Της Νεκταρίας Μπίλλη
Η αυτοκριτική είναι το μέσο για την αυτογνωσία. Η αυτογνωσία με τη σειρά της είναι η αρχή για την αυτοβελτίωση. Η ουσία του πράγματος όμως είναι ότι η αυτοκριτική πρέπει να είναι διαρκής ώστε να λειτουργεί προληπτικά και αποσβεστικά σε τυχόν λανθασμένες πράξεις και ενέργειες που οι συνέπειες τους θα είναι αρνητικές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.
Εσχάτως βιώσαμε όψιμο καταιγισμό «αυτοκριτικής» από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ανέλαβαν τα ηνία της χώρας ή την εξουσία το 2015. Κάποιοι λένε ότι ήταν νέοι και άπειροι, κάποιοι άλλοι δηλώνουν ότι δεν ήταν έτοιμοι να κυβερνήσουν, κάποιοι κρίνουν την λάθος επιλογή προσώπου σε νευραλγικό υπουργείο το πρώτο εξάμηνο του 2015 (και ο νοών νοείτω).
Ωστόσο όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος με πραγματικά και μετρήσιμα στοιχεία.
Είναι διαφορετική η κακή εκτίμηση και η αυταπάτη σε θέματα που αφορούν μεμονωμένα ή σε επίπεδο μικρής συλλογικότητας μια κατάσταση και διαφορετική να κρίνεται από αυτές η πορεία και το μέλλον μιας χώρας σε όλα τα επίπεδα. Εν προκειμένω οι απειρία, οι αυταπάτες και οι κακοί χειρισμοί κόστισαν στον ελληνικό λαό σε όλα τα επίπεδα. Στην οικονομία αυτό το πισωγύρισμα κόστισε 100 δις € κατά τον Ρένκλινκ, και 200 δις€ κατά τον Βίζερ, τον Πρόεδρο του Euroworking group. Μάλιστα ο τελευταίο δήλωσε ότι αν δεν άλλαζε η κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015 σήμερα το ΑΕΠ της Ελλάδας θα ήταν 25% πιο πάνω. Στο θέμα σχετικά με το Μεταναστευτικό η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου με δραστικά μέτρα όπως αυτά της φύλαξης των θαλάσσιων συνόρων που αυστηρά ενεργοποίησε, με τον φράκτη στον Έβρο που ολοκλήρωσε και κυρίως με το κλειστό κέντρο στην Αμυγδαλέζα που λειτούργησε, κατάφερε και έλεγξε τις ροές των παράνομων μεταναστών και μείωσε τον συνολικό αριθμό τους.
Ακολούθησε όμως το 2015 η πολιτική των ανοικτών συνόρων και η διανομή ταξιδιωτικών εγγράφων ανεξαιρέτως και χωρίς διαλογή των εισερχομένων, βαφτίζοντας τους όλους πρόσφυγες με αποτέλεσμα η κατάσταση να γίνει ανεξέλεγκτη και να αποτελεί αγκάθι, μια βραδυφλεγή βόμβα για την νυν κυβέρνηση.
Οι εξεγέρσεις στα κέντρα φιλοξενίας όπου αγριεμένοι και απελπισμένοι οι λαθρομετανάστες κατευθύνονται προς την κοντινότερη πόλη, με τους δημάρχους να κλείνουν τα τοπικά σχολεία για να προστατέψουν τα παιδιά ζητώντας επίμονα τη συνδρομή του κράτους δεν έχουν προηγούμενο. Ορθώς η κυβέρνηση επεσήμανε ότι οι περισσότεροι που έρχονται δεν είναι πρόσφυγες και πολύ σωστά προανήγγειλε πως όσοι δεν δικαιούνται άσυλο η εκδίκαση της υπόθεσης τους θα τελειώνει πολύ γρήγορα και θα μπαίνουν σε κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα μέχρι να φύγουν. Καμία διεθνής νομοθεσία δεν προβλέπει και δεν υποχρεώνει μια χώρα να δεχθεί όσους της έρχονται ανεξέλεγκτα και όσους παραβιάζουν την εθνική και διεθνή νομιμότητα. Όταν λοιπόν έρχονται εξαφανίζοντας τα ταξιδιωτικά έγγραφα και δηλώνουν ψευδή στοιχεία είναι παράνομοι. Όταν διαπράττουν βία και έκνομες πράξεις, όταν βουλιάζουν τις βάρκες θέτοντας σε κίνδυνο της ζωή των γυναικόπαιδων είναι παράνομοι. Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει δραστικά μέτρα, να υλοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις ώστε να αποσοβήσεις το μείζον πρόβλημα που αναμένεται να ενταθεί λόγω και των γεωπολιτικών εξελίξεων στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Η κυβέρνηση οφείλει να κλείσει τα αυτιά της στις αντιπολιτευτικές «σειρήνες» και να εφαρμόσει, να υλοποιήσει το πρόγραμμα αυτό που ο ελληνικός λαός την ενίσχυσε με αυτοδυναμία. Άλλωστε τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής είναι θετικά και οι τομές τις οποίες επιχειρεί ουσιαστικές.
Ωστόσο υπάρχουν πολλά διαχρονικά κακώς κείμενα που επιβάλλουν άμεσες και ριζικές παρεμβάσεις στα οποία θα εστιάσουμε οσονούπω.
