ούτε θα σκέφτονταν να ασχοληθούν με την πολιτική. Βεβαίως έχει παρατηρηθεί και το φαινόμενο γυναικών που έκαναν καριέρα στην πολιτική, μόνο επειδή είναι γυναίκες… Αυτές είναι στρεβλώσεις που απορρέουν από την ποσόστωση.
Οι γυναίκες που έχουν τα προσόντα και τα εχέγγυα, οι γυναίκες που θέλουν από επιλογή να ασχοληθούν με την πολιτική, δεν χρειάζονται καμία ποσόστωση και δεν θα έμπαιναν ποτέ σε ένα ψηφοδέλτιο για να… μπαλώσουν τρύπες!
Κι αυτές οι γυναίκες αδικούνται κατάφωρα από το μέτρο του 30% και του 40%, των προσθαφαιρέσεων και της υποχρεωτικής επιστράτευσης –συνήθως στο παρά πέντε- για να πλαισιώσουν ως γλάστρες τους άνδρες συνυποψήφιούς τους.
Αφού άνοιξε η συζήτηση για την απλή αναλογική γιατί όχι και για την κατάργηση της ποσόστωσης;