Σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια βρέφους, ηλικίας 13 μηνών, παραπέμφθηκαν με απευθείας κλήση της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Ρόδου, τρείς ιατροί του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου.
Ο πρώτος, με την ιδιότητα του ειδικευμένου παιδιάτρου, που υπηρετούσε στην Παιδιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου και ο δεύτερος κατηγορούμενος με την ιδιότητα του ειδικευμένου παιδιάτρου της ίδιας κλινικής, φέρονται ότι, τόσο κατά την πρώτη εξέταση του βρέφους, στις 14-10-2010, όσο και κατά την εισαγωγή του στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών στις 5-11-2010, δεν επέδειξαν την απαιτούμενη, εκ της ιδιότητάς τους, επιμέλεια και προσοχή και δη δεν κατέβαλαν την απαιτούμενη, κατ’ αντικειμενική κρίση, προσοχή, που όφειλαν να καταβάλουν, για να προβλέψουν και να αποτρέψουν το θάνατό του.
Το βρέφος εισήχθη και νοσηλεύτηκε αρχικά στην Παιδιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου στις 29-7-2010 με συμπτώματα πυρετικών σπασμών και έλαβε εξιτήριο στις 30-7-2010 με διάγνωση «πυρετικοί σπασμοί».
Κατά την έξοδό του δε δόθηκαν οδηγίες στους γονείς για την αντιμετώπιση σπασμών με τη λήψη φαρμάκου και καθησυχάστηκαν από τους θεράποντες ιατρούς, καθώς το φαινόμενο των πυρετικών σπασμών είναι αρκετά σύνηθες σε βρέφη και παιδιά μέχρι την ηλικία των 5 ετών.
Στη συνέχεια, στις 14-10-2010 το βρέφος εισήλθε εκ νέου στην Παιδιατρική Κλινική, καθώς είχε παρουσιάσει σπασμούς, χωρίς όμως να συνοδεύονται από εμφάνιση πυρετού, εξήλθε δε στις 15-10-2015 με διάγνωση «απύρετοι σπασμοί».
Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του εξετάστηκε από τους δύο πρώτους κατηγορούμενους, οι οποίοι φέρονται να έδωσαν οδηγίες για την αντιμετώπιση των σπασμών στους γονείς του βρέφους με λήψη φαρμάκου και έγινε σύσταση από αμφότερους να πραγματοποιηθεί στο βρέφος με επιμέλεια των γονέων ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και μαγνητική τομογραφία σε εξειδικευμένο κέντρο.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο οι γιατροί ήταν ιδιαιτέρως καθησυχαστικοί απέναντι στους γονείς και όχι μόνο δεν επεσήμαναν τους κινδύνους από την καθυστέρηση διεξαγωγής περαιτέρω εξετάσεων, αλλά τους είπαν ότι δεν συντρέχει λόγος βιασύνης καθώς μπορούν να προβούν στις εν λόγω εξετάσεις ακόμη και μετά την πάροδο δύο μηνών.
Έτσι οι γονείς του βρέφους δεν έσπευσαν να πραγματοποιήσουν άμεσα το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και τη μαγνητική τομογραφία, παρά προγραμμάτισαν την επίσκεψή τους σε εξειδικευμένο κέντρο της Θεσσαλονίκης προς τούτο στις 8 Νοεμβρίου 2010, όμως το βρέφος, ηλικίας 13 μηνών, παρουσίασε νέο επεισόδιο σπασμών στις 5 Νοεμβρίου 2010, οπότε και απεβίωσε.
Σύμφωνα δε με την από 20-12-2011 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας – νεκροτομής, αιτία θανάτου ήταν η πνευμονική εισρόφηση εξαιτίας των επεισοδίων σπασμών, ενώ η αιτία σπασμών πιθανολογείται ότι συνδέεται με «παλαιό κάταγμα του θόλου του κρανίου που είναι συμβατό με πτώση του βρέφους, πρόσκρουση της κεφαλής σε σκληρή επιφάνεια και πιθανή επακόλουθη εγκεφαλική βλάβη».
Οι ίδιοι κατηγορούμενοι φέρονται παραπέρα την 5-11-2010 να μην επέδειξαν την απαιτούμενη επιμέλεια και προσοχή όταν περί τις 3.30π.μ. το βρέφος παρουσίασε στον ύπνο του τονικοκλονικές συσπάσεις και διεκομίσθη στο Τ.Ε.Π. Π/Δ του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου με απώλεια συνείδησης, προσήλωση βλέμματος και σιελόρροια, τα συμπτώματα δε αυτά ήταν επίμονα χωρίς βελτίωση. Στη συνέχεια δυο φορές παρουσίασε πτώση κορεσμού και σφύξεων και επανήλθε χωρίς θεραπευτική παρέμβαση.
Ο πρώτος κατηγορούμενος, ο οποίος βρισκόταν τα ξημερώματα της 5ης-11-2010 σε εφημερία ετοιμότητας στην οικία του ειδοποιήθηκε από την τρίτη κατηγορούμενη, εφημερεύουσα ειδικευόμενη ιατρό, περί ώρα 04.50π.μ. για την κατάσταση του βρέφους και φέρεται να μην έσπευσε αμέσως στην Παιδιατρική Κλινική, παρά περιορίστηκε στη χορήγηση οδηγιών μέσω τηλεφώνου.
Αποτέλεσμα της καθυστερημένης μετάβασής του στο νοσοκομείο αλλά και της καθυστερημένης ειδοποίησης εκ μέρους του δεύτερου κατηγορούμενου, ήταν να καθυστερήσει η διασωλήνωση του βρέφους αλλά και να μην αποφασιστεί άμεσα η αεροδιακομιδή του σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας άλλου Νοσοκομείου, με αποτέλεσμα το θάνατό του.
Οι ιατροί αρνούνται κατηγορηματικά τα όσα τους αποδίδονται και ισχυρίζονται μεταξύ άλλων ότι είχαν δοθεί σαφείς οδηγίες για έλεγχο του βρέφους σε εξειδικευμένο κέντρο. Υποστηρίζουν ότι τηρήθηκε το πρωτόκολλο και δόθηκε η προβλεπτόμενη φαρμακευτική αγωγή. Ισχυρίζονται ότι χορηγήθηκαν αντιεπιληπτικά φάρμακα και έγιναν όλες οι ενέργειες που προβλέπονται για να ανακάμψει. Διατείνονται παραπέρα ότι δεν είχαν ενημερωθεί ότι το βρέφος είχε υποστεί κάταγμα κρανίου.
Την πολιτική αγωγή εκπροσωπούν οι δικηγόροι κ.κ. Ν. Εμμανουηλίδης (Αθηνών) και Μύριαμ Νεοφύτου.
Σε δίκη 3 γιατροί του Νοσοκομείου Ρόδου με την κατηγορία ανθρωποκτονίας βρέφους από αμέλεια
Αντιλαμβάνομαι τον πόνο των γονιών, αλλά οι γιατροί θα αθωωθουν. Κάθε φορα που κάποιος πεθαίνει, δεν γίνεται να πάει ένας γιατρός φυλακή. Εκτός κι αν πρόκειται για εγκληματική αμέλεια (π.χ. 20 άτομα τυφλώθηκαν από λοίμωξη λόγω μη αποστειρωμενου χειρουργείου). Οι δικαστές δεν είναι καταδικαστικό όταν πεθαίνει κόσμος στα χέρια γιατρών. Πολλές φορές μάλιστα, οι γιατροί συγκαλύπτουν τους άλλους γιατρούς (Νομικά), αλλά τους ισοπεδώνουν με το δικό τους τρόπο (επαγγελματικά).