Για το κύμα κανιβαλισμού, που σάρωσε από «πρόθυμες» ομάδες κρούσης τα σόσιαλ μίντια, τι να πει κανείς; Θλίψη! Σε αυτό το παιχνίδι που κυριαρχεί η ιδεοληψία και η δημιουργία εντυπώσεων από τις πολιτικές δυνάμεις, οι δημοκρατικοί πολίτες πρέπει να είναι πολύ συγκρατημένοι στις εκδηλώσεις τους ακόμα κι όταν το θέμα αφορά τραγικά γεγονότα όπως ο θάνατος του παιδιού στη νησίδα στον Έβρο. Είναι όντως δυσάρεστο να πεθαίνει αβοήθητο, από τσίμπημα σκορπιού, ένα παιδί πέντε ετών. Δεν είναι η πρώτη τραγική περίπτωση με απώλεια ζωής πρόσφυγα ή μετανάστη που αναζητεί έξοδο από τον εφιάλτη που ζούσε. Και δυστυχώς, δεν θα είναι η τελευταία. Μπροστά λοιπόν, σε αυτή τη δραματική πτυχή της ανθρώπινης ιστορίας, το μόνο που δεν πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία, ειδικά όσοι έχουν τη δυνατότητα ή και την ισχύ να παρέμβουν, είναι το να ριχνόμαστε σε αρένα αλληλοεξόντωσης
Θλίψη!
