Με απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου απορρίφθηκε η αγωγή που άσκησε μια ιατρός κατά τριών κατοίκων της Ρόδου με την οποία διεκδικεί αποζημίωση για βλάβες που υπέστη από ισχυρισμούς που ανέπτυξαν για την επάρκειά της ως επιστήμονος κατά την περίθαλψη οικείου τους που κατέληξε.
Την 30ή Απριλίου 2016, νοσηλεύθηκε στην Α’ παθολογική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ροδου και περί ώρα 18.00 ο ήδη αποβιώσας πατέρας των εναγομένων.
Την ίδια ημέρα και ώρα βρισκόταν στην υπηρεσία της ως εφημερεύουσα ιατρός η ενάγουσα, η οποία ανέλαβε μαζί με το νοσηλευτικό προσωπικό την αρωγή του ασθενούς.
Ωστόσο, ο τελευταίος, απεβίωσε την ίδια μέρα στις 23.30 με αιτία θανάτου κατά τη χρησιμοποιούμενη ιατρική ορολογία, την πρόσφατη ισχαιμία του μυοκαρδίου και την καρδιακή κάμψη επί εδάφους υπερτροφικής καρδιομυοπάθειας.
Η αδόκητη και όλως αιφνίδια για τους εναγομένους απώλεια του πατέρα τους είχε ως αποτέλεσμα την απόδοση ευθυνών από την πλευρά τους προς την ενάγουσα, η οποία ενεπλάκη κατα κύριο λόγο στη νοσηλεία του.
Για τον λόγο αυτό, υπέβαλαν έγκληση, στην οποία μεταξύ άλλων, ανέφεραν ότι ο θάνατος του πατέρα τους οφείλετο σε μια σειρά παραλείψεων και λανθασμένων ενεργειών της, η οποία είχε συνολικά απαξιωτική στάση ως προς την αντιμετώπιση του επίδικου περιστατικού, προέβη σε μη έγκαιρη και λανθασμένη διάγνωση και μέθοδο θεραπείας, δεν παρακολούθησε την πορεία της υγείας του πατέρα τους και αμέσως μετά τον θάνατό του έσκισε τα έγγραφα του ιατρικού του φακέλου συντάσσοντας νέα αντίστοιχα έγγραφα.
Η εν λόγω έγκληση απορρίφθηκε δυνάμει διάταξης της Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρόδου, διότι προέκυψε ότι άπαντες οι ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου έδρασαν «lege artis», επιδεικνύοντας δηλαδή τη δέουσα ιατρική προσοχή και επιμέλεια και λειτουργώντας με τον ενδεδειγμένο τρόπο, χωρίς να προβούν σε ιατρικά σφάλματα και χωρίς να παραλείψουν καμία απαραίτητη ενέργεια.
Ωστόσο, αναφορικά με τον τρόπο διάγνωσης και θεραπείας του ήδη θανόντος σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από το ό,τι η ενάγουσα έπραξε σύμφωνα με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και αποβλέποντας στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δεν αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενοι πίστευαν ότι τα όσα κατήγγειλαν με την έγκλησή τους ήταν ψευδή.
Σε ό,τι αφορά στην στάση της ενάγουσας μετά τον θάνατό του οι εναγόμενοι στην έγκλησή τους ισχυρίστηκαν ότι η ενάγουσα ανακοίνωσε τον θάνατο του πατέρα τους γελώντας και κάνοντας χειρονομίες, δηλαδή κινώντας τα χέρια οριζόντια, γεγονός το οποίο η τελευταία αρνείται κατηγορηματικά.
Ωστόσο, το Δικαστήριο διατήρησε αμφιβολίες για την αναλήθεια του γεγονότος αυτού, ενόψει της αποδεικτικής θεμελίωσης των εναγόμενων.
Περαιτέρω, οι εναγόμενοι ισχυρίστηκαν στην έγκλησή τους ότι η ενάγουσα, έσκισε τα έγγραφα του ιατρικού φακέλου του πατέρα τους και ξεκίνησε να συντάσσει νέα έγγραφα, αν και οι ίδιοι της είχαν ζητήσει να τους δώσει τα σχετικά αντίγραφα.
Το δικαστήριο έκρινε, μεταξύ άλλων πως από το σύνολο των μαρτυρικών καταθέσεων αποδεικνύεται ότι ο πρώτος εναγόμενος πράγματι έψαχνε στους κάδους απορριμμάτων για στοιχεία τα οποία θεωρούσε ότι κατέστρεψε η ενάγουσα και ως εκ τούτου αποδεικνύεται ότι οι εναγόμενοι -έστω και εσφαλμένα και ενόψει της συναισθηματικής τους φόρτισης- υπολάμβαναν ότι η ενάγουσα είχε προβεί στην εν λόγω πράξη.
Αναφορικά με την ιατρική αμέλεια που καταλογίστηκε στην ενάγουσα από τους εναγόμενους, από το σύνολο των περιστάσεων προέκυψε ότι οι τελευταίοι είχαν δικαιολογημένο ενδιαφέρον να υποβάλουν την έγκλησή τους, ενόψει του ό,τι επεδίωκαν να διερευνηθούν σε βάθος τα αίτια του θανάτου του πατέρα τους και να αποδοθούν οι αντίστοιχες ευθύνες, αυτή δε ήταν και η μόνη πρόθεσή τους.
Την υπόθεση χειρίστηκε για τους εναγόμενους ο δικηγόρος κ. Γιώργος Κακακιός.
Απορρίφθηκε αγωγή ιατρού κατά τριών παιδιών αποθανόντος μετά από νοσηλεία στο Νοσοκομείο Ρόδου
