Τον χειρότερο Ιούνιο δεκαετιών διέρχονται οι καταστηματάρχες των τουριστικών περιοχών της Ρόδου και το δυστύχημα είναι πως δεν προβλέπεται ανατροπή της κατάστασης ούτε στους μήνες που θα ακολουθήσουν. Ισως, η αύξηση στην τουριστική κίνηση να τονώσει λίγο το αγοραστικό ενδιαφέρον, ωστόσο όσοι αναμένουν θεαματικά αποτελέσματα «πλανώνται πλάνην οικτράν».
Είναι πια ξεκάθαρο ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή στο βαρύ σκηνικό που συνοδεύει την τοπική τουριστική αγορά. Μεσαιωνική Πόλη και Λίνδος έχουν φορτωθεί σοβαρά προβλήματα και αυτά δεν θα ανατραπούν στους επόμενους μήνες. Μετρήσεις στις οποίες προέβησαν οι άνθρωποι που βρίσκονται στην καρδιά της τοπικής, τουριστικής βιομηχανίας, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι εξαιρετικά μικρός ο αριθμός των τουριστών που τελικά επιλέγουν να εγκαταλείψουν το ξενοδοχείο και να οδηγηθούν προς τις συγκεκριμένες αγορές. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που δόθηκε στη «δημοκρατική» και θέλει να μην υπερβαίνουν τους 2000 οι τουρίστες εκείνοι που φιλοξενούνται στα ξενοδοχεία της Ιξιάς και δεν έχουν αγοράσει πακέτο all inclusive. Ολοι οι υπόλοιποι φιλοξενούνται με πλήρη διατροφή και έχει διαπιστωθεί ότι η συγκεκριμένη κατηγορία επισκεπτών δεν ξοδεύει χρήματα έξω από το ξενοδοχείο.
Την ίδια στιγμή, οι τουρίστες εκείνοι που θα μπορούσαν να ξοδέψουν, υφίστανται τεράστια ταλαιπωρία για να φτάσουν μέχρι τη Ρόδο ή τη Λίνδο. Η ταλαιπωρία είναι ίδιου μεγέθους είτε κινούνται με τα αστικά λεωφορεία, είτε με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα. Στην πρώτη περίπτωση, όλοι τους είναι αναγκασμένοι να στέκονται σε στάσεις χωρίς στέγαστρα και να παρατηρούν τα λεωφορεία να περνούν από μπροστά τους γεμάτα. Ο ήλιος, η κούραση, το χάσιμο πολύτιμου χρόνου διακοπών, η σαρδελοποίηση στα αστικά μέσα μεταφοράς γίνονται ανεκτά μόνο για μία φορά. Δεύτερη ευκαιρία οι τουρίστες δεν δίνουν.
Κάτι ανάλογο ισχύει για εκείνους που κινούνται με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα. Οσες θέσεις στάθμευσης υπάρχουν έξω από τη Μεσαιωνική Πόλη είναι μονίμως κατειλημμένες από τους ίδιους τους εστιάτορες, τους καταστηματάρχες και το προσωπικό που απασχολούν. Είναι σχεδόν αδύνατο για κάποιον «ξένο» να βρει μια θέση στάθμευσης του αυτοκινήτου που ενοικίασε κι αν τελικά από καθαρή τύχη βρει ένα σημείο, τότε του είναι παντελώς άγνωστο αν το σημείο που έχει σταθμεύσει είναι νόμιμο ή παράνομο, αν πρέπει να πληρώσει ή όχι. Το πρόβλημα είναι τεράστιο διότι τα περισσότερα μηχανήματα έκδοσης «εισιτηρίων στάθμευσης» είναι χαλασμένα. Αυτό προκαλεί αίσθημα ανασφάλειας στους τουρίστες, που μη γνωρίζοντας τι μπορεί να ισχύει, αποφεύγουν να σταθμεύσουν, φοβούμενοι ένα πιθανό πρόστιμο. Από την άλλη η κατάσταση αυτή αφήνει το ελεύθερο στους καταστηματάρχες να κρατούν όλη μέρα τις θέσεις που θα έπρεπε να έχουν δοθεί στους πελάτες τους. Το τραγελαφικό της όλης εικόνας είναι πως οι ίδιοι που «κλέβουν» τις θέσεις στάθμευσης των πελατών τους, κλαίγονται γιατί δεν έχουν πελάτες στα καταστήματά τους.
Ετσι, χωρίς τους «καλούς» ντόπιους τουρίστες και χωρίς τους πελάτες της κρουαζιέρας (και αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο τοπικό) θα είναι ένα πραγματικό θαύμα να μπορέσει τελικά η τοπική αγορά να κινηθεί με ικανοποιητικούς ρυθμούς.
Τα όσα συμβαίνουν δεν είναι συγκυριακά. Είναι προβλήματα που έχουν παγιωθεί και αν αυτά δεν ανατραπούν, τότε η ζημιά που θα γίνει στην τοπική οικονομία θα είναι τεράστια.
Δεν θα αλλάξει το αρνητικό σκηνικό στην τοπική, τουριστική αγορά
