Με την υπ’ αρίθμ. 114/2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ρόδου (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας) έγινε δεκτή εν μέρει η αίτηση μιας έγγαμης μητέρας δύο ανήλικων παιδιών για την υπαγωγή της στο νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Στο δικαστήριο προσέφυγαν ειδικότερα δύο κάτοικοι Κοσκινού, που παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους κ. Σάββα Αλεξάνδρου.
Οι αιτούντες, είναι παντρεμένοι και έχουν αποκτήσει από το γάμο τους αυτό δύο παιδιά. Ο αιτών διατηρεί ατομική επιχείρηση και η αιτούσα στο παρελθόν εργαζόταν σε δημόσιο οργανισμό με αλλεπάλληλες συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου μέχρι τον Ιανουάριο του 2011 ότε και απολύθηκε.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα παραμένει άνεργη συντηρούμενη οικονομικά από τον σύζυγό της.
Διαμένει σε μονοκατοικία -τύπου μεζονέτας- συνολικής επιφανείας 99,00 τ.μ. πλέον βοηθητικών χώρων 18,60 τ.μ. η οποία αποτελεί την κύρια και μοναδική κατοικία της ιδίας και της οικογένειας της.
Πέραν του ακινήτου αυτού, η αιτούσα δε διαθέτει άλλη ακίνητη περιουσία. Περαιτέρω, στην ιδιοκτησία της ανήκει ένα αυτοκίνητο, εκτιμώμενης εμπορικής αξίας 2.000 ευρώ.
Σε χρόνο προγενέστερο του έτους και δη κατά το έτος 2009, η αιτούσα κατέφυγε στην λήψη στεγαστικών δανείων για την αγορά κι αποπεράτωση του ακινήτου που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία της.
Η συνολική οφειλή της αιτούσας ανέρχεται στο ποσό των 264.716,37 ευρώ.
Κατά τον χρόνο δανεισμού, εργαζόταν, με μέσες αποδοχές 600 ευρώ μηνιαίως. Παράλληλα, ο σύζυγος της αιτούσας εργαζόμενος αποκόμιζε ικανοποιητικά εισοδήματα από την εργασία του.
Με βάση το οικογενειακό εισόδημα, η αιτούσα κάλυπτε τόσο την μηνιαία δόση των δανείων, όσο και τις καθημερινές ανάγκες.
Πλην όμως, το έτος 2011, η αιτούσα απολύθηκε αιφνιδίως από την εργασία της, και έκτοτε αδυνατεί μέχρι σήμερα να βρει απασχόληση ως επιφορτισμένη αποκλειστικά με τη φροντίδα των ανήλικων τέκνων της. Η κάλυψη των βιοτικών αναγκών της λαμβάνει χώρα αποκλειστικά με τα εισοδήματα που εισπράττει ο σύζυγός της από την εργασία του τα οποία ανέρχονται κατά μέσον όρο στο ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως. Κατόπιν των ανωτέρω, η αιτούσα οδηγήθηκε σε παύση πληρωμών των ενδίκων οφειλών της περί το έτος 2011. Η αδυναμία της δε αυτή να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της είναι μόνιμη. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι από τον χρόνο παύσης πληρωμών μέχρι σήμερα η αιτούσα παραμένει άνεργη. Το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ως προς την σύζυγό της και δέχεται εν μέρει την αίτηση προς την ίδια.
Ρυθμίζει κατά τρόπο οριστικό τα χρέη της αιτούσας με μηδενικές καταβολές και για χρονικό διάστημα τριάντα έξι μηνών από τη δημοσίευση της απόφασης.
Εξαιρεί της εκποίησης το δικαίωμα πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 100% της αιτούσας επί μίας διώροφης κατοικίας συνολικής επιφανείας κύριων χώρων 99,36 τ.μ..
Την υποχρεώνει να καταβάλει για την διάσωση του παραπάνω ακινήτου της, το συνολικό ποσό των 129.000 ευρώ, ήτοι το ποσό των 358 € ανά μήνα και για τριάντα έτη, το οποίο θα καταβληθεί συμμέτρως προς τις απαιτήσεις της πιστώτριας τράπεζας.
Η καταβολή των δόσεων αυτών θα ξεκινήσει τον μήνα Σεπτέμβριο του 2019 και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Απόφαση «ανάσα» για μια μητέρα που υπήχθη στο νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών
