Οι πρόσφυγες αυτοί, σαν άλλοι βάρβαροι, θα μας έσωζαν έστω προσωρινά.
Με αριστουργηματικό τρόπο και αξιοζήλευτη πολιτική επιδεξιότητα, εφαρμόζοντας την πανάρχαια πλην άκρως αποτελεσματική μέθοδο του “διαίρει και βασίλευε”, καταργείται το τελευταίο κεκτημένο για τα νησιά μας, που με διάφορες μορφές (ειδικά φορολογικά καθεστώτα, ατέλειες κα.) ίσχυε για δεκάδες χρόνια, πριν ακόμη κι απ την ενσωμάτωση με την Ελλάδα. Πρώτα η Ρόδος και η Κάρπαθος, ύστερα τα 27 νησιά και προσεχώς τα υπόλοιπα 5.
Την κουβέντα για το ποιος τα ψήφισε και ποιος είναι αναγκασμένος να τα εφαρμόσει θα την προσπεράσουμε με ένα μόνο σχόλιο: ότι ψηφίζεται στη βουλή μπορεί και να καταργηθεί απ τη βουλή. Εφόσον μπορούσαν να παρατείνουν την ισχύ των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ δυνητικά θα μπορούσαν και να τους διατηρήσουν. Εκείνο που έχει όμως τη μεγαλύτερη σημασία είναι το γεγονός ότι οι συνέπειες αυτής της κατάργησης θα είναι ολέθριες για την ζωή των κατοίκων αυτών των νησιών, που καλούνται να πληρώσουν “το μάρμαρο” για τα δεινά της χώρας, χωρίς όμως να έχουν ωφεληθεί το ίδιο με την υπόλοιπη χώρα κατά τη διάρκεια της καταστροφικής εποχής, όπως αποδείχθηκε, των παχιών αγελάδων. Και για να καταλαβαίνουμε τι λέμε κάποιοι θεωρούν ίσους τους κατοίκους του Μαραθιού(3), της Κινάρου (1), των Λεβίθων (3) της Ψερίμου 30, των Αρκιών (40), του Αγαθονησίου (180), οι οποίοι το μόνο που δεν χρειάζεται ν’ αγοράσουν είναι ο αέρας που αναπνέουν.
Ίσους με όλους τους άλλους που μπαίνουν στο αυτοκίνητο και ανά πάσα στιγμή έχουν πρόσβαση παντού και σε όλα τα δημόσια αγαθά.
Οι λιγοστοί αυτοί ήρωες, κάτοικοι του ξεχασμένου Αιγαίου, καλούνται να πληρώσουν τα Ολυμπιακά έργα, τις κρεμαστές γέφυρες, την Εγνατία, την Ολυμπία και την Ιόνια οδό τα οποία ενδεχόμενα να μην τα δουν καν ποτέ.
Και σε 6 μήνες από τώρα θα πληρώνουν το ίδιο και τα άλλα 5 νησιά που έχουν δομές προσφύγων. Κάτι σαν “παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του”.
Είναι προφανές πως ούτε οι ευρωπαίοι αλλά δυστυχώς ούτε “οι δικοί μας” μπορούν να αισθανθούν τι σημαίνει να ζεις και να μεγαλώνεις την οικογένεια σου σε ένα ακριτικό νησί.
Πεποίθηση μας είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι τοπικοί μας βουλευτές το πάλεψαν, ο καθένας απ τη δική του θέση, όμως η δύναμη τους στάθηκε ισχνή μπροστά στα τετελεσμένα.
Αυτά που τώρα ακούγονται περί μεταφορικού ισοδύναμου και για διαφόρων ειδών άλλες παροχές και που παρουσιάζονται ως αντιστάθμισμα, εμείς ως αυτοδιοίκηση διαχρονικά τα ζητάγαμε ως επιπρόσθετα, έτσι ώστε να μην μειονεκτούμε συνεχώς, και όχι για να αντικαταστήσουν κάποιο άλλο προνόμιο, που ούτως ή άλλως ήταν πολύ λίγο για να απαλύνει τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι ακρίτες ειδικά τους χειμερινούς μήνες.
Πολλά δε απ’ αυτά, θα αποτελέσουν επιλεκτική και εφάπαξ παροχή και σε καμία περίπτωση δεν θα έχουν τον μόνιμο και οριζόντιο χαρακτήρα των μειωμένων συντελεστών.
Με άλλα λόγια μπαίνουμε σε μια δύσκολη περίοδο περεταίρω ύφεσης με παράπλευρες απώλειες, καθώς θα αποτελέσει πλήγμα για τον τουρισμό μας η επακόλουθη αύξηση των τιμών, μέσα σ’ ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως διαμορφώνεται σήμερα, εξαιτίας της δεινής οικονομικής κατάστασης της Τουρκίας. Στην επόμενη απογραφή, που θα γίνει σε λίγα χρόνια, θα καταλάβουν όλοι αυτό που τώρα εμείς φωνάζουμε, όμως θα είναι αργά για θρήνους και κλαυθμούς.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο έγκλημα που θα έχει προκληθεί σε βάρος της νησιωτικότητας με απρόβλεπτες συνέπειες για την ίδια μας την πατρίδα.
Με εκτίμηση
Φώτης Μάγγος
Δήμαρχος Λειψών
