Την 21η Ιουλίου 2014, το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) ταχυδρόμησε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) την προσφυγή Ελίζας Μπαρμαξίζογλου-Γκορόγια και λοιπών κατά της Ελλάδας 162 ομόφυλων ζευγαριών (166 γυναικών, 157 ανδρών και ενός διεμφυλικού άτομου), για το συνεχιζόμενο αποκλεισμό τους από το σύμφωνο συμβίωσης, παρά την καταδίκη της χώρας από το ΕΔΔΑ στις 7 Νοεμβρίου 2013.
Στην προσφυγή τονίζεται πως τα προσφεύγοντα άτομα και οι σχετικές οργανώσεις της προηγούμενης προσφυγής ζήτησαν στις 12 Νοεμβρίου 2013 την αλλαγή τη νομοθεσίας για τη συμμόρφωση της Ελλάδας με την απόφαση του ΕΔΔΑ. Καταγράφεται η παλινωδία της κυβέρνησης με την αρχική δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης στο ΠΑΣΟΚ για συμμόρφωση και την υπαναχώρησή του την επόμενη ημέρα μετά από πιέσεις βουλευτών της ΝΔ και της Εκκλησίας της Ελλάδας. Αναφέρονται όλες οι κινήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ με πρόταση νόμου, τροπολογίες σε νόμους (κυρίως στον αντιρατσιστικό), ερωτήσεις στη Βουλή και την πρόσφατη επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής για την ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου και την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης. Υπενθυμίζεται η συγκεκριμένη τροπολογία που είχε προτείνει Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή από το Δεκέμβριο 2010, η νέα έκκληση για την υιοθέτησή της που έκανε η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου το Δεκέμβριο 2013, αλλά και εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου κατά του συμφώνου συμβίωσης, επίσης το Δεκέμβριο 2013.
Στην προσφυγή αναλύεται η επιστολή του Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Ιωάννη Σακελλαρίου που υπογράφει ως «Εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης» στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το Μάιο 2014, για δήθεν ανάγκη σε βάθος μελέτης του εθνικού δικαίου προκειμένου να συμμορφωθεί η χώρα. Γίνεται αναφορά στην επιστολή των προσφευγόντων ατόμων στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο τον Ιούνιο 2014 με επισήμανση πως το κόμμα του οποίου είναι Πρόεδρος είχε καταθέσει τροπολογία για τη συμμόρφωση της Ελλάδας με την απλή αφαίρεση μιας λέξης («ετερόφυλων») διαψεύδοντας όσα ισχυρίζεται ψευδώς η κυβέρνηση και έκκληση να πάρει πρωτοβουλία για την άμεση ρύθμιση του θέματος ώστε να μην υποβληθεί η προσφυγή. Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης απαξίωσε να απαντήσει τόσο στα προσφεύγοντα άτομα όσο και σε ερώτηση της ΔΗΜΑΡ με αναφορά στην επιστολή αυτή. Αντίθετα, αναφέρεται πως η Εφημερίδα των Συντακτών αποκάλυψε στις αρχές Ιουλίου 2014 εσωτερικό έγγραφο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με παραδοχή – βόμβα για τον απαξιωτικό τρόπο που αντιμετωπίζει η Ελλάδα την απόφαση του ΕΔΔΑ στο θέμα του αποκλεισμού των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης, όπως και εκατοντάδες άλλες αποφάσεις του Δικαστηρίου.
Με αυτά τα δεδομένα, καθίσταται εμφανές πως η Ελλάδα δεν επιθυμεί να συμμορφωθεί με την απόφαση και θα συνεχίζει να είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια από υπάρχον σύμφωνο συμβίωσης. Με την προσφυγή ζητείται από το ΕΔΔΑ η καταδίκη της Ελλάδας για τη διάκριση σε βάρος των ομόφυλων ζευγαριών, για την άρνηση αναγνώρισης της οικογενειακής ζωής τους και για τη μη συμμόρφωσή της με την προηγούμενη απόφαση του ΕΔΔΑ. Για πέντε από τα προσφεύγοντα ζευγάρια μάλιστα, υπάρχει υποβάθμιση, αφού η οικογενειακή ζωή τους είχε αναγνωριστεί με γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης στο εξωτερικό.
Για την προσφυγή αυτή, που ετοίμασε το ΕΠΣΕ ως εκπρόσωπος των ατόμων που προσέφυγαν, σημαντικό ρόλο στη συλλογή των πληρεξουσίων έπαιξε η «Σύνθεση – Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση, Έρευνα για το HIV / AIDS» (η οποία είχε υποβάλει χωριστή προσφυγή την προηγούμενη φορά καθώς οι δύο ΜΚΟ ΕΠΣΕ και Σύνθεση δεν γνώριζαν η μία τις προθέσεις της άλλης).
Η πρώτη προσφεύγουσα Ελίζα Μπαρμαξίζογλου-Γκορόγια (εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ και των PoustiRiot) δήλωσε: «Κάποιοι θα γιορτάσουν αυτές τις ημέρες τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης και της αποκατάστασης για αυτούς της δημοκρατίας. Αυτοί ανήκουν αποκλειστικά στην πλειονότητα των λευκών, ετερόφυλων, ελληνόφωνων, ορθόδοξων χριστιανών, εθνοτικά Ελλήνων. Όλες και όλοι εμείς οι διαφορετικές και διαφορετικοί στο σεξουαλικό προσανατολισμό, στην ταυτότητα φύλου, στη μητρική γλώσσα, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις (ή στην απουσία τους), στην εθνοτική ταυτότητα και στην ιθαγένεια περιμένουμε ακόμα τη μεταπολίτευση που θα οδηγήσει σε μια δημοκρατία χωρίς διακρίσεις. Μέχρι τότε θα διεκδικούμε την ισονομία με κάθε τρόπο και θα καταφεύγουμε στο ΕΔΔΑ και στους διεθνείς οργανισμούς ζητώντας και πετυχαίνοντας την καταδίκη της Ελλάδας, που σίγουρα έχει τη χειρότερη επίδοση μεταξύ των θεωρούμενων ως παραδοσιακών δημοκρατιών σε καταδίκες για παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Δεν υπάρχει δημοκρατία αλλά θεσμοποιημένη ομοερωτοφοβία σε μια χώρα που, π.χ., τιμωρεί τα φιλιά ομόφυλων ζευγαριών και ανέχεται την ομοερωτοφοβία στην τηλεόραση. Δεν είναι κράτος δικαίου αυτό που δίνει εντολή στις νομικές συμβούλους του να περιφρονούν την απόφαση του ΕΔΔΑ για το σύμφωνο συμβίωσης και να εμπαίζουν το Συμβούλιο της Ευρώπης αρνούμενο τη συμμόρφωσή του. Οποιοσδήποτε συνδυασμός φύλων συναινούντων ενηλίκων πρέπει να έχει δικαίωμα στη συμβίωση, στην οικογενειακή ζωή και στην παιδοθεσία, έχει δικαίωμα να απαιτεί να αναγνωρίζονται και να προστατεύονται από το κράτος. Όσο η έμφυλη κανονικότητα επιχειρεί να μας οριοθετήσει, εμείς θα σπάμε σε κάθε κατεύθυνση. Όσο η Ελλάδα θεωρεί τους/τις συντρόφους και τα παιδιά μας αόρατα, εμείς θα αντικαθιστούμε τις λευκές σημαίες με πολύχρωμες. Δεν κρυβόμαστε. Δεν σιωπάμε. Δεν απολογούμαστε.»
του Παναγιώτη Δημητρά
