Γεμίσαμε «γερμανοτσολιάδες»

Χαρακτηρισμοί όπως «γερμανοτσολιάδες», «ταγματασφαλίστες» «νενέκοι», «εθνοπροδότες», «εθνικοί μειοδότες», «δοσίλογοι», «γκεμπελίστες», «φασίστες», μπήκαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Εύκολα και ανέξοδα. Δεν χρειάζεται να βάλεις το μυαλό σου να σκεφθεί γιατί έφτασες ως εδώ. Αντιμετωπίζεις την κρίση με όρους εμφυλίου. Με επιχειρήματα μαύρου-άσπρου και καθάρισες.
Η αλήθεια είναι πως ανέξοδοι χαρακτηρισμοί υπήρχαν πάντα «νταβατζήδες», «υπηρέτες των εργολάβων» «διαπλεκόμενοι» κ.λ.π. Αλλά επειδή τα χρόνια που πέρασαν κυβερνούσαν τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι χαρακτηρισμοί βρέθηκαν στο στόμα των απέναντι. Των αντιπολιτευομένων.
Οι οποίοι ξέφυγαν τελείως τα χρόνια του μνημονίου.
Και δυστυχώς αυτό δεν αφορά μόνον πολίτες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στελέχη του, οι οποίοι έτσι και πεις κάτι, όχι αντίθετο, αλλά ως προβληματισμό, έχεις με συνοπτικές διαδικασίες χαρακτηρισθεί «ταγματασφαλίτης» ή «γερμανοτσολιάς» .
Και όλοι αυτοί αυτοπροσδιορίζονταν ως αριστεροί.
Λυπάμαι σύντροφοι που θα σας πικράνω, αλλά ο «φασίστας» όπως τον χαρακτηρίζετε Πανούσης, μια χαρά το είπε προχθές για τους αριστερούς που «συνεχίζουν να βρίζουν, να προπηλακίζουν, να εξορίζουν, να λοιδορούν ότι και όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους». Χαρακτηρίζει μάλιστα τη συγκεκριμένη πρακτική «αριστερή χυδαιολογία». Για να συνεχίσει. « Έλεος! Δεν είναι αυτοί οι εκφραστές της Ελλάδας μετά την κρίση. Δεν θέλει ο ελληνικός λαός τέτοιους ανθρώπους να ορίζουν το μέλλον του».
Με τον κίνδυνο να χαρακτηρισθώ «γερμανοτσολιάς», να συνεχίσω από εκεί που σταμάτησε ο «φασίστας» Πανούσης και να πω, πως, όπως δεν χρειαζόμαστε Αδώνιδες της χυδαίας και υστερικής ατάκας, έτσι ακριβώς, δεν χρειαζόμαστε και Ραχήλ της χυδαίας εμφυλιοπολεμικής ατάκας, της αριστερής υστερικής χυδαίας ατάκας.
Συνεχίστε έτσι. Για να αποδεικνύεται καθημερινά, ότι η πολιτισμική κρίση, η κρίση αξιών που χτύπησε την πόρτα μας 30ετία και βάλε και είναι η αιτία των δεινών, δεν απασχολεί κανέναν και καμία.
Με αποτέλεσμα, να έχει έρθει η πλήρης κατάπτωση. Η πλήρης απογοήτευση όσων πίστεψαν σε αριστερές αξίες, που καμία σχέση δεν έχουν με τέτοιου είδους συμπεριφορές. Έχουμε περάσει στα χωράφια της ψυχολογίας, όπου ο καθένας μπορεί να λέει ότι του κατέβει, τζάμπα είναι. Ίσως όμως (λέω) να είναι ο μόνος τρόπος που μας έχει απομείνει για να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τα φαινόμενα των καιρών.