Από τον Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο νόμου «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις» (https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c8827c35-4399-4fbb-8ea6-aebdc768f4f7/12501115.pdf)
Στο σχέδιο νόμου προστέθηκε 9η παράγραφος στο άρθρο 23 (μεταβατικές διατάξεις) , παρότι δεν υπήρχε στη διαβούλευση, σύμφωνα με την οποία θα εφαρμόζονται και στα Δωδεκάνησα πλέον ο υπό ψήφιση νόμος και οι διατηρούμενες διατάξεις του ν. 2971/2001 (ΦΕΚ Α’ 285). Οι εκτάσεις που ανήκαν στη δημόσια κτήση του Δημοσίου, σύμφωνα με τον Κτηματολογικού Κανονισμό Δωδεκανήσου (Κυβερνητικό Διάταγμα 132/1929 που διατηρήθηκε σε ισχύ σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 510/1947, Α’ 298), θα ανήκουν από την έναρξη ισχύος του νόμου στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου.
Καταργείται δηλαδή στην ουσία το άρθρο 26 του ν. 2971/2001 που όριζε ότι στη Δωδεκάνησο κατισχύουν όλων των άλλων διατάξεων εκείνες του Κυβερνητικού διατάγματος 132/1929 περί Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου που διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 8 του ν. 510/1947 (ΦΕΚ Α’ 298)
Η λαθροχειρία
Παρόλο που το σχέδιο νόμου έτσι όπως είχε δοθεί στη διαβούλευση είχε ειδικό άρθρο καταργούμενων διατάξεων, δεν συμπεριελήφθη σε αυτές το άρθρο 26 του ν. 2971 και συνεπώς δεν έχει υποβληθεί καθόλου σε διαδικασία διαβούλευσης. Το δε άρθρο 23 του σχεδίου νόμου όπως δόθηκε στη διαβούλευση, σταματούσε στην παράγραφο 8 και δεν περιείχε παράγραφο 9 σχετικά με την αφαίρεση των αιγιαλών και παραλιών στη Δωδεκάνησο από τη δημόσια κτήση του Δημοσίου και την υπαγωγή τους στην ιδιωτική κτήση του, δηλαδή τη μεταβίβαση τους στο ΤΑΙΠΕΔ.
Αναρωτιέται κανείς πώς τόσο σοβαρές αποφάσεις δεν τίθενται στη δημόσια διαβούλευση παρόλο που εισάγουν ουσιαστικά την κατάργηση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας, παραβλέποντας τον ιδιαίτερο νησιωτικό χαρακτήρα της περιοχής και αγνοώντας τις επικλήσεις των επιστημόνων για προστασία της ακτογραμμής από τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής.
Τι ίσχυε και τι αλλάζει πρακτικά
Σύμφωνα με το άρθρο 3 Κ.Δ.Δ.,ο αιγιαλός ως κοινόχρηστο αγαθό φτάνει μέχρι του ορίου του μεγίστου συνήθους χειμερίου κύματος και επί πλέον έξω από τα αστικά κέντρα, υπάρχει επιπλέον μία ζώνη 12 μέτρων. Από το όριο αυτό ξεκινά μια ζώνη παραλίας μέχρι των ορίων κάθε ιδιοκτησίας δημοσίας ή ιδιωτικής» (άρθρο3 περίπτωση α΄).
Τώρα πλέον και σύμφωνα με το Ν.2971/2001, καταργούνται τα 12 μέτρα επιπλέον στον αιγιαλό και ως «Παραλία» ορίζεται μια ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, και που καθορίζεται σε πλάτος μέχρι και πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού, από μία επιτροπή!!! Άρα το μέγιστο πλάτος της παραλίας δεν μπορεί να ξεπερνά τα 50 μέτρα και αυτό αν το αποφασίσει κάποια επιτροπή, και δεν θα εκτείνεται πλέον μέχρι την πλησιέστερη ιδιοκτησία.
