Επί αιώνες παρέμενε άγνωστο σε ποιόν ανήκε ο πυραμιδοειδής τάφος του 3ου π.Χ αιώνα στην περιοχή του Τουρκούτ, κοντά στη Μαρμαρίδα, βόρεια – βορειοανατολικά της Ρόδου.
Αυτό βέβαια δεν εμπόδιζε τους κατοίκους της περιοχής να επισκέπτονται το μνημείο, να προσεύχονται αλλά και να αφιερώνουν στον «άγιο» που, σύμφωνα με τη δοξασία είχε ταφεί εκεί.
Στον 2.300 ετών μνημειακό τάφο, οι κάτοικοι της περιοχής του Τουρκούτ αναζητούσαν απαντήσεις στις αγωνίες τους μέχρι και πριν από τέσσερις δεκαετίες. Τότε, μόλις έγινε κατανοητό ότι δεν ήταν κάποιο ιερό μέρος, οι λατρευτικές επισκέψεις σταμάτησαν και το μνημείο συλήθηκε.
Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Μιλιέτ, μόλις πρόσφατα οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε ποιόν ανήκε το πυραμιδοειδές ταφικό μνημείο: σε έναν αρχαίο Έλληνα πυγμάχο που έζησε πριν από 2.300 χρόνια. Όπως σημειώνει η εφημερίδα, ο πυγμάχος δεν είναι άλλος από τον Διαγόρα τον Ρόδιο, τη νίκη του οποίου στο αγώνισμα της Πυγμής στην Ολυμπιάδα του 464, ύμνησε ο ποιητής Πίνδαρος στον Ζ’ Ολυμπιόνικο ύμνο. Η παράδοση λέει ότι ο ύμνος αυτός είχε χαραχτεί με χρυσά γράμματα στον ναό της Αθηνάς στη Λίνδο. Εκτός από τον Διαγόρα Ολυμπιονίκες υπήρξαν οι 3 γιοι του και 2 εγγονοί του.
Μάλισα, κατά το ρεπορτάζ στην είσοδο του μνημείου είναι χαραγμένη επιγραφή, αποδιδόμενη στον ίδιο το Διαγόρα, ο οποίος φέρεται να προειδοποιεί πως «θα παρακαλουθώ τα πάντα ώστε κανείς δειλός να μην έρθει να καταστρέψει αυτό το μέρος».
Η προειδοποίηση του Διαγόρα, πάντως, δεν είχε αποτέλεσμα καθώς το μνημείο συλήθηκε σε άγνωστο χρόνο. Μεταξύ των γλυπτών που εκλάπησαν εκτιμάται ότι περιλαμβάνεται και ένα άγαλμα του ίδιου του Διαγόρα με τη σύζυγό του.
O Διαγόρας ο Ρόδιος ήταν φημισμένος πυγμάχος της αρχαιότητας. Δεν διακρίθηκε μόνο για τις νίκες του αλλά και την οικογένεια του. Τους γιους και τα εγγόνια του, που ακολούθησαν το δρόμο του και έγιναν σπουδαίοι Ολυμπιονίκες. Ο Διαγόρας τους μεταλαμπάδευσε τα αθλητικά ιδεώδη και εκείνοι την ημέρα του ολυμπιακού θριάμβου τους, για να του δείξουν το σεβασμό και την αγάπη τους, τον σήκωσαν στα χέρια και έκαναν μαζί του τον γύρο του θριάμβου στο κατάμεστο στάδιο της Ολυμπίας.
Νίκησε στο αγώνισμα της πυγμαχίας στην 79η Ολυμπιάδα το 464 π.Χ. Την νίκη του εξυμνεί ο Πίνδαρος στον Ζ’ Ολυμπιόνικο. Ο Διαγόρας ήταν επίσης περιοδονίκης (νικητής και των τεσσάρων πανελλήνιων αγώνων).
Σε προχωρημένη ηλικία το 448 π.Χ. ήταν παρών στην Ολυμπία όταν οι γιοί του Δαμάγητος και Ακουσίλαος στέφθηκαν Ολυμπιονίκες. Λέγεται ότι αμέσως μετά την ανακήρυξή τους σε Ολυμπιονίκες, οι γιοί του ανέβασαν τον πατέρα τους στους ώμους τους και τον περιέφεραν θριαμβευτικά στο στάδιο. Τότε ένας από τους θεατές αναφώνησε Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήση (Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο) και ο Διαγόρας εν μέσω των επευφημιών και πλήρης ευδαιμονίας άφησε την τελευταία του πνοή.
