Το φάρμακο και το φαρμάκι είναι παράγωγα του ρήματος φαρμακώνω, δηλαδή δηλητηριάζω. Οι φαρμακευτικές ουσίες σε πολύ μικρές δόσεις έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, σε μεγάλες δόσεις όμως ή σε μακροχρόνια χορήγηση παρουσιάζουν σοβαρές παρενέργειες που πολλές φορές είναι ακόμα και θανατηφόρες.
Τα φάρμακα που κυκλοφορούν στο αίμα είτε αδρανοποιούνται στο ήπαρ (συκώτι) είτε αποβάλλονται με τα ούρα διά των νεφρών.
Ομως, με την πάροδο του χρόνου και ιδιαίτερα στην τρίτη ηλικία αρχίζει να παρατηρείται δυσλειτουργία των βασικών λειτουργιών λόγω του γήρατος με αποτέλεσμα η αδρανοποίηση ή αποβολή των φαρμάκων να μειώνεται και αυτά να αθροίζονται στον οργανισμό με τρόπο ώστε ενώ χορηγούνται σε θεραπευτικές δόσεις τα φάρμακα να έχουν σοβαρές παρενέργειες σαν να χορηγούντο σε ψηλότερες δόσεις.
Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, λόγω δυσκινησίας του εντέρου και ελαττωμένης απορρόφησης του φαρμάκου, η χορήγησή τους σε θεραπευτικές δόσεις δεν είναι αποτελεσματική.
Ετσι, η απορρόφηση των φαρμάκων από το έντερο στην τρίτη ηλικία δεν είναι ανάλογη με την απορρόφηση σε νεότερες ηλικίες.
Για τους λόγους αυτούς μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Birmingham συνιστά να προσαρμόζεται η δοσολογία των φαρμάκων με βάση τη λειτουργία των ζωτικών οργάνων του σώματος και τη συνολική βιολογική κατάσταση του αρρώστου.
Ειδικότερα με τα καρδιολογικά φάρμακα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στα αντιαρρυθμικά φάρμακα, τους β-αναστολείς, τη δακτυλίτιδα και τα αντιυπερτασικά φάρμακα.
Τα αντιαρρυθμικά φάρμακα ενώ προστατεύουν από τις σοβαρές ή και θανατηφόρες αρρυθμίες, τα ίδια φάρμακα σε μεγάλες δόσεις μπορούν να προκαλέσουν θανατηφόρες αρρυθμίες.
Το ίδιο είναι δυνατόν να συμβεί και με τη δακτυλίτιδα ή τους β-αναστολείς που μπορεί να προκαλέσουν βραδυκαρδίες, αρρυθμίες ή ακόμα και κολποκοιλιακό αποκλεισμό.
Τέλος, τα αγγειοδιασταλτικά ή τα αντιυπερτασικά φάρμακα μπορεί είτε να προκαλέσουν δραματική πτώση της πίεσης εφόσον η ποσότητα που κυκλοφορεί στο αίμα είναι μεγάλη ή να μην είναι αποτελεσματικά εφόσον δεν απορροφούνται σε ικανοποιητικές ποσότητες από το έντερο.
Συμπερασματικά, για όλους αυτούς τους λόγους στην τρίτη ηλικία το δίπολο γιατρός – φάρμακο πρέπει να λειτουργεί αρμονικά ούτως ώστε να επιτυγχάνεται η άριστη δοσολογία των φαρμάκων που θα είναι αποτελεσματική χωρίς παρενέργειες.
