«Για γέλια και για κλάματα» είναι, όπως σαφέστατα προκύπτει από νομίμως δημοσιευμένες αποφάσεις στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, επί Ιταλοκρατίας και συγκεκριμένα από την 29η Μαρτίου 1935, οι διεκδικήσεις Τούρκων πολιτών, με την ευλογία του καθεστώτος Ερντογάν, για αποζημιώσεις για την έκταση του γηπέδου του Διαγόρα Ρόδου, η οποία κατά τους ίδιους ανήκε στον παππού της οικογένειας που ζει σήμερα στην Τουρκία, όταν αυτός ήταν κάτοικος του νησιού επί ιταλικής κατοχής.
Δεν πρόκειται για κάτι απλό, αλλά για ένα τρομερό μηχανισμό διεκδίκησης «περιουσιών» Τούρκων που ζούσαν σε περιοχές, όπως τα Δωδεκάνησα, τα οποία έως το 1948 ανήκαν στην Ιταλία. Πρόκειται για νέο κεφάλαιο στο σκοτεινό σχέδιο Ερντογάν για τα 18 νησιά που διεκδικεί η Τουρκία.
Από την έρευνα της «δημοκρατικής» προέκυψε ότι το ακίνητο με κτηματολογική μερίδα ΚΜ3262 Γαιών Ρόδου, δημιουργήθηκε μετά από την συνένωση επιμέρους κτηματομερίδων επί Ιταλοκρατίας, αφού προηγήθηκε η απαλλοτρίωσή τους από τον Ιταλό κατακτητή κι ακολούθησε η μεταγραφή υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.
Σύμφωνα με δημοσίευμα τουρκικής εφημερίδας, που αναδημοσίευσε πρώτα, το pentapostagma.gr, Τούρκοι πολίτες που έμειναν εκτός της συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, όπως ο συγκεκριμένος πολίτης που μετανάστευσε από τη Ρόδο, όπου είχε γεννηθεί, κατείχαν τίτλους ιδιοκτησίας για τους οποίους οφείλει η Ελλάδα να αποζημιώσει, αποτελώντας ουσιαστικά νέο πεδίο δόξης λαμπρόν για ενδεχόμενες μαζικές προσφυγές απογόνων των Τούρκων που ζούσαν εκεί.
Τουρκική οικογένεια, ετοιμάζεται να μηνύσει το ελληνικό κράτος για την γη που θεωρεί ότι της ανήκει στην Ρόδο σε τουρκικό δικαστήριο στην Τουρκία!
Η γη που απαιτεί η οικογένεια σήμερα είναι η περιοχή του σταδίου του Διαγόρα στο νησί. Ο δικηγόρος της οικογενείας Ali Elbeyoğlu είπε ότι, «όταν ο πληθυσμός ανταλλάχθηκε (το 1922), το νησί της Ρόδου ήταν τότε εκτός συμφωνίας επειδή το είχαν υπό την κυριαρχία τους οι Ιταλοί. Οι Τούρκοι που μετανάστευσαν από τη Ρόδο και είχαν ακίνητα εκεί μπορούν να καταθέσουν μήνυση για να πάρουν πίσω αυτά τα αγαθά».
Ο ίδιος δικηγόρος Elbeyoğlu μίλησε για τη διαδικασία αυτή για την Ρόδο και τι πρέπει να γίνει:
«Την εποχή της ανταλλαγής, η Ρόδος δεν ανήκε στην ελληνική κυβέρνηση και κυριαρχούνταν από τους Ιταλούς. Το 1948, οι Ιταλοί παρέδωσαν τη Ρόδο ως αποζημίωση στην Ελλάδα για την ιταλική εισβολή του 1940. Καθώς η Ρόδος ενσωματώθηκε στην Ελλάδα, δεν ανήκε στο πλαίσιο των συμφωνιών ανταλλαγής πληθυσμών. Περίπου 2.000 μουσουλμάνοι Τούρκοι ζουν σήμερα στο νησί. Όσοι Τούρκοι μετανάστευσαν από τη Ρόδο και είχαν ακίνητη περιουσία τους εκεί μπορούν να προσφύγουν στην τουρκική δικαιοσύνη. Αυτή η περιουσία αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο του νησιού».
Οι μετανάστες δεν έφεραν μαζί τους τα έγγραφα που τους ανήκαν. Ωστόσο, το τουρκικό Κτηματολόγιο και το Τμήμα Αρχείου του Κτηματολογίου του συνόλου της γης καταγράφηκε σε υπολογιστή, ως «περιοχή έξω από τα σύνορα της Τουρκίας».
Έτσι μπορείτε να δείτε περιοχές που ανήκουν σε Τούρκους στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Σερβία, ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται οι πολίτες. Για τη Ρόδο, έχουμε τα πάντα στα αρχεία μας», καταλήγει ο ίδιος.
Ο ίδιος δικηγόρος, έμμισθος υπάλληλος του καθεστώτος Ερντογάν, δήλωσε επίσης «ότι οι Έλληνες που ζουν στην Κωνσταντινούπολη έχουν ανάλογα δικαιώματα βάσει της συμφωνίας ανταλλαγής. Οι Τούρκοι στη Ρόδο έχουν και αυτοί αυτό το ίδιο δικαίωμα. Για παράδειγμα, εκεί που βρίσκεται σήμερα το στάδιο Διαγόρα στη Ρόδο, ανήκει σε μια τουρκική οικογένεια. Σύμφωνα με τη συμφωνία ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας, η οικογένεια από την Τουρκία απαιτεί τα δικαιώματα επί της γης της στην Ελλάδα. Αυτή η περίπτωση είναι επίσης η πρώτη».
Για την ιστορία, οι μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες θεωρούν οι ίδιοι ότι είναι «Τούρκοι» στην καταγωγή, διότι δεν τους αναφέρει η συνθήκη της Λωζάνης, αφού τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα το 1948 με τα δεδομένα που ανέφερε η ιταλο-τουρκική συνθήκη του 1912, όταν τα νησιά είχαν περιέλθει στην κατοχή της Ρώμης.
Το θέμα της πώλησης γης, το οποίο οι Τούρκοι της Κω ισχυρίζονται ότι είναι ισλαμική ιερή γη, (Βακούφια) έγινε θέμα στον τουρκικό τύπο και βρέθηκε μάλιστα στα πρωτοσέλιδα.
Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι γη που ανήκει σε «τουρκικό» μουσουλμανικό ίδρυμα στο ελληνικό νησί της Κω (İstanköy τον αναφέρουν οι Τούρκοι) έχει τεθεί προς πώληση υπό την πίεση της ελληνικής κυβέρνησης, για την ανέγερση νοσοκομείου.
Στην ουσία οι μουσουλμάνοι που ζουν σε αυτά τα νησιά, είναι Έλληνες πολίτες, αλλά με την συνδρομή της τουρκικής κυβέρνησης, απαιτούν να εφαρμόζεται ο τουρκικός νόμος επί ελληνικού εδάφους, σε μια χώρα μέλος της ΕΕ, ενώ θέλουν να μην συμμετέχουν στην εφαρμογή των φορολογικών νόμων που ισχύουν για όλους τους Έλληνες πολίτες.
