-Ευδοκίμησαν οι πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο Δωδεκανήσιος Υπουργός
Η απαίτηση όλων φορέων της Δωδεκανήσου, είχαν να κάνουν με τον τρόπο προσδιορισμού της κοινόχρηστης ζώνης του αιγιαλού και της παραλίας στο Νομό Δωδεκανήσου σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδος, ο οποίος ίσχυε από την Ιταλική κατοχή έως και σήμερα, ως τοπικό δίκαιο όπως παρακάτω:
Στις περιοχές εκτός των ορίων οικισμών – πόλεως και σύμφωνα με το άρθρο 3 του ΚΔ 132/29, ο αιγιαλός είναι η συνήθης ανάβαση του χειμερίου κύματος προσαυξημένη κατά 12 μέτρα και αν η συνεχής πολυγωνική γραμμή τέμνει τα προς την θάλασσα όρια των ιδιοκτησιών, τότε δεν χαράσσεται γραμμή παραλίας. Στην περίπτωση κατά την οποίαν η παραπάνω πολυγωνική γραμμή του αιγιαλού δεν τέμνει τα προς την θάλασσα όρια των ιδιοκτησιών, τότε χαράσσεται παραλία επί των ορίων των προς την θάλασσα ιδιοκτησιών. Και σε αυτή την περίπτωση η γραμμή παραλίας ταυτίζεται με τα προς την θάλασσα όρια των ιδιοκτησιών.
Αντιθέτως, στις περιοχές εκτός Νομού Δωδεκανήσου, η γραμμή του αιγιαλού χαράσσεται σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 5 του Ν. 2971/2001 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, όπου ο αιγιαλός είναι η συνήθης ανάβαση του χειμερίου κύματος για τις εντός και εκτός σχεδίου πόλεων περιοχές.
Αν η αρμόδια επιτροπή του άρθρου 3 κρίνει ότι ο κοινόχρηστος χώρος του αιγιαλού που προσδιορίστηκε με την ως άνω διαδικασία δεν επαρκεί και δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του κοινού, μπορεί να προσδιορίσει παραλία (έως 50 μέτρα) η οποία δύναται να συμπεριλάβει ακόμα και ιδιωτική έκταση η όποια απαλλοτριώνεται λόγω δημόσιας ωφέλειας.
Μετά από πολλαπλές, διά ζώσης και διαδικτυακές επαφές του Υφυπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Γιάννη Παππά, με τον Υπ.Οικονομικών κ. Χατζηδάκη και την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, αποκαθίσταται η ανισότητα μεταξύ της Δωδεκανήσου και της λοιπής Ελλάδας.
Με την επικείμενη μετάπτωση των Κτηματολογικών Γραφείων Ρόδου και Κω – Λέρου στο Εθνικό Κτηματολόγιο, θα εναρμονισθεί η διαδικασία χάραξης ορίων αιγιαλού και παραλίας και στα Δωδεκάνησα, όπως ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Προς αποκατάσταση της συγκεκριμένης αδικίας, καταργείται άμεσα το άρθρο 26 του Ν. 2971/01 .
Η διάταξη που συμφωνήθηκε από τον κ. Παππά και τους συνεργάτες του Υπ. Οικονομικών και καλύπτει το σύνολο των Δωδεκανησίων, έγινε τελικά δεκτή και εντάχθηκε στο κείμενο του υπό ψήφιση νομοθετήματος.
«Ήρθε η ώρα, της αποκατάστασης, μιας παράλογης ανισότητας, εις βάρος των Δωδεκανησίων» δήλωσε ο Υφυπουργός Ναυτιλίας, Βουλευτής Δωδεκανήσου Γιάννης Παππάς, ο οποίος, ευχαρίστησε τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Χατζηδάκη, για την κατανόηση του λογικού, τους συνεργάτες του και τον περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργο Χατζημάρκο για την επιμονή και την άψογη συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών, που είχαν ως αποτέλεσμα, το λογικό για τους Δωδεκανήσιους αποτέλεσμα.
Το νομοθέτημα αυτούσιο
Παράγραφος 9 του άρθρου 23, του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις»
9.Ο παρών και οι διατάξεις του ν. 2971/2001 (Α’ 285) που παραμένουν σε ισχύ εφαρμόζονται και στις Περιφερειακές Ενότητες Ρόδου, Κω, Καρπάθου και Καλύμνου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Οι αιγιαλοί, οι παραλίες και οι παλαιοί αιγιαλοί στις Περιφερειακές Ενότητες Ρόδου, Κω, Καρπάθου και Καλύμνου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου οριοθετούνται σύμφωνα με το άρθρο 5. Εκτάσεις που ανήκαν στη δημόσια κτήση του Δημοσίου, σύμφωνα με την περ. α) του άρθρου 3 του Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου (Κυβερνητικό Διάταγμα 132/1929 που διατηρήθηκε σε ισχύ σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 510/1947, Α΄ 298), ανήκουν από την έναρξη ισχύος του παρόντος στην ιδιωτική του περιουσία.
Άρθρο 24 παρ. 1
1. Από την έναρξη ισχύος του νόμου καταργούνται τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 7Α, 9, 10, 13, οι παρ. 6, 7, 8, 10 και 11 του άρθρου 15 και τα άρθρα 16Α, 26, 27 και 29 του ν. 2971/2001 (Α΄ 285), περί αιγιαλών και παραλιών, υπό την επιφύλαξη της παρ. 2 του παρόντος και της παρ. 8 του άρθρου 23
«Συμβολή και στήριξη όλων, για αποκατάσταση της αδικίας εναντίον της Δωδεκανήσου»
Ομογνωμία για την αποκατάσταση της οφθαλμοφανούς αδικίας ενός και πλέον αιώνα – ευφυολόγημα του Ιταλού κατακτητή εναντίον των Δωδεκανησίων – ζήτησε ο Αναπληρωτής Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Απόστολος Ασπράκης, από το Περιφερειακό Συμβούλιο.
