Θα αποβούν μοιραίες

Ο 21ος αιώνας έχει απορρίψει την έννοια της ιδιωτικοποίησης του νερού, πλην των περιπτώσεων που εξανάγκασε τις χώρες η οικονομική κρίση (μέσω του ΔΝΤ. Η ιδιωτικοποίηση του νερού, πιο συγκεκριμένα των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης, ήταν «έμπνευση» του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας). Μαζί με την κλιματική κρίση το παγκόσμιο παράδειγμα αποδεικνύει -θλιβερά- ότι οι πιθανές ιδιωτικοποιήσεις θα αποβούν μοιραίες, φέρνοντας ένα μέλλον χωρίς καθαρό -ή ακόμη και.. βρώμικο- νερό. Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού,  η Κομισιόν δημοσίευσε μια νέα έκθεση σύμφωνα με την οποία οι περισσότερες χώρες του νότιου και του δυτικού τμήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πλήττονται από μια αναδυόμενη ξηρασία/λειψυδρία που προκαλεί έντονη ανησυχία σχετικά με την υδροδότηση, τη γεωργία και την παραγωγή ενέργειας. Το 2022  πολλά κράτη μέλη επλήγησαν από σοβαρές ξηρασίες, που επηρέασαν την παραγωγή τροφίμων, τη βιομηχανική παραγωγή, την υδροηλεκτρική ενέργεια και την παροχή πόσιμου νερού. Οι προοπτικές για το 2023 φαίνεται να είναι ακόμη λιγότερο ευοίωνες, και προβλέπουν τα χειρότερα για τις επόμενες σεζόν. Στο πλαίσιο της προσεχούς διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το νερό, η ΕΕ θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης λειψυδρίας και στη διασφάλιση της ασφάλειας των υδάτων για όλους ανακοινώνοντας δεσμεύσεις για ανάληψη δράσης στο άμεσο μέλλον. Από την άλλη,  σχεδόν τρεις φορές πιο πιθανό να πεθάνουν από ασθένειες που συνδέονται με την έλλειψη νερού, είναι τα παιδιά, ανακοίνωσε  η Unicef με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Συγκεκριμένα, τα παιδιά πεθαίνουν από ασθένειες που συνδέονται με τη διάρροια ή  χολέρα, όταν δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, εξηγεί η Unicef, η οποία κατέγραψε από το 2014 ως το 2016, 85.000 θανάτους παιδιών από διάρροια εξαιτίας της κακής ποιότητας νερού και υγιεινής. Κατά τα λοιπά εμείς συζητάμε πως θα βάλουμε στη ζωή μας –γιατί ζωή είναι το νερό- ιδιώτες να το διαχειρίζονται. Τα παραδείγματα του Παρισιού (η αύξηση της τιμής του αγαθού άγγιξε το 260% και αφορούσε το πόσιμο νερό) και της Βρετανίας (Οι ιδιωτικές εταιρείες δεν επένδυσαν σε έργα υποδομής, με αποτέλεσμα το νερό να παρουσιάζει προβλήματα και στην παροχή και στην ποιότητά του. Πολίτες πέθαναν από μολυσμένα ύδατα, ένα σκάνδαλο που αποσιωπήθηκε και τελικά τεκμηριώθηκε το 2012) μέχρι που επανέφεραν τη διαχείρησή του στο δημόσιο (συν τα καμπανάκια της κλιματικής αλλαγής) περνούν απαρατήρητα.