Από την Τασμανία μέχρι το Βιετνάμ, η γη διαθέτει εκπληκτικούς βραχώδεις σχηματισμούς για ατρόμητους ορειβάτες. Όπως αναφέρει το BBC, o διάσημος Αυστραλός ορειβάτης και φωτογράφος Σάιμον Κάρτερ επέλεξε τους καλύτερους προορισμούς παγκοσμίως για αναρρίχηση. Ένας από αυτούς βρίσκεται στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Κάλυμνο και την Τέλενδο.
Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Η σωματική και ψυχική πρόκληση της αναρρίχησης», ο φωτογράφος Κάρτερ, ο οποίος ασχολείται με την αναρρίχηση τα τελευταία 40 χρόνια ξεχώρισε πέντε τοποθεσίες, από τις οποίες γοητεύτηκε και προτείνει σε ένθερμους αναρριχητές να τις επισκεφθούν, προκειμένου είτε να ξεπεράσουν τα όριά τους είτε απλώς να απολαύσουν την ομορφιά της άγριας φύσης.
Αυστραλία- Χερσόνησος της Τασμανίας
Η χερσόνησος στη νοτιοανατολική Τασμανία της Αυστραλίας είναι γνωστή για το Πορτ Άρθουρ, έναν καλά προστατευόμενο όρμο στο Λιαντόνγκ της Μαντζουρίας. Πρόκειται για μια διάσημη αποικία καταδίκων από το 1800, όταν η Αυστραλία αποικήθηκε για πρώτη φορά από Ευρωπαίους.
Αλλά για τους ορειβάτες, το παν είναι είναι οι γιγάντιες θαλάσσιες στήλες από δολερίτη, ένα εκρηξιγενές πέτρωμα με λεπτούς κόκκους της απόκρημνης ακτογραμμής που προεξέχουν έως και 300 μέτρα από τη θάλασσα.
Περίπου μια ώρα οδικώς από το Χόμπαρτ, την πρωτεύουσα της Τασμανίας, η χερσόνησος της Τασμανίας φιλοξενεί μια περίφημη «τριλογία» εμβληματικών πυλώνων. «Το Totem Pole, το Moai και το Pole Dancer είναι περιπετειώδεις εξορμήσεις μόνο για έμπειρους ορειβάτες», εξηγεί ο Κάρτερ.
«Όλα απαιτούν τουλάχιστον δύο ώρες πεζοπορίας και έναν καταβατήρα για να φτάσουν οι αναρριχητές στις κολώνες. Το Moai (ύψος 22 μέτρα) είναι περιπετειώδης εκδρομή για τη μεσαία τάξη των αναρριχητών. Στην περίπτωση του Pole Dancer, είναι μια πλήρης περιπέτεια που διαρκεί τουλάχιστον πέντε ώρες πεζοπορία, έχει δύο καταβατήρες και πολλά γήπεδα αναρρίχησης μόνο για να φτάσει κανείς στο Pole Dancer (ύψος 40μέτρων), συνεχίζει.
Το Totem Pole, ύψους 65 μέτρων και μόνο περίπου 4 μέτρων πλάτους στη βάση, είναι μια αρκετά δύσκολη από τεχνικής πλευράς αναρρίχηση βράχου για έμπειρους ορειβάτες.
«Είναι σαν ένα μεγάλο σπιρτόξυλο – ένα απίστευτο πράγμα που ξεπροβάλλει από τον ωκεανό», λέει ο Κάρτερ.
Ελλάδα- Κάλυμνος και Τέλενδος
Κρήτη, Κέρκυρα, Σαντορίνη, Μύκονος… μερικά από τα ονόματα των 6.000 ελληνικών νησιών που είναι ιδιαίτερα διάσημα στους παραθεριστές.
Η Κάλυμνος, που βρίσκεται ανάμεσα στα νησιά Κω και Λέρο της Δωδεκανήσου, είναι πολύ λιγότερο γνωστή στους ξένους τουρίστες, αλλά για τους ορειβάτες είναι κάτι σαν «θρύλος», λέει ο Κάρτερ, αν και αναφέρει ότι ακόμα το νησί δεν είναι ακόμα τόσο διάσημο στους κύκλους των ορειβατών.
«Είναι ένα βραχονησάκι και από αισθητικής πλευράς δεν είναι το πιο όμορφο ελληνικό νησί. Αλλά για τους ορειβάτες είναι ένας παράδεισος, με βράχια και σπηλιές παντού.Πρέπει να έχει πάνω από 4.000 μεμονωμένες τοποθεσίες αναρρίχησης στους ασβεστολιθικούς βράχους που είναι διάσπαρτοι σε όλη την Κάλυμνο και τη γειτονική Τέλενδο», λέει ο Κάρτερ.
