Αγαπημένε μου φίλε, Νικήτα Οικονόμου,
στο ταξίδι αυτό, το χωρίς γυρισμό, στη σιωπή της αιωνιότητας, ποια λόγια να σου πω …Γιατί τα λόγια τα δικά σου, όσα εσύ πίστευες μέσα από τα κοινωνικά, πολιτικά και επαγγελματικά σου βιώματα και όσα εσύ υπερασπιζόσουν με θάρρος, παρρησία και ευθυκρισία είναι ακόμη στη μνήμη μας. Τα λόγια για τις κρυμμένες αλήθειες, που πάλευες ν’ ανακαλύψεις, για τις αλληλουχίες που συνδέουν τα επιφαινόμενα με την πραγματικότητα, για όλα όσα είναι αποτυπωμένα στα γραπτά σου.
Η μνήμη σου είναι εδώ ζωντανή. Υπάρχει στις σκέψεις και στα λόγια των φίλων σου, των συναδέλφων σου, αλλά κυρίως της οικογένειας σου. Υπάρχει παντού και μας υπενθυμίζει να εκτιμούμε, να σεβόμαστε και να σωπαίνουμε…Αυτά έχουν Αξία. Αυτά και όσα εκτιμήσαμε και θαυμάσαμε σε σένα… Το ηθικό σου απόθεμα, τον σεβασμό σου στην ελεύθερη έκφραση, στην ιδιωτικότητα, στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην κοινωνική αποστολή και ακεραιότητα του δημοσιογραφικού σου λόγου.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια σου.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΡΟΔΟΥ
ΦΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΔΙΑΚΟΣ
