Είναι θλιβερό αλλά και ενδεικτικό του επιπέδου της πολιτικής και των πολιτικών της χώρας μας, να προσπαθούν να εκμεταλλευθούν ένα ζήτημα βαθιά κοινωνικό για να εξυπηρετήσουν την ούτως ή άλλως φθηνή αντιπολιτευτική τακτική τους.
Παρ΄ότι θα περίμενε κανείς, ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που αφορά στην απαίτηση μιας ολόκληρης κοινωνίας να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα φρικτά σεξουαλικά εγκλήματα που αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο, αγγίζοντας πολλές πτυχές του δημόσιου βίου, καταδεικνύοντας το αποκρουστικό πρόσωπο των θυτών πίσω από τα προσωπεία, η πολιτική και οι πολιτικοί αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων.
Την ώρα που τα θύματα υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στους θύτες τους και σε κοινωνικά στερεότυπα, ξεριζώνουν προκαταλήψεις και γκρεμίζουν ένα σαθρό οικοδόμημα μιας υποκριτικής κοινωνίας με ένοχα μυστικά, απογυμνώνεται η ανικανότητα των πολιτικών μας να διαχειριστούν αυτή την ιστορικά τεράστια κοινωνική επανάσταση που συντελείται απέναντι σε κατεστημένα δεκαετιών.
Όταν οι πολιτικοί ταγοί, είναι ανίκανοι να ομονοήσουν και να αντιληφθούν τη σπουδαιότητα των όσων συμβαίνουν σήμερα, που θα αποτελέσουν ασπίδα για τα δικά μας παιδιά απέναντι σε κάθε διεστραμμένο που με τον μανδύα της εξουσίας μετέτρεπε έρμαιο των σεξουαλικών του ορέξεων αγόρια και κορίτσια, τότε η πολιτική, κοινωνική και ιδίως η πνευματική παρακμή, στην οποία έχει περιπέσει η χώρα πολύ δύσκολα -δυστυχώς- θα θεραπευτεί.
Η σημαντικότερη αιτία πολλών από τα δεινά που βιώνουμε σήμερα είναι η έλλειψη παιδείας. Μιας παιδείας, όχι ατομικής αλλά συλλογικής-κοινωνικής που θα μπορούσε να αποτελέσει ανάχωμα στην παρακμή στην οποία βουλιάζουμε όλο και περισσότερο.
«∆υστυχώς, επτωχεύσαµεν»… Πολιτικά, πνευµατικά, ηθικά, κοινωνικά, αξιακά… οδεύοντας «στου κακού τη σκάλα, χωρίς περίσκεψιν» αλλά «και χωρίς αιδώ».
A-τυπος και υπογραμμός: «Δυστυχώς, επτωχεύσαµεν…»
