Εκδήλωση μνήμης με αφορμή την 72η επέτειο της απελευθέρωσης των κρατουμένων της φυλακής Βρανδεμβούργου, θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 30 Απριλίου 2017 στη Γερμανία με σκοπό να τιμηθεί η μνήμη των Ελλήνων Κρατουμένων, οι οποίοι από το 1944 απελάθηκαν στο Γερμανικό Ράιχ για καταναγκαστική εργασία.
Ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Φώτης Χατζηδιάκος μετά από σχετική πρόσκληση του ιδρύματος Stiftung Brandenburgische Gedenkstatten απέστειλε τον κάτωθι χαιρετισμό.
—–
Χαιρετίζουμε τη σημερινή εκδήλωση της 72ης επετείου από την απελευθέρωση των κρατουμένων της φυλακής του Βρανδεμβούργου. Μέρες σαν τη σημερινή, οφείλουμε όλοι μαζί, ως κοινωνία των ανθρώπων, να θυμόμαστε τους αγώνες που έδωσαν οι πρόγονοί μας, προκειμένου να απολαμβάνουμε όλοι σήμερα αγαθά ανεκτίμητης αξίας, όπως η ελευθερία και η δημοκρατία.
Τα χρόνια του Γ’ Ράιχ υπήρξαν από τα σκοτεινότερα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ζωές, οικογένειες, χώρες, κοινωνίες, καταστράφηκαν, με αναρίθμητους νεκρούς στα πεδία των μαχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χώρες ισοπεδωμένες, και εκατομμύρια φυλακισμένους, βασανισμένους και νεκρούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ένα τέτοιο στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας ήταν και αυτό της φυλακής του Βραδεμβούργου, από τα πρώτα στη Γερμανία. Χιλιάδες φυλακίστηκαν και έχασαν τη ζωή τους σε αυτό. Μεταξύ των εκατοντάδων Ελλήνων φυλακισμένων, οι δικοί μας, Ρόδιοι και Δωδεκανήσιοι : Χαρίδημος Φραντζέσκος, Θεόφιλος Μιαούλης, Εμμανουήλ Κρητικός, Νικόλαος Διακίδης και Παντελής Κουγιός. Κάποιοι από αυτούς ήταν ενεργά μέλη της Αντίστασης, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας, και στην πολυπόθητη απελευθέρωση της Ελλάδας και της Δωδεκανήσου. Η Δωδεκάνησος πλέον ήταν ελεύθερη, μετά από αιώνες ιπποτοκρατίας, τουρκοκρατίας, ιταλοκρατίας και ναζιστικής κατοχής, να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Φέτος η Βουλή των Ελλήνων γιορτάζοντας τα 70 χρόνια από την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου, ανακήρυξε το 2017 ως έτος Δωδεκανήσου και η σημερινή εκδήλωση, με τον καλύτερο τρόπο αποτελεί ευκαιρία ανασκόπησης για τους Δωδεκανήσιους. Σήμερα οφείλουμε ενώπιον ενός μνημείου των χειρότερων στιγμών της ανθρωπότητας, να θυμηθούμε και να τιμήσουμε όσους υπέφεραν, ούτως ώστε η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον η οποία ανέτειλε στη δύση εκείνου του τρομερού πολέμου να παραμείνει ζωντανή. Οφείλουμε σε αυτούς που σήμερα τιμούμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές αναλλοίωτες τις αξίες της Ελευθερίας, της Ατομικότητας και της Δημοκρατίας για τις οποίες αγωνίστηκαν.