Οι απόκρημνοι βράχοι έχουν μετατρέψει την Κάλυμνο σε must προορισμό της διεθνούς ορειβασίας. Πρόκειται για την μεγάλη αγάπη του Γάλλου αναρριχητή και εκπαιδευτή ορειβασίας Σιμόν Μοντμορί, που έγινε μόνιμος κάτοικος του νησιού. Και το σημαντικό είναι ότι διαθέτει ποιότητα στους βράχους της, αλλά και ποικιλία στα επίπεδα δυσκολίας, καθώς υπάρχουν διαδρομές για αρχάριους αλλά και απαιτητικά μονοπάτια για έμπειρους αναρριχητές.
Σήμερα ο ορειβατικός τουρισμός εκτόξευσε την επισκεψιμότητα του νησιού και έκανε την Κάλυμνο κομμάτι του Διεθνούς Ορειβατικού Φεστιβάλ. Χωριά όπως το Μασούρι και ο Αρμεός, που είχαν μόνο λίγα σπίτια και ένα μπακάλικο, έφτασαν σήμερα να διαθέτουν από ξενοδοχεία, μέχρι ιατρείο φυσικοθεραπείας και φυσικά, καταστήματα με είδη αναρρίχησης.
«Έχω δει τόσους πολλούς ανθρώπους να ασχολούνται με την υπαίθρια αναρρίχηση τα τελευταία 20 χρόνια», λέει ο Αυστραλός ορειβάτης και φωτογράφος Σίμον Κάρτερ. «Πολλά από αυτά οφείλονται στις ταινίες και τον πολλαπλασιασμό των εσωτερικών γυμναστηρίων αναρρίχησης, καθώς και στην αθλητική αναρρίχηση που τελικά έφτασε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στην Ιαπωνία».
Όπως αναφέρει το BBC, παραθέτοντας τα λόγια του Αυστραλού φωτογράφου, η Τέλενδος βρίσκεται στα δυτικά της Καλύμνου (συγκεκριμένα απέναντι από το χωριό Mυρτιές) και σε απόσταση περίπου 900μ από τις ακτές της. Είναι ένα νησί άγονο και βραχώδες, εκτός από το πεδινό τμήμα στη βάση της χερσονήσου που σχηματίζεται στη νοτιοανατολική πλευρά της.
Η Τέλενδος ήταν κάποτε ενωμένη με την Κάλυμνο. Τα δυο νησιά χωρίστηκαν μετά από ισχυρό σεισμό το 535 μ.Χ., όποτε βυθίστηκε το ενδιάμεσο τμήμα, μαζί με ολόκληρη την πόλη της αρχαίας Ποθαίας (την πρωτεύουσα της τότε Τελένδου), όπως αναφέρεται από τους χρονογράφους.
Φτάνοντας στο λιμάνι κατά την άφιξή σου στο «νησί των σφουγγαράδων», οι τουρίστες διακρίνουν τις κορυφές των βουνών που έφεραν το νησί στην κορυφή της τουριστικής λίστας για δραστηριότητες όπως η αναρρίχηση και η ορειβασία. Μπορεί κανείς να βρει πάνω από 60 πεδία και πάνω από 1.300 σηματοδοτημένες και ασφαλισμένες διαδρομές, ενώ πολύ συχνά, αθλητές αναρρίχησης παγκοσμίου φήμης κάνουν εκδηλώσεις στο νησί.
Smith Rocks State Park, ΗΠΑ
Το Smith Rocks State Park (Σμιθ Ροκς Στειτ Παρκ) στο Όρεγκον είναι ευρέως αναγνωρισμένο ως η γενέτειρα της σύγχρονης αμερικανικής αθλητικής αναρρίχησης.
Όπως υποστηρίζει ο Κάρτερ, η αναρρίχηση άρχισε να γίνεται δημοφιλής στην περιοχή στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Στη συνέχεια απογειώθηκε τη δεκαετία του ’80, όταν οι ορειβάτες που αναζητούσαν πιο δύσκολες προκλήσεις έστρεψαν την προσοχή τους, στους…. τοίχους που έμοιαζαν με κενό.
«Οι απότομοι καθαροί τοίχοι δεν είχαν ρωγμές, για το λόγο αυτό οι ορειβάτες άρχισαν να εξοπλίζουν τις διαδρομές με μόνιμα σταθερά μπουλόνια ασφαλείας, που επέτρεψαν στους ορειβάτες να επικεντρωθούν στην ώθηση της φυσικής πλευράς της αναρρίχησης, η οποία έγινε γνωστή ως «αθλητική αναρρίχηση».
«Το Smith Rocks είναι ένα μέρος που προκαλεί δέος», λέει ο Κάρτερ.
«Το κρατικό πάρκο έχει το Crooked River να το διασχίζει. Είναι μια μικρή όαση στη μέση της εξοχής. Έχει ράντζα και χωράφια, και μετά, σε αυτό το κρατικό πάρκο αναδύονται από το πουθενά πορτοκαλί συγκολλημένοι βράχοι για αναρρίχηση, συμπεριλαμβανομένων των The Smith Rock Group, The Christian Brothers, Dihedrals, Aggro Gully και Τhe Monkey Face. Η περιοχή θυμίζει άγρια Δύση και το ιδανικό είναι οι τουρίστες να την επισκέπτονται με άλογο.
