Την «αποφυλάκισή» του θα αιτηθεί ο κατηγορούμενος για τέλεση γενετήσιων πράξεων με δύο ανήλικες αδελφές

Ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου θα προσφύγει σήμερα με αίτημα την αντικατάσταση της προσωρινής του κράτησης με περιοριστικούς όρους, ένας 62χρονος ημεδαπός, κατηγορούμενος για τέλεση γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, όπου ο ανήλικος συμπλήρωσε τα 12 και τα 14 έτη και για κατάχρηση ανηλίκων κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση όπου ο ανήλικος δεν συμπλήρωσε τα 12 και τα 14 έτη.
Οπως έγραψε η «δημοκρατική», ο 62χρονος βρέθηκε υπόλογος για τα ως άνω αδικήματα μετά από καταθέσεις δύο αδελφών, που τον κατήγγειλαν για σεξουαλικά αδικήματα και έχει ήδη ασκήσει μήνυση εις βάρος τους για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία και συκοφαντική δυσφήμιση.
Οι δύο αδελφές ηλικίας σήμερα 19 και 24 ετών, ισχυρίζονται ότι έπεσαν θύματα των αρρωστημένων σεξουαλικών ορέξεων, συντοπίτη τους, σε δημοτική κοινότητα της ανατολικής πλευράς του νησιού, επί 6ετία. Η πρώτη από ηλικία 9 έως 12 ετών και η δεύτερη από ηλικία 6 έως 12 ετών.
Ο μηνυόμενος, όπως ισχυρίζονται οι μηνύτριες, εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη των γονέων τους, καθώς υπήρξε στενός οικογενειακός τους φίλος, τις έπαιρνε βόλτα με το αυτοκίνητό του, σε αγρόκτημά του, ακόμη και σε μια οικοδομή αλλά και στην οικία του και εκεί ασελγούσε εις βάρος τους.
Η μια διατείνεται ότι ξεκίνησε να την προσεγγίζει από ηλικία 6 ετών με δήθεν παιχνίδι και προχώρησε σταδιακά σε φρικαλέα σεξουαλικά αδικήματα εις βάρος της.
Φέρεται να δελέαζε τα παιδιά με δώρα, ενώ, όπως κατήγγειλαν, χρησιμοποίησε και τον γιο του σε σεξουαλικές ακρότητες, παρακολουθώντας τους.
Αποφάσισαν πλέον με την αδελφή τους, όπως λένε, να τον καταγγείλουν, καθώς διαπίστωσαν και οι δύο ότι υπήρξαν θύματά του διότι δεν είχαν εκμυστηρευθεί η μια στην άλλη τα πάθη τους ως σήμερα. Ο κατηγορούμενος διατείνεται ότι κατά την αιτιολογία του εντάλματος προσωρινής κράτησης κρίθηκε ως προσωρινά κρατούμενος λόγω σοβαρών ενδείξεων ενοχής του για κακουργήματα που τελέσθηκαν κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση.
Πιο συγκεκριμένα κατά το σκεπτικό του εντάλματος οι σοβαρές ενδείξεις ενοχής προκύπτουν:
– «από το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος προς υπεράσπισή του προσκομίζει ανυπόστατα αποδεικτικά μέσα, αμφίβολου γνησιότητας (ήτοι ημιτελή κατάθεση, η οποία δεν φέρει ημερομηνία και υπογραφή, την οποία ισχυρίζεται ότι την απέκτησε από τρίτο άτομο, σε σαφές κίνητρο τη δημιουργία εντυπώσεων εν όψει της εισαγγελικής και δικαστικής κρίσης»
– «σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εμφανίζει ότι οι παθούσες έχουν δήθεν οικονομικά κίνητρα κινούμενες εκδικητικά εις βάρος του, γεγονός το οποίο ωστόσο ουδόλως προκύπτει ούτε σε βαθμό ενδείξεων»
– «οι ισχυρισμοί των παθουσών ενισχύονται από την κατάθεση μάρτυρα, η οποία επιβεβαιώνει τα όσα συνέβαιναν στην μία εξ αυτών αλλά και για την διαχυτικότητα του κατηγορουμένου έναντι ανηλίκων» Σε ό,τι αφορά στον πρώτο λόγο θεωρεί ότι το ένταλμα αναφέρεται στην εκ μέρους του προσκόμιση δακτυλογραφημένου κειμένου απολογίας ενός ημεδαπού ενώπιον των αστυνομικών του ΑΤ Αρχαγγέλου. Το εν λόγω κείμενο μου χορηγήθηκε από τον ίδιο τον απολογούμενο, με σκοπό να το χρησιμοποιήσει κατά την απολογία του ενώπιον της ανακρίτριας. Το γεγονός ότι επρόκειτο για απλό ανεπικύρωτο και ανυπόγραφο δακτυλογραφημένο κείμενο, αποτέλεσε «σοβαρή ένδειξη ενοχής του», ως απόπειρά του για παραπλάνηση των δικαστικών και εισαγγελικών αρχών. Εξηγεί πως ελάχιστες ημέρες πριν την απολογία του, πληροφορήθηκε ότι η μία από τις μηνύτριες είχε υποβάλει κατά ετέρου προσώπου μήνυση, η βασιμότητα της οποίας ήταν πολύ αμφισβητούμενη. Εξ αυτού του λόγου και υπό την πίεση της αγωνίας, απευθύνθηκε στον ημεδαπό, ώστε να λάβει οποιοδήποτε στοιχείο θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Ο τελευταίος του δήλωσε ότι δεν έχει κανένα απολύτως στοιχείο από την εις βάρος του δικογραφία, παρά μόνο το δακτυλογραφημένο κείμενο που του παρέδωσε η δικηγόρος του για να το ενσωματώσει στην απολογία του.
Διατείνεται πως η κίνηση του αυτή για επίκληση και προσκόμιση του εν λόγω εγγράφου παρεξηγήθηκε πλήρως με αποτέλεσμα να αποτελέσει έναν από τους βασικότερους πυλώνες του σκεπτικού της προσωρινής του κρατήσεως.
Σε ό,τι αφορά στον δεύτερο λόγο της προσωρινής του κράτησης υποστηρίζει ότι ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι οι παθούσες έχουν οικονομικά κίνητρα, ούτε ότι δέχθηκε ποτέ οποιαδήποτε νύξη εκ μέρους τους για οικονομική διευθέτηση μετά την επιβολή της επίδικης μήνυσης. Τουναντίον το μόνο που ανέφερε κατά την απολογία του είναι ότι ενδέχεται τα κίνητρα των μηνυτριών να είναι οικονομικά.
Ως συνήγοροι υπεράσπισής του παρίστανται οι δικηγόροι κ.κ. Κώστας Σαρής, Στέλιος Αλεξανδρής και Δήμος Μουτάφης, ενώ ως συνήγορος υποστήριξης της κατηγορίας παρίσταται η δικηγόρος κ. Μύριαμ Τομαρά.