Τα αποτελέσματα
Τα παραπάνω θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα. Πρώτον, οι παραλίες που έχουν μεγάλο πλάτος, και που είναι πολλές στα Δωδεκάνησα και ειδικά στη Ρόδο, θα χάσουν μεγάλο μέρος τους που θα μετατραπούν αυτόματα σε ιδιωτική περιουσία του δημοσίου, θα περιέλθουν στο ΤΑΙΠΕΔ και θα πουληθούν φυσικά. Συνεπώς έχουμε μεταφορά κτηματικής ιδιοκτησίας από δημόσια και κοινόχρηστη (που ανήκει σε όλους μας), σε ιδιωτική περιουσία του δημοσίου που θα πωλείται σε ιδιώτες κατά το δοκούν.
Στη διαδικασία αυτή δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι στην ουσία μεγάλο μέρος της δωδεκανησιακής δημόσιας και κοινόχρηστης περιουσίας περνάει στα χέρια του ΤΑΙΠΕΔ και αυτό εκτός των άλλων θα οδηγήσει και σε απώλεια εσόδων από τους Δήμους.
Σκοπός λοιπόν είναι η μετατροπή της κοινόχρηστης ζώνης παραλίας σε ιδιωτική περιουσία του δημοσίου προς πώληση, το ξεπούλημα της δηλαδή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε καμία επιτροπή που συστήθηκε από το κράτος ούτε αναλύθηκε ούτε επιλύθηκε το θέμα αυτό, διότι ο απώτερος σκοπός ήταν ο αποχαρακτηρισμός των μεγάλων αυτών εκτάσεων ώστε να περιέλθουν στην ιδιωτική περιουσία του δημοσίου.
Τι θα γίνει με τα αυθαίρετα;
Μια δεύτερη συνέπεια αφορά τα αυθαίρετα που υπάρχουν εντός της ζώνης αυτής που θα αποχαρακτηριστεί. Ως γνωστόν σήμερα έχει καταπατηθεί σε πλείστες περιπτώσεις η υφιστάμενη ζώνη παραλίας με κατασκευές , ξενοδοχεία, beach bars, εστιατόρια κτλ..
Μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις με χιλιάδες τ.μ. καταπάτησης επί της υφιστάμενης ζώνης παραλίας, αλλά και ιδιώτες που προσπαθούν να δημιουργήσουν status quo αυθαιρεσίας τα τελευταία χρόνια θα μπορέσουν με αυτήν την διάταξη, όχι απλά να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες τους, αλλά να αποκτήσουν ιδιοκτησία.
Το θέμα της κλιματικής αλλαγής
Η παράκτια ζώνη είναι σήμερα, την εποχή της Κλιματικής Κρίσης, η ασπίδα προστασίας των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών από ενδεχόμενες κλιματικές καταστροφές. Το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών καταργεί σημαντικές προστατευτικές διατάξεις που ισχύουν σήμερα για την παράκτια ζώνη σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στα Δωδεκάνησα. Αφαιρεί τη ρητή αναφορά ότι «αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της Χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του» και στα Δωδεκάνησα θα οδηγήσει την απώλεια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων παράκτιας ζώνης.
Ποιοι ωφελούνται λοιπόν και ποιοι πρέπει να πανηγυρίζουν;
Το ΔΣ του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου
Αναφορές: · Κρίσιμα νομικά ζητήματα του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό όσον αφορά το καθεστώς της Δωδεκανήσου Σοφία Παυλάκη – δικηγόρος, ιστότοπος dasarxeio.com · Οι παραλίες μας θα μείνουν μισές Γιώργος Λιάλος, δημοσιογράφος καθημερινή · Ελληνικές παραλίες: νέο νομοσχέδιο αποξήλωσης της προστασίας τους! Θεοδότα Νάντσου (επικεφαλής πολιτικής, WWF Ελλάς) και Γιώργος Χασιώτη (νομικός σύμβουλος, WWF Ελλάς)
