Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου θα αναβιώσει η ένδικη διαφορά του υποκαταστήματος της πρώην Λαϊκής Τράπεζας της Ρόδου, με τρεις κατοίκους του νησιού, μεταξύ των οποίων και ενός περιφερειακού συμβούλου, για την εξόφληση απαίτησης της πρώτης από αλληλόχρεο λογαριασμό, με υπόλοιπο ύψους 117.065,16 ευρώ από το έτος 2005!
Η υπόθεση επανήλθε στο προσκήνιο μετά την άσκηση εκούσιας αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, από την Τράπεζα Πειραιώς, διάδοχο της ως άνω τράπεζας και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς οι αντίδικοι της διατείνονται μεταξύ άλλων σε ανακοπή τους, που ασκήθηκε τον Μαϊο του 2009 και δεν εξετάστηκε, ότι συγκαταλέγονται μεταξύ των θυμάτων του παρατραπεζικού κυκλώματος, που είχε αποκαλύψει η «δημοκρατική».
Η Τράπεζα Πειραιώς ανέθεσε συγκεκριμένα στο δικηγορικό γραφείο Μακρίδη την άσκηση της ως άνω πρόσθετης παρέμβασης και την επαναφορά με κλήση της ανακοπής, που εκκρεμεί προς εκδίκαση, ενώ η όλη αντιδικία αναμένεται να προσλάβει διαστάσεις.
Η Τράπεζα Πειραιώς δηλώνει ότι τυγχάνει κύρια της επιδικασθείσας αξίωσης της δικαιοπαρόχου, όσο και του ουσιαστικού δικαιώματος για επίσπευση της αναγκαστικής εκτέλεσης δυνάμει της διαταγής πληρωμής, που έχει εκδώσει από το έτος 2005.
Με τη διαταγή πληρωμής διατάχθηκαν οι αντίδικοι να της καταβάλουν χρέος ύψους 69.910,22 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας-πλην του κονδυλίου των τόκων-, υπολογιζομένων με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας, από 22-04-2005 πλέον εξόδων και μέχρι την εξόφληση, που προέρχεται από σύμβαση χορήγησης πίστωσης σε ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό.
Ο αλληλόχρεος λογαριασμός καταρτίσθηκε και υπογράφηκε στη Ρόδο την 1η Αυγούστου 2003, μεταξύ της τράπεζας και του περιφερειακού συμβούλου, την οποία την ίδια ημέρα στην Ρόδο εγγυήθηκε νόμιμα και ανεπιφύλακτα ο δεύτερος και η τρίτη των καθ ων ως εγγυητές, ευθυνόμενοι ως αλληλέγγυα και εις ολόκληρο ως πρωτοφειλέτες.
Χορηγήθηκε στον πρώτο, πίστωση σε ανοιχτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, ποσού 60.000 ευρώ, εντόκως.
Οι δύο εγγυητές είχαν ασκήσει ανακοπή, ενώ στην πορεία ασκήθηκε και δεύτερη και από τους τρείς με αποτέλεσμα να προκύψει θέμα εκκρεμοδικίας.
Στην δεύτερη ανακοπή που ασκήθηκε υποστηρίζεται μεταξύ άλλων ότι η διαταγή πληρωμής εκδόθηκε καταχρηστικώς, διότι η σύμβαση ανοιχτού αλληλόχρεου λογαριασμού ήταν μη νόμιμη και προϊόν απάτης και υπεξαίρεσης υπαλλήλου της πρώην Λαϊκής Τράπεζας.
Γίνεται μνεία σε δημοσιεύματα για το τραπεζικό σκάνδαλο στο υποκατάστημα της τράπεζας το Νοέμβριο του 2003 και τονίζεται ότι η αίτηση για την έκδοση της διαταγής πληρωμής έγινε τον Μάιο του 2005. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι όταν εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής έλαβαν τη διαβεβαίωση από υπάλληλο της τράπεζας ότι δεν θα προχωρούσε στην εκτέλεσή της, λόγω των συνταρακτικών γεγονότων που είχαν εκτυλιχθεί στο υποκατάστημα και μέχρι την 29η Απριλίου 2009 δεν τους είχε οχλήσει κανείς για την καταβολή του οφειλόμενου ποσού.
Στο προσκήνιο η ένδικη διαφορά της πρ. Λαϊκής Τράπεζας με 3 ιδιώτες
