Πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε, το κενό της απουσίας του όχι μόνο δεν καλύφθηκε αλλά φαντάζει σήμερα τεράστιο και δυσαναπλήρωτο.
Πολλοί οι κλητοί και αυτόκλητοι κατά περιόδους, λίγοι όμως οι εκλεκτοί, λίγοι αυτοί που αφήνουν ανεξίτηλα τα αποτυπώματα τους στο πέρασμα του χρόνου.
Το πέρασμα του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ από την πολιτική σκηνή της χώρας άλλαξε την μοίρα των κατοίκων της και μια χώρα που μέχρι τότε έπαιζε το ρόλο μιας μικρής Βαλκανικής επαρχίας την έφερε στο κέντρο της Παγκόσμιας πολιτικής σκηνής.
Οι κινήσεις και οι επιλογές του έκαναν τον ίδιο και τη χώρα συντελεστή παγίωσης της ειρήνης και έγκυρο διαπραγματευτή για την εξομάλυνση των αντιθέσεων.
Η δεκαετία του ‘80 είναι η περίοδος της μετάλλαξης του Κράτους και της Κοινωνίας.
Η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού που μετά τα χρόνια του εμφυλίου ένοιωθε υποτελής και κάτοικοι εχθρικής χώρας απόκτησαν τα δικαιώματα του ελεύθερου πολίτη και την δυνατότητα συμμετοχής στην λήψη των αποφάσεων που τους αφορούσαν.
Η κατάκτηση των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών πόθος και όραμα χρόνων γίνονται πραγματικότητα.
Οι νέοι θεσμοί στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Αυτοδιοίκηση, στο δίκαιο και στο Κοινωνικό Κράτος έφεραν τον πολίτη στο επίκεντρο του Κρατικού ενδιαφέροντος.
Η παρουσία του στα όργανα λήψης απόφασης της Ε.Ε. μαζί με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες μεγάλου βεληνεκούς συνέβαλε καθοριστικά στην αλλαγή πλεύσης της πολιτικής της Ένωσης με την υιοθέτηση των πολιτικών και προγραμμάτων οικονομικής σύγκλισης των χωρών μελών.
Ο σεβασμός και η εκτίμηση που απολάμβανε από όλους τους άλλους ηγέτες για την οξύνοια του, τις γνώσεις του, την καθαρότητα των πολιτικών του αναλύσεων, την κατάρτιση του και τις γνώσεις για το Παγκόσμιο γίγνεσθαι καθιστούσαν και την χώρα μας διεθνή παίκτη με ειδικό βάρος.
Βέβαιος για τον εαυτό του και τις δυνατότητες του, βέβαιος για την ορθότητα των επιλογών του δεν τον απασχόλησε ποτέ η υστεροφημία του.
Ξεπέρασε την αγωνία και την μικρότητα των σύγχρονων του πολιτικών και άφησε τον εαυτό του και το έργο του στην αδέκαστη κρίση της ιστορίας.
Δεν προσέλαβε αγιογράφους για την μεγιστοποίηση και ωραιοποίηση της παρουσίας και του έργου του, αυτά είναι έργα των μικρών και των γεμάτων ανασφαλειών.
Αγάπησε τη ζωή, της έδωσε την αξία και το νόημα που έχει, ερωτεύτηκε, αγάπησε και αγαπήθηκε με ευαισθησίες που ξεπερνούσαν τις μίζερες κοινωνικές συμβατικότητες.
Πολλοί είναι αυτοί που τον μίσησαν, πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν και προσπάθησαν να αναμετρηθούν μαζί του και όσο διαπίστωναν ότι το μπόι τους είναι τόσο μικρό τόσο μεγάλωνε το μίσος και η εμπάθεια τους.
Πληρωμένοι κονδυλοφόροι, διορισμένοι πολιτικοί και διάφοροι εμπαθείς καθηγητάδες και ιστορικοί προσπαθούν απελπισμένα να απαξιώσουν το έργο του, την πολιτική του παρουσία και τις πολιτικές του παρακαταθήκες.
Δεν έχουν καταλάβει ότι οι ιδέες και οι πολιτικές αξίες που έσπειρε παραμένουν, διαπιστώνουν ότι η μνήμη του είναι ζωντανή, οι πολιτικές του παρακαταθήκες επίκαιρες όσο ποτέ και βαθειά ριζωμένα στην συνείδηση των πολιτών.
Τρέμουν και φοβούνται τη στιγμή που η μνήμη και οι ιδέες του θα γίνουν η σπίθα για τη μεγάλη την καινούργια ΑΛΛΑΓΗ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
23/6/2016
