• Επικαλούνται έγγραφο της cosmote από το οποίο φέρεται να προκύπτει ότι έγινε χρήση του από άγνωστους μετά την δολοφονία! • Διατείνονται ότι δεν έγινε ενδελεχής έρευνα και ότι το κινητό δεν χάθηκε στην θάλασσα των Πεύκων!
Για την 19η Σεπτεμβρίου 2023 έχει προσδιοριστεί μετά από αναβολή η συζήτηση ενώπιον του ΣΤ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου των αιτήσεων αναιρέσεων που άσκησαν ο 26χρονος Ροδίτης και ο 24χρονος συγκατηγορούμενός του αλβανικής καταγωγής, τελεσιδίκως καταδικασθέντες σε ισόβια και 15 έτη κάθειρξη από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας και του ομαδικού βιασμού της νεαρής φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, τον Νοέμβριο του 2018 στη Ρόδο.
Στο πλαίσιο των αιτήσεων αναιρέσεών τους ο 26χρονος ημεδαπός δια του συνηγόρου του κ. Χάρη Αμπράζη, διατείνεται ότι δεν έχουν διερευνηθεί σωστά πολλά στοιχεία της δικογραφίας και κυρίως οι επικοινωνίες που είχε το τηλέφωνο της Ελένης Τοπαλούδη μετά το θάνατό της!!.
Ισχυρίζεται ειδικότερα ότι εσφαλμένα έκρινε το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών ότι το τηλέφωνο έπεσε στο βυθό της θάλασσας, αφού από έγγραφο της Cosmote, που υπάρχει στην δικογραφία προκύπτει ότι το τηλέφωνο είχε επικοινωνίες μέσω γραπτών μηνυμάτων μετά το θάνατό της!.
Το κινητό αυτό, σύμφωνα με τους ίδιους ισχυρισμούς, έχει επικοινωνίες με τηλέφωνο “πακιστανικό” όπως χαρακτηρίζεται .
Φέρεται να προκύπτουν ειδικότερα 3 χρήσεις του κινητού την 28η Νοεμβρίου 2018, την 30η Νοεμβρίου 2018 και ένα μήνυμα από φίλη της την 1η Δεκεμβρίου 2018.
Θυμίζουμε ότι οι δύο καταδικασθέντες έχουν κριθεί συγκεκριμένα ένοχοι για το ό,τι εντός του χρονικού διαστήματος από τις βραδινές ώρες της 27ης Νοεμβρίου 2018 έως και τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Νοεμβρίου 2018, ο δεύτερος, ο οποίος γνώρισε την Ελένη Τοπαλούδη του Ιωάννη προ μίας περίπου εβδομάδας και ο πρώτος, έχοντας προαποφασίσει να τελέσουν από κοινού το αδίκημα του βιασμού αφού μετέβησαν στην οικία της, η οποία ευρίσκετο στην πόλη της Ρόδου επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως, με όχημα ιδιοκτησίας του πατέρα του πρώτου, την παρέλαβαν και μετέβησαν στην εξοχική κατοικία των γονέων του στην περιοχή των Πεύκων Λίνδου.
Κρίθηκαν ένοχοι για το ό,τι την βίασαν, παράλληλα και διαδοχικά, ασκώντας επ’ αυτής σωματική βία, σφίγγοντάς την στην τραχηλική χώρα, καταφέροντάς της παράλληλα γρονθοκοπήματα και απειλώντας τη ζωή και τη σωματική της ακεραιότητα με μαχαίρι. Ενώ ήταν αβοήθητη, έρμαιο στις σεξουαλικές διαθέσεις τους, την εξανάγκασαν να ανεχθεί επιπλέον ασελγείς πράξεις.
Στην προβαλλόμενη δε άρνησή της να προβεί σε ασελγή πράξη, οι κατηγορούμενοι, την γρονθοκόπησαν με δύναμη στο πρόσωπο, με συνέπεια εκείνη να ζαλιστεί και να χάσει στιγμιαία τις αισθήσεις της. Ανακτώντας μετά από λίγο τις αισθήσεις της δήλωσε στους κατηγορούμενους την πρόθεσή της να τους καταγγείλει στην αστυνομία και ενώ παρέμενε εξασθενημένη και σε σχεδόν λιπόθυμη κατάσταση εξαιτίας του βαρέως τραυματισμού της, κατάφεραν αλλεπάλληλα πλήγματα με γροθιές και σίδερο σιδερώματος στην κεφαλή της, ενώ επιπλέον επιχείρησαν να την θανατώσουν και δια στραγγαλισμού.
Στη συνέχεια, κι ενώ έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, την μετέφεραν γυμνή (ακριβέστερα φορώντας μόνο το στηθόδεσμό της) σε απόκρημνη βραχώδη περιοχή στον όρμο «Φώκια» και έριψαν το σώμα της από ύψος περίπου 10 μ. στη θάλασσα.
Από την ενέργειά τους αυτή σε συνδυασμό με τις ήδη προκληθείσες στην παθούσα σωματικές βλάβες επήλθε ο θάνατός της συνεπεία πνιγμού.
Στην αίτηση αναιρέσεως που άσκησε ο Ροδίτης αρνείται την τέλεση των αδικημάτων για τα οποία έχει κριθεί ένοχος και διατείνεται, πέραν των νομικών λόγων που προβάλλει και επί της ουσίας, πως είναι ένας αριστερόχειρας που του επιβλήθηκε η ποινή των ισοβίων για μία ανθρωποκτονία που έγινε από δεξιόχειρα, επιπλέον του επιβλήθηκε η ανώτατη ποινή των 15 ετών για ένα βιασμό ενώ δεν είχε στύση!
Ισχυρίζεται ότι ο συγκατηγορούμενός του μετέφερε μόνος την κοπέλα, πράγμα που όπως διατείνεται εξέθεσε τόσο στο πρωτόδικο δικαστήριο όσο και στο εφετείο.
Διατείνεται ότι το χτύπημα με το σίδερο έγινε από δεξιόχειρα, ομοίως και τα τραύματα με το μαχαίρι.
Υποστηρίζει ακόμη ότι μόνο τα παπούτσια του συγκατηγορούμενού του βρέθηκαν με αίματα πεταμένα στα βράχια και ισχυρίζεται ότι αυτό μαρτυρά ότι μόνον εκείνος μετέφερε το άψυχο σώμα της.
