Είναι αυτονόητο ότι η αντιμετώπιση των θεμάτων που άπτονται της Δικαιοσύνης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα και προπάντων υπευθυνότητα. Είναι δε γνωστό στους συναδέλφους, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τα προβλήματα τα οποία μας απασχολούν και μετέχουν στις συνελεύσεις και παρακολουθούν τις συνεδριάσεις των καταστατικών του οργάνων, ότι το θέμα της επέκτασης του δικαστικού μεγάρου στο παρακείμενο κτίριο, το οποίο χρησιμοποιείται από τον Στρατό, μας είχε απασχολήσει από το 2004. Μάλιστα δε προς τον σκοπό αυτό έχουν συνταχθεί με μέριμνα και φροντίδα μας σχετικές μελέτες και για τις δυο κτηματομερίδες Ι-47 και ΙΙ-112 Οικοδομών Ρόδου, οι οποίες απαρτίζουν το κτίριο μετά του ακαλύπτου αυτού χώρου και τα οποία από το 1971 και μέχρι σήμερα φέρονται εγγεγραμμένα κατά κυριότητα στο κτηματολόγιο Ρόδου στο όνομα του ΕΟΤ.
Οι μελέτες αυτές μετά του σχετικού αιτήματος, είχαν υποβληθεί στα αρμόδια προς τούτο όργανα, όμως λάβαμε αρνητική απάντηση, με την επισήμανση μάλιστα ότι δεν υπάρχει δυνατότητα παραχωρήσεως του ως άνω ακινήτου. Μετά την απόρριψη του ως άνω αιτήματος και προς επίλυση του προβλήματος το οποίο ταλαιπωρεί όλους τους εμπλεκομένους με τη Δικαιοσύνη, ζητήσαμε από τον τότε Δήμο Ροδίων, την παραχώρηση τμήματος του παλαιού νοσοκομείου.
Εξαιτίας της ανυποχώρητης απαίτησης μας, της επίλυσης του χρονίζοντος προβλήματος του Δικαστικού Μεγάρου, το οποίο και παρουσιάσαμε σαν απαίτηση της κοινωνίας και όχι των δικηγόρων, πρωτοστατούντος προς τούτο του βουλευτή Αναστάσιου Καραμάριου, το παλιό νοσοκομείο παραχωρήθηκε το έτος 2008 κατά χρήση στον Δήμο Ρόδου, με την προοπτική της περαιτέρω παραχώρησης του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στη συνέχεια το Δημοτικό Συμβούλιο με τις υπ’αριθμ. 601/2008 και 519/2010 αποφάσεις του, παραχώρησε κατά χρήση το αιτηθέν τμήμα του νοσοκομείου προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Να σημειωθεί δε ότι αντιμετωπίσαμε κατά τη συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο, τις παρεμβάσεις και άλλων φορέων οι οποίοι αξίωναν την παραχώρηση του παλαιού Νοσοκομείου για τη στέγαση άλλων υπηρεσιών, πλην των Δικαστηρίων.
Μετά την οριστική αποδοχή πλέον του αιτήματος, αφίχθη στη Ρόδο ο τότε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο Διευθύνων Σύμβουλος και μηχανικός της εταιρίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ», οπότε και καταρτίσθηκαν οι σχετικές μελέτες για την κατάλληλη διαμόρφωση των χώρων.
Επειδή το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα πρεπε να αποδεχθεί τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης εξέδωσε απόφαση τον Απρίλιο του 2012, με την οποία αποδέχθηκε την παραπάνω παραχώρηση, πλην όμως η απόφαση αυτή από παράλειψη υπηρεσιακών παραγόντων δεν δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ. Για την ολοκλήρωση της σχετικής διαδικασίας πραγματοποιήθηκαν όχι μόνο συχνές επισκέψεις στο αρμόδιο Υπουργείο, αλλά ομολογουμένως κατεβλήθησαν επίπονες προσπάθειες, με συνεχείς επισκέψεις και πιέσεις.
Στη συνέχεια ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτης, περιέλαβε στο νομοσχέδιο περί ενεχύρου την σχετική πρόβλεψη ότι το Υπουργείο Υγείας παραχωρεί κατά χρήση το περιλαμβανόμενο στις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, τμήμα του ακινήτου του παλαιού νοσοκομείου προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης για τη στέγαση των Δικαστικών Υπηρεσιών της Ρόδου, το οποίο έκτοτε εκκρεμεί. Τούτο δε διότι ατυχώς στο ως άνω νομοσχέδιο περιλαμβάνεται και άλλη διάταξη, με την οποία εισάγεται στη Δωδεκάνησο άκρως δυσμενές οικονομικό μέτρο τόσο για την κοινωνία μας, όσο και για τους δικηγόρους, για την απάλειψη της οποίας ο Σύλλογος μας βρίσκεται σε συνεχή προσπάθεια και είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο καθυστερεί η ψήφιση του.
Πρέπει όμως να τονιστεί ότι σε κάθε περίπτωση πλέον της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, απαιτείται και συναπόφαση του αρμόδιου Υπουργού του εκπροσωπούντος τον ΕΟΤ και του Υπουργού Δικαιοσύνης προκειμένου το οποιοδήποτε ακίνητο να παραχωρηθεί ως Δικαστικό Μέγαρο. Αυτός δε είναι και ο λόγος για τον οποίον έχει καθυστερήσει η έκδοση απόφασης για το παλαιό Νοσοκομείο Ρόδου. Ως εκ τούτου η «θριαμβολογία» συναδέλφου ότι αυτός είχε την φαεινή ιδέα επέκτασης του Δικαστηρίου στο παρακείμενο κτίριο του Στρατού, αποτελεί στην κυριολεξία «επιταγή άνευ αντικρίσματος» τόσο του συναδέλφου, όσο και όποιου όψιμα και προσχηματικά συντάχθηκε με την άποψη αυτή. Τα αναφερόμενα παραπάνω έγγραφα είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε συναδέλφου, τα οποία εάν εζητούντο, θα είχε αποφευχθεί το ατόπημα της παραπλάνησης. Από τα παραπάνω και μόνο φαίνεται ότι ο Σύλλογος έχει διαρκή δράση και ενέργεια, θέλω δε να πιστεύω ότι η σχετική ανακοίνωση του συναδέλφου οφείλεται σε προφανή άγνοια.
Με τιμή Κων/νος Ιακ. Σαρής Υποψήφιος Πρόεδρος του ΔΣΡ