Σε εισήγησή του, στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου «Περί κατάργησης του Άρθρου 26 του Ν_2971_01 με το οποίο, διατηρείται ο κτηματολογικός κανονισμός Ρόδου, Κω και Λέρου,
αφού τόνισε ότι, καμία πολιτική βαθμίδα, δεν κατάφερε στο παρελθόν, να δράσει καταλυτικά, ώστε, να συμβάλει στην προσπάθεια που γίνεται αυτή τη στιγμή και σε κυβερνητικό επίπεδο, ο κ. Ασπράκης, ζήτησε από τους παριστάμενους να συμβάλουν στην θετική ανταπόκριση επί του θέματος, δηλώνοντας μεταξύ άλλων: «Καλούμαστε σήμερα, εδώ, στο Περιφερειακό Συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου, να συμφωνήσουμε εναντίον της αδικίας , διάρκειας ενός αιώνα, εναντίον των συμπατριωτών μας. Ένα ζήτημα, που ταλαιπωρεί για δεκαετίες τους Δωδεκανήσιους. Παρόλα αυτά, καμία πολιτική βαθμίδα, δεν ανέλαβε στο παρελθόν την πρωτοβουλία της αλλαγής, παρά τις χιλιάδες διαμαρτυρίες των συμπατριωτών μας.
Το Κτηματολόγιο για τα νησιά της Δωδεκανήσου θεσμοθετήθηκε στις 22.8.1925 με την αρ. 46 Διάταξη του Ιταλού Διοικητή. Ο Κανονισμός αυτός δεν είχε σκοπό την προστασία της ιδιοκτησίας όπως αναφέρεται στο άρθρο 18 του Συντάγματός μας. Μάρτυς ο ίδιος ο Μουσολίνι, που το 1923 έστειλε ένα γράμμα στον τότε Διοικητή Μάριο Λάγκο που τον παρακινούσε να επιβάλει ένα δίκαιο που να του δίνει τη δυνατότητα να πάρει με διάφορους τρόπους τη γη από τους κατοίκους.
Η δυσχερής εξέλιξη των πραγμάτων, έφερε το σημερινό αποτέλεσμα, όπου οι Δωδεκανήσιοι ταλαιπωρούνται, έχοντας πολύχρονη ανασφάλεια για τις ιδιοκτησίες τους». Επεξηγηματικά, ο κ. Ασπράκης τόνισε: «Μια από τις βασικές ανάγκες της τότε Διοίκησης ήταν η άμυνα του νησιού από την θάλασσα. Ως εκ τούτου προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αποσπάσουν ιδιοκτησίες, που θα μπορούσαν να τους δημιουργήσουν προβλήματα. Ο Κανονισμός αυτός τροποποιήθηκε με την 132/1929 Απόφαση του Ιταλού Διοικητή. Ο Κτηματολογικός Κανονισμός στο άρθρο 3 καθορίζει τα κτήματα κοινής χρήσεως. Μεταξύ αυτών είναι και ο αιγιαλός που καθορίζεται από το όριο των πιο υψηλών αναβάσεων της θάλασσας και στις εκτός σχεδίου και οικισμών περιοχές προσαυξάνεται κατά 12 μέτρα. Επίσης καθορίζει ως παραλίες μέχρι το όριο κάθε άλλης ιδιοκτησίας δημόσιας ή ιδιωτικής. Βλέπουμε λοιπόν καθαρά την προσπάθεια να οικειοποιηθεί η τότε Διοίκηση όσο μεγαλύτερο μέρος μπορούσε για δικό της λογαριασμό στο παραλιακό μέτωπο. Στην πράξη όμως η Ιταλική Διοίκηση δεν εφάρμοσε αυτήν την διάταξη αλλά καθόρισε αυθαίρετα τον αιγιαλό. Στην υπόλοιπη ελληνική επικράτεια ο αιγιαλός είναι η συνήθης ανάβαση του χειμερίου κύματος.
Για τους χειμάρρους, που το ιταλικό κτηματολόγιο θεώρησε δημόσια κτήματα, το Ελληνικό Κράτος έχει αποδεχτεί ότι, εφόσον μετατοπίζονται μέσα σε ιδιόκτητα γήπεδα, οι αποχαρακτηρισμένες λωρίδες που κατά το κτηματολόγιο ανήκουν στο δημόσιο μπορούν να υπαχθούν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και να εκποιηθούν. Επίσης το Ελληνικό Κράτος, έχοντας υπόψη αυτό το πνεύμα του Ιταλικού νόμου, καθιέρωσε και την επιστροφή στους αρχικούς ιδιοκτήτες των κτημάτων τους. Δεν είδε όμως με το ίδιο πνεύμα και την περίπτωση στις παραλίες. Έτσι επέβαλε με το άρθρο 26 του Ν. 2971/2001 να γίνεται η χάραξη των ορίων του αιγιαλού και της παραλίας βάσει του άρθρου 3 του Ιταλικού Κτηματολογικού Κανονισμού. Η άμεση λοιπόν κατάργηση αυτού του άρθρου και η εναρμόνιση του δικαίου στα νησιά με την υπόλοιπη επικράτεια είναι αναγκαία και δίκαιη, ενώ σε αντίθετη περίπτωση διατηρείται μια αδικία που επέβαλε ο κατακτητής. Ολοκληρώνοντας, θέλω να τονίσω, πως, η αποκατάσταση του ζητήματος, είναι δικαίωμα των συμπατριωτών μας. Καλώ όλους, να το στηρίξουμε με δύναμη και απόλυτη συνείδηση».