Πάνω από 2.000 διαδρομές περιστοιχίζουν τα βραχώδη τοπία του πάρκου. Οι περισσότεροι επισκέπτες επιλέγουν μία από τις πολλές εύκολες διαδρομές, αλλά οι πιο τολμηροί ορειβάτες μπορεί να δοκιμάσουν το Bolt Or Not To Be, το οποίο είναι «ένας εκπληκτικός τοίχος, ύψους 41 μέτρων στην περιοχή των Dihedrals», σύμφωνα με τον Κάρτερ. «Η αναρρίχηση απαιτεί συγκέντρωση και αντοχή».
Το 1986 που ο Γάλλος ορειβάτης Ζαν Μπαπτίστ Τριμπού αναρριχήθηκε στο συγκεκριμένο βράχο, έκανε την πιο δύσκολη διαδρομή στη Βόρεια Αμερική. Χρόνια αργότερα, η διαδρομή παραμένει έως σήμερα πρόκληση για τους κορυφαίους ορειβάτες ή αναρριχητές.
Les Calanques, Γαλλία
Υπάρχουν πάρα πολλοί βράχοι από ασβεστόλιθο κατά μήκος της νότιας ακτής της Γαλλίας, αλλά το Εθνικό Πάρκο Calanques, έξω από τη Μασσαλία, ξεχωρίζει.
Το Calanques είναι, από ιστορικής πλευράς, μία σημαντική περιοχή για ορειβάτες.
Οι Γάλλοι ορειβάτες από τις αρχές του 1900 πήγαιναν εκεί, όταν ο καιρός ήταν άσχημος στα βουνά, για να βελτιώσουν τις τεχνικές τους δεξιότητες. Μια κλασική, εύκολη διαδρομή για έμπειρους ορειβάτες βρίσκεται στο La Grande Candelle, με θέα τη Μεσόγειο. Η πρώτη φορά όπου έγινε εκεί αναρρίχηση ήταν το 1927. Στην πλειονότητά τους οι βράχοι έχουν λευκό χρώμα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπου υπερτερεί το κόκκινο.
Υπάρχουν 26 «βραχώδεις είσοδοι» στο εθνικό πάρκο. Είναι μια περιοχή 520 τετραγωνικών χιλιομέτρων που είναι δημοφιλής σε πεζοπόρους, κολυμβητές και λάτρεις της φύσης, καθώς και στους ορειβάτες.
Η Μασσαλία είναι ένα καλό μέρος για να μείνει όποιος θέλει να επισκεφθεί τον προορισμό, 30 λεπτά με λεωφορείο ή αυτοκίνητο από το εθνικό πάρκο ή εναλλακτικά, μια από τις μικρές πόλεις-λιμάνι, όπως το Les Goudes, συνιστούν καλή επιλογή.
«Οι ορειβάτες μπορούν να επιλέξουν από μερικές από τις μεγάλες, παλιές παραδοσιακές αναρριχήσεις ή σκληρές σύγχρονες αθλητικές αναρριχήσεις σε προεξοχές και σπηλιές», επισημαίνει ο Κάρτερ.
«Η αναρρίχηση είναι εύκολης έως μέτριας δυσκολίας… Μερικές από τις διαδομές αναρρίχησης ξεκινούν από μικρές παραλίες», σχολιάζει ο φωτογράφος.
Χα Λονγκ Μπει, Βιετνάμ
Ο κόλπος Χα Λονγκ είναι μια πανέμορφη περιοχή στο βορειοανατολικό Βιετνάμ με περισσότερα από 2.000 ασβεστολιθικά πετρώματα που υψώνονται από τον ωκεανό, μερικά έως και 400 μέτρα.
Αλλά ο κόλπος Χα Λονγκ, ο οποίος έχει ανακυρηχθεί και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco είναι επίσης ένα μέρος που υπόσχεται περιπέτεια, καθώς μπορεί κανείς να απολαύσει δραστηριότητες, όπως θαλάσσιο καγιάκ, καταδύσεις, πεζοπορία και φυσικά αναρρίχηση.
«Το Χα Λονγκ Μπει είναι ένα πανέμορφο μέρος», σχολιάζει ο φωτογράφος, ο οποίος μιλά, επίσης, για τη συγκίνηση που αισθάνθηκε επισκεπτόμενος το μέρος.
Το κατ Μπα το μεγαλύτερο νησί στον κόλπο, είναι ο κύριος πόλος έλξης των ορειβατών, συγκεκριμένα στα απόκρημνα βουνά του Εθνικού Πάρκου Κατ Μπα, ωστόσο οι αναρριχήσεις εκεί δεν συνίστανται για αρχάριους.
Ο Κάρτερ συστήνει το The Face και το Turtle Cave ως τους δύο αγαπημένους του προορισμούς αναρρίχησης, που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από το κατ Μπα.
Πηγή: protothema.gr
