ΑΝ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΕ ΚΑΙ Η «ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ» ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ποτάμι και Ν.Δ…ΧΑΟΣ!
Με αφορμή την αυριανή 2η ψηφοφορία στην Βουλή, για τα «προαπαιτούμενα», έχει σημασία, να σκεφθούμε τι διακηβεύθηκε το 6μηνο και γιατί τώρα «συναίνεση».
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, τελικά, προχώρησε σε οδυνηρό συμβιβασμό! Θα έπρεπε να είχε υπογράψει πολύ πιο «ελαφρύ» συμβιβασμό, πριν τις 28 Φεβρουαρίου….
Δυστυχώς, δεν είχε την διορατικότητα να το πράξει.
Μετά από παλινωδίες πέντε μηνών και μετά από το ολέθριο λάθος του «δημοψηφίσματος»-παγίδα :
• αυτοπαγιδεύτηκε η χώρα και έχασε τελείως τη διαπραγματευτική της ισχύ.
• Έληξε το «πρόγραμμα οικονομικής διευκόλυνσης» (των ευρωπαϊκών «θεσμών»).
• Χάθηκαν 20 δις ευρώ (10,9 από τον EFSF, 7,2 από την πέμπτη δόση 1,8 από κέρδη διαχείρισης ομολόγων).
• Έκλεισαν οι τράπεζες και εξ αιτίας του κλεισίματος απαιτείται αναχρηματοδότη ση 25 δις.
• Το Δ.Ν.Τ δημοσίευσε μελέτη, η οποία υπολογίζει, ότι θα κοστίσουν στον ελληνικό λαό, οι 5μηνες παλινωδίες, το «δημοψήφισμα» και το κλείσιμο των τραπεζών : 60 δις ευρώ !!! (γιατί πέραν αυτών που προανέφερα συνυπολογίζει και το κόστος επιστροφής της χώρας στην ύφεση).
Τώρα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας – ηγέτης του «αριστερού αντιμνημονιακού κινήματος» – υπέγραψε το ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ της Ελλάδας!
Γιατί συνειδητοποίησε – την έσχάτη ώρα – ότι δεν ήταν κινδυνολογία το οδυνηρό δίλημμα : μνημόνιο ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία – καταστροφή – πλήρης εξαθλίωση!
Μάλιστα, την Τετάρτη 15/7ου, έβαλε, ευθύτατα, το ερώτημα στους βουλευτές του :
• «Θεωρείτε το δίλημμα της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας υπαρκτό ή πλαστό ;»
• Από τους 149 βουλευτές, οι 110 (μεταξύ αυτών και ο κ. Τσίπρας !) είπαν υπαρκτό.
Ενώ, επί πέντε χρόνια επέμεναν : πλαστό το δίλημμα μνημόνιο ή χρεοκοπία !
• Όπως, όταν το 2010, μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας (που προκάλεσε ο εκτροχιζσμός των δημοσίων οικονομικών από τον Καραμανλή και τη Ν.Δ) ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε μπροστά στο ίδιο δίλημμα, ο κ. Τσίπρας του απαντούσε ότι εκφοβίζει τους πολίτες και τον χαρακτήριζε «Τσολάκογλου», δηλαδή προδότη (!), για το 1ο μνημόνιο.
• Όπως, όταν το 2012, μετά το αδιέξοδο των δίδυμων εκλογών, που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α αρνείτο, να συμμετάσχει σε «κυβέρνηση εθνικής ανάγκης», ο Β. Βενιζέλος έβαζε το ίδιο δίλημμα στον κ. Τσίπρα, εκείνος του απαντούσε, ότι κινδυνολογεί και τον χαρακτήριζε «μερκελιστή» (!), για το 2ο μνημόνιο.
Τώρα, ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε ότι το δίλημμα είναι υπαρκτό και επέλεξε το «βαρύτατο» 3ο μνημόνιο…
Σε ότι δε αφορά στους 39 βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α που καταψήφισαν, ας μην δυσανασχετεί, γιατί εκείνος προεκλογικά & μετεκλογικά «έσχιζε» τα μνημόνια !
Τώρα όμως η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ έχει την ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, για να προχωρήσει στην εφαρμογή της συμφωνίας, που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας, αφού τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης (ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ποτάμι και Ν.Δ) ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, δίνοντας θετική ψήφο. (Σκεφθείτε το χάος, που θα υπήρχε σήμερα, αν καταψήφιζαν κι αυτά…!)
Ενώ το 2010, η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ, αντί συναίνεσης, είχε απέναντι όλη την τότε αντιπολίτευση, που την «πετροβολούσε !». Από τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ, πήρε επάνω του «όλο το ανάθεμα του λαού» και αποδεκατίστηκε πολιτικά !
Ο κ. Σαμαράς και η Ν.Δ, που το 2010 «πετροβολούσε» το ΠΑ.ΣΟ.Κ και υπόσχετο «Ζάπεια», στα τέλη του 2011, προσχώρησε στην επιλογή του 2ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Συνέπραξε στην μεταβατική κυβέρνηση συνεργασίας, υπό τον κ. Παπαδήμο και μετά τις διπλές εκλογές του 2012, ως πρωθυπουργός, ανέλαβε την εφαρμογή ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, όταν, τα δύο προηγούμενα χρόνια, ηγείτο του «δεξιού αντιμνημονιακού κινήματος» !
Αλλά πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ, πήρε «όλο το ανάθεμα του λαού» και αποδεκατίστηκε πολιτικά ! Ενώ είναι το μόνο κόμμα, που, όταν βρέθηκε στην αντιπολίτευση, έδωσε – όπως δίνει και σήμερα – συναίνεση, στα κόμματα, που ο λαός ανέδειξε πρώτα (το 2012, μαζί με την ΔΗΜ.ΑΡ, προς τη Ν.Δ και τώρα προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α), αλλά ουδέποτε πήρε συναίνεση (!), από κανένα άλλο κόμμα…
Συναινούσε και συναινεί και σήμερα, γιατί δίνει απόλυτη προταιρεότητα στην Ελλάδα και όχι στο κομματικό συμφέρον, όχι στην κομματική συνοχή.
Η ευθύνη, απέναντι στην χώρα, απαιτούσε (δυστυχέστατα δεν έγιναν) και απαιτεί και σήμερα :
• Εθνική συνεννόηση στην πολιτική «κορυφή» και
• Εθνική ενότητα στην κοινωνική βάση !
Έστω και τώρα, οι πολιτικές ηγεσίες – και προτίστως της κυβέρνησης, μια και η αντιπολίτευση δίνει και αύριο θετική ψήφο – οφείλουν να τις επιδιώξουν και να τις πετύχουν : – κάνοντας υπέρβαση της μέχρι σήμερα στενά κομματικής πρακτικής και
– επιδικνύοντας υπευθυνότητα στις κρίσιμες ώρες, που ακόμη διέρχεται η χώρα.
