ΟΟΣΑ: Παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την εξέλιξη των παιδιών

Οι υπηρεσίες εκπαίδευσης και υποδοχής μικρών παιδιών (βρεφικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία) μπορούν να βελτιώσουν τις γνωστικές ικανότητες, τις κοινωνικο-συναισθηματικές ικανότητες και τα μαθησιακά κεκτημένα των παιδιών και ιδιαίτερα αυτών που προέρχονται από μη προνομιούχα περιβάλλοντα, υπογραμμίζει ο ΟΟΣΑ στην έκθεση αυτή.Οι δομές αυτές μπορούν έτσι να συνεισφέρουν σε μεγαλύτερη ισότητα όσον αφορά τα κεκτημένα και σε βελτίωση της κοινωνικής κινητικότητας.

Το 2013 οι δαπάνες που προορίζονταν για την υποδοχή και την εκπαίδευση των μικρών παιδιών αντιστοιχούσαν στο 0,8% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Η πρόσβαση στις δομές υποδοχής αυξάνεται σε όλες τις χώρες. Κατά μέσο όρο, σχεδόν ένα στα τρία παιδιά κάτω των τριών ετών ήταν το 2014 γραμμένο σε κάποια μορφή επίσημης φύλαξης.

Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από κάτω του 10% για τα παιδιά στην Τσεχία, τη Σλοβακία και το Μεξικό μέχρι πάνω από 50% στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Νορβηγία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, την Ισλανδία και τη Δανία (επικεφαλής με πάνω από 60%).

Κατά μέσο όρο 70% των παιδιών ηλικίας 3 ετών είναι γραμμένα στο νηπιαγωγείο: πάνω από 95% στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ισλανδία ή την Ισπανία• λιγότερα από 20% στην Αυστραλία, την Τουρκία, την Ελβετία και την Ελλάδα.

Πάνω από τις μισές από τις χώρες του ΟΟΣΑ διαθέτουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα όσον αφορά την αρχή που ελέγχει τους βρεφικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία (συχνά το υπουργείο Παιδείας) και τα εκπαιδευτικά προγράμματα (Αυστραλία, Αυστρία, Χιλή, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γερμανία, Νέα Ζηλανδία, Σουηδία, Βρετανία…).

Άλλες, όπως το Βέλγιο, η Γαλλία, το Μεξικό, η Πορτογαλία ή οι ΗΠΑ, έχουν δύο ξεχωριστά συστήματα, με τους βρεφικούς σταθμούς να βρίσκονται εν γένει υπό την αιγίδα του υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων και τα νηπιαγωγεία να εξαρτώνται από το υπουργείο Παιδείας.

Στη Γαλλία για παράδειγμα, οι διαχειριστές βρεφικών σταθμών, όπου εργάζονται εκπαιδευτές μικρών παιδιών, θέτουν παιδαγωγικούς στόχους, αλλά οι στόχοι αυτοί δεν εντάσσονται σε ένα εθνικό πλαίσιο.

«Τα ολοκληρωμένα συστήματα, που βρίσκονται υπό τον έλεγχο ενός μόνο υπουργού ή που έχουν εκπαιδευτικά προγράμματα που αρχίζουν από την ηλικία του ενός έτους και διαρκούν μέχρι την είσοδο στο Δημοτικό, είναι εκπαιδευτικά συστήματα που εν γένει επιτυγχάνουν καλύτερα», σχολίασε σε συνέντευξη Τύπου ο Ερίκ Σαρμπονιέ, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