Δυσάρεστες και δαπανηρές εκπλήξεις κρύβει η Ρόδος

• Εγχρωμες «μάγισσες» με ευχές και κατάρες
• Πιεστικοί πωλητές για timesharing διακοπές
•  Πονηρές τσιγγάνες και δασκαλεμένα παιδιά
• Κακοί επαγγελματίες σε caffe και snack bars

Δυσάρεστες, αλλά και δαπανηρές εκπλήξεις κρύβουν οι δρόμοι της Ρόδου για τους τουρίστες, ο οποίοι ανυποψίαστοι πέφτουν θύματα σε σειρά επιτήδειων αλλοδαπών «επαγγελματιών». Το όλο θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και ως φαινόμενο έχει αρχίσει να φουντώνει, καθώς δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός για να επιβάλλει την τάξη. Ασφαλώς, τέτοιου είδους προβλήματα υπάρχουν στους περισσότερους τουριστικούς προορισμούς, ωστόσο αυτό δεν δικαιολογεί την ανυπαρξία ελέγχου.
Ειδικότερα, κάθε πρωί, σε διάφορα σημεία του κέντρου της πόλεως Ρόδου λαμβάνουν τη θέση τους συγκεκριμένα πρόσωπα που έχουν ένα και μόνο σκοπό: να πουλήσουν. Πωλούν όνειρα, πωλούν φόβους, πωλούν ευθύνες και στο τέλος απαιτούν λεφτά από τους τουρίστες. Τα χρηματικά ποσά ποικίλουν και ξεκινούν από λίγα ευρώ και φτάνουν μέχρι και μερικές χιλιάδες ευρώ!  Το πρόβλημα είναι ότι οι επισκέπτες μας, τα πληρώνουν μέχρι τελευταίου σεντ.

Οι έγχρωμες μάγισσες
Οι γυναίκες αυτές διατείνονται ότι έρχονται από τα βάθη της Αφρικής και γνωρίζουν όλα τα μαγικά των Ζουλού και όλων των άλλων έγχρωμων, ποικιλόχρωμα βαμμένων ιερέων της μαύρης ηπείρου. Η ομάδα τους στήνεται σε διάφορα σημεία του νησιού. Ορισμένες στο Φαληράκι, άλλες στην πύλη του Αγίου Παύλου της Ρόδου (το πέρασμα μόνο για πεζούς  από το Νεώριο, αριστερά προς την Κολώνα), κάποιες στα Κολύμπια.
Η δουλειά τους είναι μία και αυτήν ασκούν αδιάκοπα καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Πλησιάζουν τουρίστριες, τις πιάνουν από το χέρι και αρχίζουν να τους λένε διάφορα λόγια στη γλώσσα τους. Είναι λόγια με έντονα δραματικό στοιχείο, σαν εκείνο που απαντάται στις ταινίες του χόλυγουντ και σε ύφος που δεν μπόρεσε να συλλάβει ούτε ο Γουίλιαμ Μπλάτι, στον Εξορκιστή.
Στο τέλος αυτής της τελετής που γίνεται με φόντο τα τείχη της Μεσαιωνικής Πόλης και τα κότερα της Κολόνας, οι «μάγισσες» απαιτούν να τους δοθούν χρήματα, διότι σε αντίθετη περίπτωση οι τουρίστριες θα πάθουν μεγάλο κακό. Τις απειλούν ότι θα ρίξουν κατάρες, θα καεί το σπίτι τους και διάφορα τέτοια παράλογα.
Τα χρηματικά ποσά που απαιτούν ποικίλουν. Τουρίστρια βελγικής καταγωγής δήλωσε προς τη “Δημοκρατική” ότι άνοιξε το πορτοφόλι της για να δώσει ψιλά και η «μάγισσα» της άρπαξε από μέσα 50 ευρώ. Ακολούθησε λεκτική αντιπαράθεση και εν τέλει η έγχρωμη γυναίκα επέστρεψε το χαρτονόμισμα και συμβιβάστηκε με 8 ευρώ.  Τα ποσά που πληρώνουν οι τουρίστριες για την όλη μαγγανεία, κυμαίνονται από 5 έως 20 ευρώ, ανάλογα με τις ευαισθησίες του θύματος.
Εκείνες, ως αντάλλαγμα τους προσφέρουν ένα μικρό κορδόνι, δεμένο πλεξούδα, ως ένδειξη της ευχής που δίνουν για τα χρήματα που εισέπραξαν.
Οι έγχρωμες «μάγισσες» βρίσκονται καθημερινά στα πόστα τους και περιμένουν καρτερικά τα επόμενα θύματά τους.

Πωλητές timesharing
Αυτού του είδους οι επιτήδειοι είναι οι πιο επικίνδυνοι, καθώς υπόσχονται ονειρεμένες διακοπές για μια ζωή και φροντίζουν να είναι τόσο πιεστικοί μέχρι οι τουρίστες να υπογράψουν έγγραφα και συμβάσεις, ώστε η όλη δραστηριότητα να καλυφθεί από πέπλο νομιμότητας.
Οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν ως εξής: Καλλίγραμμες κοπέλες και καλοστημένα παλικάρια με καταγωγή από διάφορες περιοχές της Ευρώπης, στέκονται σε κεντρικά σημεία του νησιού. Τα πρόσωπα αυτά είναι οι κράχτες. Εχουν στα χέρια τους παιχνίδια τύπου «ξυστό» και καλούν τους τουρίστες να παίξουν. Χαρωποί οι τουρίστες εμπιστεύονται τους ομοεθνείς τους και ξύνουν τα δελτία που τους δίνουν. Η χαρά τους γίνεται ακόμα πιο μεγάλη καθώς διαπιστώνουν ότι κέρδισαν ένα ολόκληρο ταξίδι. Για να εισπράξουν τα δικαιώματα του ταξιδιού τους, πρέπει να μεταβούν σ’ ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο, όπου τους παραλαμβάνουν οι πωλητές.

 Αυτού του είδους οι πωλητές ξεπερνούν σε ικανότητα, αλλά και ψυχρότητα ακόμα και τον ίδιο τον εβραίο «Εμπορο της Βενετίας».
Οι τουρίστες που μεταφέρονται στο ξενοδοχείο για να εισπράξουν  το δικαίωμα των διακοπών, βρίσκονται σε μια ασφυκτική πίεση για να αγοράσουν πακέτα διακοπών ισχύος τριών ετών, με προπληρωμένη διαμονή, σε συγκεκριμένη περίοδο του έτους, σε συγκεκριμένα ξενοδοχεία του κόσμου. Ολο αυτό προβάλλεται με τρόπο τέτοιο ώστε ομοιάζει με μοναδική ευκαιρία. Το κόστος των προπληρωμένων διακοπών ανέρχεται σε μερικές χιλιάδες ευρώ και οι τουρίστες τα πληρώνουν με την πιστωτική κάρτα, που συνήθως έχουν στα χέρια τους.
Είναι άγνωστο το ποσοστό εκείνων που τελικώς ικανοποιούνται από αυτού του είδους το πακέτο διακοπών. Ωστόσο είναι πάρα πολλοί εκείνοι που μόλις αντιληφθούν το τι έκαναν, εκλιπαρούν για ακύρωση, η οποία όμως εάν γίνει, ήδη έχει κρατηθεί από την κάρτα τους ένα σοβαρό ποσοστό των χρημάτων που έδωσαν. Οι αναφορές κάνουν λόγο για δάκρυα και καβγάδες, που όμως δεν οδηγούν πουθενά. Αυτού του είδους τα συμβόλαια είναι αδιάρρηκτα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι με το “timesharing” ή “share ownership” (όπως προσπαθούν να το προωθήσουν τα τελευταία χρόνια) ο πελάτης προαγοράζει τη διαμονή του σε ξενοδοχεία για τρία χρόνια (μικρό πακέτο), σε συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου, για παράδειγμα από τις 15 – 30 Μαΐου. Η περίοδος αυτή είναι συγκεκριμένη και δεν αλλάζει, έστω κι αν σε τρία χρόνια ο πελάτης θα έχει κάποιο κώλυμα τις ημέρες εκείνες.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα συμβόλαια των τριών έως πέντε ετών είναι τα λεγόμενα «μικρά πακέτα». Τα μεγάλα πακέτα προβλέπουν προπληρωμένες διακοπές από 10 έως 20 χρόνια.
Στη Ρόδο υπάρχει ισχυρός πυρήνας πωλητών αυτής της κατηγορίας. Στα σίγουρα στο τέλος όλα τα έγγραφα είναι νόμιμα. Οι εταιρείες αυτού του είδους δεν αγγίζονται νομικά, ωστόσο εκείνο που πρέπει να διερευνηθεί και να τερματιστεί είναι η πίεση που υφίστανται οι τουρίστες για να αγοράσουν τα πακέτα αυτά και η νομιμότητα της αδυναμίας άμεσης ακύρωσης χωρίς χρηματική ποινή.

Οι καλές τσιγγάνες
και οι… βίαιοι τουρίστες
Καινούργιο φαινόμενο στην τουριστική περίοδο είναι η μέθοδος που έχουν επιστρατεύσει οι τσιγγάνες για να απαιτούν λεφτά από τους τουρίστες. Πρόκειται για σκηνοθετημένη δραστηριότητα, που ανάλογη κατάφερε μόνο ο εθνικός μας συγγραφέας Ανδρέας Καρκαβίτσας στο αριστούργημά του «ο ζητιάνος».
Τις τελευταίες ημέρες οι τουρίστες έρχονται αντιμέτωποι με την ακόλουθη κατάσταση: Στη διάρκεια της βόλτας τους, τους προσεγγίζουν μικρά παιδιά, γόνοι τσιγγάνων και ζητιανεύουν για να αγοράσουν «bread», “milk” ή όποια άλλη λέξη έμαθαν να τη λένε στα Αγγλικά. Στην άρνηση των τουριστών να δώσουν λεφτά, τα παιδιά αυτά αρχίζουν να κλαίνε γοερά, κρατώντας τα μάγουλά τους, τα χέρια τους, τη μέση τους και ό,τι άλλο μπορούν για να δείξουν ότι «ο κακός τουρίστας τα έδειρε». Αμέσως τρέχει προς το μέρος της «συμπλοκής» η μάνα τσιγγάνα που αρχίζει τις ύβρεις, τις φωνές και ό,τι άλλο έχει  σπουδάσει στους δρόμους του μαχαλά.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι ένας τουρίστας μπερδεμένος, κάθιδρος και τρομαγμένος. Στις περισσότερες περιπτώσεις το πορτοφόλι ανοίγει και το συμβάν κλείνει με 10 ευρώ αποζημίωση στην τσιγγάνα με το πληγωμένο παιδί. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται ανά ώρα, προφανώς για να υπάρχει χρόνος να ανανεωθεί το φιλοθεάμον κοινό και να βρεθεί το κατάλληλο θύμα.
Τέτοιου είδους περιστατικά έχουν καταγραφεί στην είσοδο της Πύλης Ντ’ Αμπουάζ της Μεσαιωνικής Πόλης, όπου υπάρχουν σκοτεινές γωνιές και η πραγματικότητα εύκολα περιπλέκεται με τη σκευωρία των τσιγγάνων.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τον τελευταίο μήνα έχουν έρθει στη Ρόδο αρκετές δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες τσιγγάνοι με σκοπό να εκμεταλλευτούν την τουριστική περίοδο. Ηδη η παρουσία τους έχει γίνει αισθητή σε πολλά τουριστικά σημεία του νησιού, στα οποία αφήνουν μικρά παιδιά για να ζητιανεύουν. Τα παιδάκια κάθονται όλη μέρα στον ήλιο, σ’ ένα έργο που στη σκέψη τους είναι καταχωρημένο ως υποχρέωση που έχουν προς την οικογένειά τους.

