• Δημοσιεύθηκαν ακόμη δύο αποφάσεις του Β΄ Τμήματος ενώ εκκρεμούν ακόμη δύο από τις 8 που ασκήθηκαν συνολικώς
Mε τις υπ’ αριθμ. Α600, Α601, Α602, Α603/2024 και Α606 και Α607/2024 αποφάσεις της επταμελούς συνθέσεως του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν ισάριθμες αναιρέσεις (εκκρεμούν ακόμη 2, η μία έχει προσδιοριστεί για τον Φλεβάρη του 2025) που άσκησε ο Δήμος Ρόδου κατά αποφάσεων του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς που δικαίωσαν την Καζίνο Ρόδου Α.Ε. στο μείζον θέμα της αναδρομικής διεκδίκησης ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.
Οπως έγραψε η «δημοκρατική», πριν ακόμη την κατάργηση του φόρου ως αντισυνταγματικού με τις υπ. αρ. 4504-05/2014 αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ και πριν επίσης ακόμη στη συνέχεια των ως άνω αποφάσεων, θεσπισθεί η διάταξη της παρ. 9 υποπ. Δ12 άρθρου 2 Ν. 4336/2015 με την οποία καταργήθηκε και δια νόμου ο ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. και επιπλέον ορίσθηκε ότι καταβληθέντα ποσά δεν αναζητούνται, η εταιρεία Καζίνο Α.Ε είχε ζητήσει την επιστροφή καταβληθέντων ποσών δια της υποβολής αντίστοιχων ανακλητικών δηλώσεων ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ., οι οποίες σιωπηρώς απορρίφθηκαν και στη συνέχεια, ασκήθηκαν οι παραπάνω δικαστικές προσφυγές ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου για τις επιστροφές καταβληθέντων ποσών.
Εκδόθηκαν 8 αποφάσεις του Γ’ Τμήματος του Μονομελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, οι οποίες είναι όλες απορριπτικές των εφέσεων του Δήμου Ρόδου και ο Δήμος Ρόδου ήλπιζε στην θετική έκβαση των αναιρέσεών του.
Πλην όμως ο Δήμος Ρόδου, που εκπροσωπήθηκε στο ΣτΕ από τον καθηγητή κ. Ιωάννη Ρέμελη, δεν κατόρθωσε να ανατρέψει τις αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς μέχρι στιγμής σε 6 εκ των 8 και όπως φαίνεται το δικαστήριο έχοντας ισχυρή τη νομολογία θα αποφανθεί ομοίως και στις δύο που εκκρεμούν.
O Δήμος Ρόδου στις δίκες ενώπιον του ΣτΕ παρέθεσε το από 13.8.2015 (δηλαδή την προτεραία της ψήφισης και δημοσίευσης του ν. 4336/2015 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του δημάρχου Ρόδου προς τους βουλευτές του νομού Δωδεκανήσου, στο οποίο περιεχόταν «αιτιολογική έκθεση – τροπολογία» για την κατάργηση του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ..
Με την έκθεση αυτή προτάθηκε να προστεθεί στη διάταξη περί κατάργησης του άρθρου 60 του ν. 2214/1994 το εξής εδάφιο:
«Εισπραχθέντα μέχρι σήμερα έσοδα του άρθρου 60 του ν. 2214/1994 δεν επιστρέφονται και σχετικές εκκρεμείς δίκες επιστροφής καταβληθέντων φόρων, προστίμων και προσαυξήσεων του άρθρου 60 του ν. 2214/1994 ως αδικαιολογήτως εισπραχθέντων ή από αιτία αδικαιολογήτου πλουτισμού ή από άλλη αιτία καταργούνται».
Κρίθηκε ωστόσο από το ΣτΕ ότι η ως άνω διάταξη, θεσπισθείσα μετά τη δημοσίευση των αποφάσεων του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου από προσφυγές της Καζίνο Ρόδου ΑΕ που είχαν προηγηθεί της εκδόσεως του νόμου για την κατάργηση του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. και μη καταλαμβάνουσα τις εκκρεμείς δίκες, δεν ήταν εφαρμοστέα.
Ο δε περί του αντιθέτου ισχυρισμός του Δήμου, κατά τον οποίο η πρόθεση του νομοθέτη να καταλάβει και τις εκκρεμείς δίκες προκύπτει από το προαναφερθέν μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του δημάρχου Ρόδου, απορρίφθηκε, ανεξαρτήτως εάν το μήνυμα αυτό περιήλθε, κατά περιεχόμενο, πράγματι σε γνώση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων κατά τη φάση της επεξεργασίας του σχεδίου νόμου και εάν κατέστη, επομένως, στοιχείο των προπαρασκευαστικών εργασιών.
Και τούτο, όπως τονίζεται στις αποφάσεις του ΣτΕ, διότι ο νομοθέτης δεν υιοθέτησε την προταθείσα διατύπωση της ρύθμισης, η οποία αναφερόταν ρητώς σε κατάργηση των εκκρεμών δικών.
Με τις αποφάσεις του ΣτΕ ουσιαστικά ο Δήμος Ρόδου θα πρέπει να επιστρέψει στην Καζίνο Ρόδου ΑΕ φόρους του είδους που κατεβλήθηκαν από το 2003 μέχρι την κατάργησή τους.
Θυμίζουμε ότι οι αποφάσεις εκδόθηκαν και καθαρογράφηκαν σε μια περίοδο που εκκινούν επισήμως οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της μίσθωσης του «Ξενοδοχείου των Ρόδων» («Grande Albergo Delle Rose») του Δήμου Ρόδου και της εταιρείας.
Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας προβλέπονται, όπως έγραψε η «δημοκρατική», από την σύμβαση μίσθωσης συγκεκριμένες προθεσμίες ενώ ως γνωστόν είναι ακόμη νωπές οι μνήμες, παρά τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, από την μη υλοποίηση των υπεσχημένων έργων αντισταθμιστικού χαρακτήρα προβλεπόμενου ύψους 20 δισ. δρχ. τότε στην πόλη της Ρόδου.
