Αυτό που ζει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα με την εισροή προσφύγων και μεταναστών είναι κάτι που την ξεπερνά.
Χωρίς υποδομές υποδοχής και φιλοξενίας, σε επώδυνη οικονομική κρίση διαρκείας, με τις εμφυλιοπολεμικές εστίες στην ευρύτερη περιοχή ανοιχτές και την ένοχη Ευρώπη βολικά αμέριμνη, καλείται να σηκώσει σχεδόν μόνη της το βάρος.
Και έρχεται η τελευταία εβδομάδα, να γεμίσει τη Μεσόγειο με άψυχα κορμιά που έφτασαν μέχρι τον Ζέφυρο.
Κι ενώ όλοι πλέον σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης, αναγνωρίζουν και ομολογούν τις τεράστιες ευθύνες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, την αδυναμία χωρών να διαχειρισθούν το μεταναστευτικό, όπως η Ιταλία- πόσο μάλλον η μικρή Ελλάδα με τα χίλια προβλήματα- αυτή λοιπόν την στιγμή, έστω αυτής της στοιχειώδους και αργοπορημένης κινητοποίησης, κάποιοι δικοί μας παραληρούν, σπέρνοντας διχόνοια σε εμάς και μίσος για τους μετανάστες.
Την ίδια στιγμή που οι φωτογραφίες από την τραγωδία στη Ρόδο κάνουν τον γύρο του κόσμου και έρχονται οι φωνές όλων μας, να προστεθούν στην αγωνία των πολιτών του κόσμου.
Λίγο τους ενδιαφέρει εάν εν τω μεταξύ ξεπλένεται η κάθε Χρυσή Αυγή, πέφτει κι άλλο η αξία της ανθρώπινης ζωής, της αλληλεγγύης, του πολιτισμού.
Το δυστύχημα για την ενωμένη αντιπολίτευση, είναι ότι το πράγματι μέγα ζήτημα των φονικών αδιάκοπων πολέμων, των κοινωνικών καταστροφών, της φτώχειας και των εξ αυτών προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών δεν προσφέρεται για κομματική μικροπολιτική …εθνική εκμετάλλευση.
Είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το αφήσουμε στους σεσημασμένους υποκριτές και τους δημαγωγούς. Στην Ελλάδα πιστεύω ότι πλέον, μετά από πέντε χρόνια εγκλημάτων, το κουτόχορτο της διχόνοιας και της ξενοφοβίας δεν πουλάει πια.
Τρανή απόδειξη σ’ αυτούς που σκούζουν μέσα από άθλια δελτία τύπου σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε κανάλια, η συγκινητική κινητοποίηση των Ροδιτών χθες.
Δεν υπάρχει αθηναϊκό ΜΜΕ, αλλά και ο τύπος στο εξωτερικό που να μην γράψει ή να μην πει την συγκίνηση που ένιωσαν όλοι όσοι είδαν τις σκηνές που ξετυλίχθηκαν χθες στον Ζέφυρο.
Να μην «παγώσουν» την εικόνα του βίντεο, στην εικόνα μιας ηλικιωμένης κυρίας που με λυγμούς παρακαλούσε τους διασώστες να κάνουν γρήγορα. Να μην γράψουν και να μην αναφέρουν την μαρτυρία του κ. Σαμαρά Προέδρου της Ενωσης Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Δωδεκανήσου o οποίος περιγράφει την βοήθεια των απλών πολιτών στη διάσωση λέγοντας « εάν πολίτες δεν έπεφταν μαζί με λιμενικούς στη θάλασσα θα είχαμε περισσότερα θύματα» και να αναφέρει πως πέρα από τη βοήθεια κατά το στάδιο της διάσωσης δραστηριοποιήθηκαν στη συνέχεια για την προσφορά φαγητού και ρούχων. «Σε λίγο δεν θα έχουμε πού να τα βάλουμε», έλεγε για την αθρόα προσέλευση πολιτών, γι’αυτή την αλυσίδα αλληλεγγύης.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπήρξε μια πρωτόγνωρη και οργανωμένη κινητοποίηση, προκειμένου να υπάρχουν χρήσιμες και στοχευμένες προσφορές, όπως για παράδειγμα γάλα και πάμπερς για τα παιδάκια. Αυτή η κινητοποίηση των συμπολιτών μας, ήταν η καλύτερη απάντηση, το ηχηρότερο χαστούκι στην χυδαιότητα όλων αυτών.
Υ. Γ. Επίσης, το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να αφεθεί και σε σεσημασμένους δημαγωγούς που φωτογραφίζονται κρατώντας κουβέρτες…