Υπερχρεώσεις
για μπύρες και αναψυκτικά
Υπάρχουν κακοί επαγγελματίες και στην οργανωμένη, τουριστική αγορά. Είναι καθημερινό το φαινόμενο να διαμαρτύρονται οι τουρίστες για κακή ενημέρωση σε ό,τι αφορά τις χρεώσεις που θα τους γίνουν για τις μπύρες ή τα αναψυκτικά που θα καταναλώσουν σε καφετερίες και σνακ μπαρ.
Το πιο συνηθισμένο φαινόμενο είναι οι υπέρμετρες χρεώσεις για τις μπύρες που σερβίρονται σε ποτήρια, που έχουν το σχήμα μπότας. Οι τουρίστες που έχουν τη νοοτροπία της μπύρας σε τέτοια σκεύη (Γερμανοί, Βέλγοι, Ολλανδοί) συνήθως ζητούν 2 λίτρα μπύρας και fruit punch σε μεγάλο ποτήρι για την υπόλοιπη οικογένεια. Η μπύρα συνήθως είναι χύμα και το fruit punch περιέχει σόδα, με λίγο χυμό και αλκοόλ. Πάρα πολλές φορές οι τουρίστες αναφέρουν προς τους φίλους που απέκτησαν στη Ρόδο, ότι πλήρωσαν εξωφρενικά ακριβά αυτού του είδους τα ροφήματα. Τιμές ύψους 20 ευρώ για το κάθε τέτοιο ποτήρι, είναι το πιο συνηθισμένο παράπονο που αναφέρουν οι τουρίστες. Οι ίδιοι αναφέρουν ότι δεν τους ενημερώνει ποτέ και κανένας ότι πρόκειται να πληρώσουν τόσο υψηλό αντίτιμο για μπύρα και χυμούς.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο. Είναι πάρα πολλές οι φορές που οι τουρίστες έχουν παραπονεθεί για υψηλότατες χρεώσεις και που αναγκάστηκαν να πληρώσουν υπό την απειλή ότι σε αντίθετη περίπτωση θα κληθεί η αστυνομία.
Οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται χρόνια στην αγορά, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ποιοι είναι εκείνοι που με τρόπο δόλιο καθοδηγούν τους τουρίστες σε επιλογές τις οποίες τελικά πληρώνουν πάρα πολύ ακριβά.

Θα τους χάσουμε
όλους τους τουρίστες
Ενας από τους πιο γνωστούς, τους πιο παλιούς εστιάτορες της Ρόδου, τιμημένος με μεγάλα βραβεία και γνωστός σε όλο τον κόσμο για την εξαιρετική του ποιότητα, έδωσε χθες προς τη “Δημοκρατική” τον επίλογο όλου αυτού του ρεπορτάζ με τα αποτελέσματα της αδιαφορίας όλων μας. «Δεν χάσαμε τους καλούς τουρίστες. Τους διώξαμε. Με τη συμπεριφορά μας, με όλα αυτά τα άσχημα που αφήνουμε και συμβαίνουν στον πιο σπουδαίο τουριστικό προορισμό του κόσμου. Είναι αδύνατον τελικά ολόκληρη η αγορά να στενάζει επειδή οι επιτήδειοι κατάφεραν να μετατρέψουν τη Ρόδο σε παραμάγαζο της τσέπης τους. Από την αρχή της φετινής σεζόν έχει γίνει αισθητό το γεγονός ότι φέτος ολόκληρο το νησί ξεπουλήθηκε φθηνά, διότι οι καλοί, εκείνοι που δημιούργησαν το οικονομικό θαύμα, δεν θέλουν να μας ξαναδούν».