Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας μπορεί να τα κάνει όλα λάθος, αλλά έχει δίκιο. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα άρθρου που δημοσιεύεται στο Bloomberg View με τον τίτλο «Η Ευρώπη σε πορεία σύγκρουσης με την Ελλάδα», το οποίο υπογράφει ο Clive Crook.
«Οι πολιτικοί ακροβατισμοί στο ελληνικό ζήτημα συνεχίζονται. Η συνεδρίαση του Eurogroup στη Ρίγα πιθανότατα θα περάσει όπως πολλά προηγούμενα ορόσημα χωρίς απόφαση. Η Ε.Ε. δεν κάνει στροφή, ούτε η Αθήνα. Κάποια στιγμή κάποιος θα χρειαστεί να υποχωρήσει. Ίσως όμως, τότε, τα νέα να είναι πολύ κακά» αναφέρει το άρθρο.
«Στην Ευρώπη ενισχύεται η πεποίθηση ότι πιθανή ελληνική χρεοκοπία δεν θα επηρεάσει σημαντικά καμία άλλη χώρα, ότι η υπόλοιπη Ευρώπη ίσως βγει ισχυρότερη εάν οι Έλληνες πάρουν ένα μάθημα. Αυτή η θεωρία όμως είναι λάθος. Επιμένουν ότι πρέπει να γίνουν σεβαστοί οι όροι του υφιστάμενου προγράμματος. Με απλά λόγια, θέλουν ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο να σπάσει τις υποσχέσεις τους προς τους ψηφοφόρους, αλλά και να φανεί σε όλους ότι το κάνει».
Ο Α. Τσίπρας χαίρει ελάχιστης εκτίμησης. Υπηρετεί άσχημα τη χώρα του. Η αρχική του στάση -όλα ή τίποτα- φάνηκε πως ήθελε εκ προθέσεως να προσβάλει. Αφού λοιπόν έχει ξεκινήσει άσχημα, πώς θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα χειρότερα; Πιέζοντας για πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Η Αθήνα νόμιζε ότι διαπραγματευόταν από θέση ισχύος και πως η Ευρώπη δεν θα τολμούσε να προκαλέσει την μπλόφα της. Τώρα φαίνεται πως αυτό το στοίχημα έχει χαθεί.
Οπότε, ναι, σε αυτήν τη διαπραγμάτευση ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε όλα λάθος. Το μόνο που είναι σωστό είναι το βασικό επιχείρημα: η ελληνική οικονομία, που έχει συντριβεί από την οικονομική κρίση της Ευρώπης, δεν μπορεί να ανακάμψει χωρίς ανακούφιση από την αυτοηττούμενη δημοσιονομική λιτότητα που επιβάλλουνι η Κομισιόν, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η τακτική ανικανότητα του Α. Τσίπρα είναι σαθρή δικαιολογία για την αποτυχία αυτών των θεσμών ως προς αυτό το θέμα, να υπάρξει μία λύση η οποία -παρεμπιπτόντως- είναι και προς το συμφέρον της Ε.Ε.
Η χρεοκοπία κοιτά πλέον την Ελλάδα στα μάτια. Πιθανότατα θα ακολουθήσει έξοδος της χώρας από το ευρώ, ενδεχομένως με τη δημιουργία παράλληλου νομίσματος.
Εάν όλα αυτά περάσουν, η Ευρώπη θα έχει δείξει την αποφασιστικότητά της. Ωραία. Πέρα από αυτήν τη γενναία νίκη επί της… πανίσχυρης Ελλάδας, τι άλλο θα έχει καταφέρει;
Εάν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ θα χάσουν πολύ περισσότερα από ό,τι εάν συμφωνήσουν εδώ και τώρα για τη συγχώρεση μεγάλου μέρους του χρέους. Κι αυτό χωρίς να αναφέρουμε τον κίνδυνο μετάδοσης και τη διεύρυνση της κρίσης εμπιστοσύνης. Οι κυβερνήσεις και η ΕΚΤ φαίνεται πως πιστεύουν ότι ο κίνδυνος είναι περιορισμένος. Το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και η Fed πίστευαν το ίδιο για τη Lehman Brothers.
Το Grexit θα επιδεινώσει τον κίνδυνο. Η κρατούσα άποψη ότι η Ελλάδα μπορεί να ωθηθεί εκτός ευρώ με ελάχιστες παράπλευρες απώλειες, σε συνδυασμό με τις κινήσεις της ΕΚΤ, έχει ήδη αποδυναμώσει την αξιοπιστία του συστήματος. Το ευρώ φαίνεται λιγότερο ως ενιαίο νόμισμα και περισσότερο ως σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών. Στο τέλος, το σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών θα καταρρεύσει.
Η ευρωπαϊκή οικονομία φαίνεται πως σταδιακά ανακάμπτει χάρη στο υποτιμημένο ευρώ και το χαμηλότερο κόστος ενέργειας. Η Ευρώπη, όμως, έχει διευθετήσει ελάχιστες από τις δομικές και τις θεσμικές της αδυναμίες που έκαναν την ύφεση τόσο βαθιά και επίμονη. Η οικονομία της Ε.Ε. παραμένει ευάλωτη. Το τελευταίο που χρειάζεται είναι ένα σοκ όπως το Grexit.
Ο Α. Τσίπρας έχει υποχωρήσει πολύ από τα αρχικά του αιτήματα. Ένα νέο πρόγραμμα στήριξης θα μπορούσε να αποτελέσει βιώσιμο συμβιβασμό. Για να υπάρξει νέο πρόγραμμα όμως, θα πρέπει να αρθεί η απειλή άμεσης κατάρρευσης. Η Ε.Ε. και το ΔΝΤ επέλεξαν να μην άρουν αυτή την απειλή χωρίς την άνευ όρων παράδοση του Τσίπρα. Η Ευρώπη -και όχι ο Τσίπρας- εναντιώνεται στο συμβιβασμό διότι θεωρεί ιερό αντικείμενο το τρέχον πρόγραμμα. Αντί να βοηθά τον Α. Τσίπρα να συμβιβαστεί, του ζητά να ταπεινωθεί. Αντί να εκφράζει αλληλεγγύη με τον ελληνικό λαό που υποφέρει υπέρμετρα, η Ευρώπη λέει: «Εκλογές; Ποιες εκλογές;».
Ο Τσίπρας έχει κάνει πολύ κακή δουλειά. Σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη όμως είναι δεινός πολιτικός άνδρας».
euro2day.gr
