Σε αναβρασμό, μετά το αρχικό τρελό σοκ, άφησαν τον τουριστικό κόσμο οι δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας Α. Φλαμπουράρη, το πρωί σε εκπομπή στο Mega, για τον ΦΠΑ στη διαμονή. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι το “23%” δεν ειπώθηκε “εκ παραδρομής” από τον υπουργό, ασχέτως του αν αναγκάστηκε λίγο μετά να ανασκευάσει, καθώς σηκώθηκε τσουνάμι εντονότατων αντιδράσεων σε διάστημα λίγων λεπτών.
Φυσικά, αν όντως η κυβέρνηση ετοιμάζει τέτοια αύξηση στον ΦΠΑ των υπηρεσιών διανονής – δεν είναι μόνον τα 10.000 ξενοδοχεία, είναι και τα 30.000 ενοικιαζόμενα καταλύματα στην ίδια μοίρα – και αυξηθεί και ο ΦΠΑ στην εστίαση, τότε μιλάμε για κίνηση παραφροσύνης που εκτελεί εν ψυχρώ και κατακούτελα τον τουρισμό, τον μοναδικό τομέα που εμφανίζει κάποια θετική δραστηριότητα στη χώρα.
Ελάχιστες επιχειρήσεις μπορούν να επωμιστούν τέτοια επιβάρυνση, για να μην περάσει στον πελάτη, ξένο ή έλληνα και είναι ευνόητο ότι το κόστος του βασικού ελληνικού προιόντος θα εκτιναχθεί σε βαθμό τέτοιο που θα είναι ολέθριος για το σύνολο του τουρισμού.
Και βεβαίως, θα οδηγήσει τελικά και σε παταγώδη εκτροχιασμό και για τα έσοδα που προσδοκά, όποιος σκέφτεται να προχωρήσει σε μία τέτοια κίνηση.
Ωστόσο, η “ανασκευή” Φλαμπουράρη, ότι ο συντελεστής στις υπηρεσίες διαμονής θα αυξηθεί στο 13%, από το 6,5% που είναι σήμερα, δεν μπορεί να εκληφθεί, επί της ουσίας, ούτε ως ανακουφιστική, ούτε ως καθησυχαστική, έναντι του “τρόμου” του 23%.
Διότι και σε αυτήν την περίπτωση, ο διπλασιασμός της επιβάρυνσης και σε συνδυασμό με τον ΦΠΑ στην εστίαση (ακόμα και αν παραμείνει στο 13%) θέτει και πάλι τον ελληνικό τουρισμό εκτός ευρωπαϊκού ανταγωνισμού. Αφενός μεν το ελληνικό προιόν θα είναι μακράν το ακριβότερο μεταξύ των ανταγωνιστών, ειδικά αν συνυπολογίσουμε και την αύξηση του κόστους σειράς άλλων προιόντων που περιλαμβάνονται στο “καλάθι” του επισκέπτη, αφετέρου δε και πάλι, οι τουριστικές επιχειρήσεις θα βρεθούν στριμωγμένες στον τοίχο, μεταξύ του να επιβαρυνθούν οι ίδιες την αύξηση, θέτοντας σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο τη βιωσιμότητά τους ή να την περάσουν στους πελάτες τους, με την απολύτως υπαρκτή απειλή, σημαντικών απωλειών.
Μπρος γκρεμός και πίσω… χείμαρρος, κυριολεκτικά.
Με αλυσιδωτές επιπτώσεις στη ζήτηση για Ελλάδα, στα προγράμματα των tour operators, στις κρατήσεις, στην κατανάλωση, από τη μία πλευρά, στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, στον χρόνο λειτουργίας τους, στην απασχόληση, στις προμήθειες τοπικών προιόντων, στο εθνικό και στο τοπικό εισόδημα.
Επιπτώσεις που δεν αρχίσουν να εκδηλώνονται από την μέρα που θα ισχύσει η αύξηση, αλλά, ουσιαστικά, από τη μέρα που θα ανακοινωθεί.
Όσο για το “επιχείρημα” του κ. Φλαμπουράρη με το οποίο “επένδυσε” την παραδρομή του, δηλαδή το στυλ ότι “τα ξενοδοχεία είναι ο μόνος κλάδος που κερδίζει και πρέπει να πληρώσει”, είναι καταφανώς λανθασμένο, εκτός και από ελαφρώς λαϊκιστικό.
Πρώτον, επειδή ο ΦΠΑ δεν είναι φόρος επί της κερδοφορίας οποιασδήποτε επιχείρησης. Είναι φόρος που πληρώνει ο πελάτης και πρέπει να αποδώσει η επιχείρηση.
Δεύτερον, υπάρχει κανένας φορολογικός νόμος που εξαιρεί από κάτι ή κάπου τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα; Όλοι πληρώνουν όσα τους αναλογούν και ακόμα περισσότερα.
Τρίτον, το μεγαλύτερο μέρος των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, βρίσκονται ακόμα στα “κόκκινα”, δεν είναι κερδοφόρες. Έξι χρόνια κρίσης και αιματηρές προσπάθειες να κρατηθούν ζωντανές και μαζί και ο ίδιος ο τουρισμός, έχουν φροντίσει για αυτό.
Τέταρτον, μήπως η προτεινόμενη από την ελληνική κυβέρνηση αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 26% στο 29%, αλλά και η έκτακτη εισφορά του 12% σε όσες επιχειρήσεις έχουν κέρδη άνω των 500.000 ευρώ – αντί του 1 εκατ., όπως επίσης αποκάλυψε σήμερα ο υπουργός – δεν αφορά και τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις;
Η προσέγγιση του ΦΠΑ είναι σε εντελώς λάθος βάση. Δυστυχώς, κανείς μεταξύ των βασικών κυβερνητικών στελεχών δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται.
Και οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους, είναι οι ανταγωνιστές μας και η στρατιά των επιτήδειων, εντός χώρας, που εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν, να φοροαποφεύγουν και να μην τους ενοχλεί κανείς.
tornosnews.gr Γράφει ο Γ. Ν. Αγγελής
