Μια ευγενική και αγαπητή μορφή, μια μάνα με μεγάλη αγκαλιά, στοργική σκέπη για τα παιδιά της, η κυρία Φανή Γιαννοπούλου το γένος Χιωτάκη, έπαψε σήμερα να αντιπαλεύει με τη ματαιότητα του δικού μας κόσμου. Κάποιοι αγαπημένοι μου φίλοι, ο Γιώργος, η Βενετία, η Γκέλυ και η Θετούλα, αλλά και τα εγγόνια που ευτύχησε να αγκαλιάσει, βιώνουν σήμερα μια πολύ δύσκολη μέρα. Δεν βρίσκω και δεν πιστεύω πως υπάρχουν λόγια που μπορούν να απαλύνουν τον πόνο τους.
Παρηγοριά τους ας είναι η σκέψη, πως κάπου εκεί αντάμωσε ήδη τον κυρ-Πέτρο, τον άνθρωπο που της έλειψε πολύ τα τελευταία χρόνια. Καλό ταξίδι κυρία Φανή…